خوابیدن نوزاد در شب، چه اهمیتی دارد؟

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است باعث بیداری نوزاد تو در طول شب شود. شاید این کوچک دلبند گرسنه باشد، به حس آرامش و اطمینان خاطر ناشی از وجود تو نیاز داشته باشد، یا به یک برنامه ثابت و منظم برای تنظیم ساعت خواب و آرامش خود نیازمند باشد. شروع دوره سخت دندان درآوردن هم می تواند الگوهای معمول و روتین خواب نوزاد و تو را به هم بریزد.
اگر نوزاد تو در طول شب بیدار می شود، الگوهای خواب تو هم تغییر کرده و احساس کمبود انرژی و خستگی مداوم ناشی از این شب بیداری ها، عملکرد روزانه تو را به عنوان مادر را دچار مشکل می کند و همچنین ممکن است تو را نسبت به افسردگی مستعدتر کند.
با کمال تأسف باید بگویم بسیاری از نوزادان به این روند شب بیداری خود تا ماه ها ادامه می دهند، حتی اگر گرسنه هم نباشند. اگر می توانی با این وقفه های گاه و بیگاه شبانه در مدت زمان خواب خود کنار بیایی، به تو تبریک می گویم! در آن صورت بهتر است صبر کنی و به کودکت اجازه دهی تا کم کم در زمان مطلوب خودش در طول شب به خواب برود؛ اما اگر برای تو سخت است که با کمبود خواب شبانه مواجه شوی، در معرض عوارض ناشی از کمبود خواب قرار گرفته ای و این موضوع بر روی نحوه رسیدگی به فرزند دلبندت هم تأثیر گذاشته است، شاید زمان آن رسیده که چند راهکار جدید را امتحان کنی! این تاکتیک ها ممکن است به نوزاد تو کمک کنند که تا شش هفتگی راحت تر بخوابد. سعی کن برنامه ثابت و منظمی داشته باشی؛ حتی وقتی در سفر، مهمانی یا تعطیلات هستی.
تغذیه روزانه را قوی و سنگین، و تغذیه شبانه را ساده و سبک کن. این کار به نوزاد تو کمک می کند که ساعت بدنش را تنظیم کند و همچنین او به این طریق، تفاوت بین شب و روز را هم می آموزد.
به نوزادت این شانس را بده که خود به خود به خواب برود. می توانی این کار را از زمانی که او در شش هفتگی قرار دارد؛ برای تنظیم ریتم طبیعی روزانه بدن و یا چرخه خواب و بیداری، که به خواب او هم کمک می کند، به کار بگیری و کم کم آن را گسترش دهی. وقتی که او خواب آلوده اما هنوز بیدار است، او را به پشت بر زمین یا تختش بگذار. اگر او را تکان دهی یا شیرش دهی که به خواب برود، ممکن است او به این رویه عادت کند و دیگر خودش نتواند شرایط خوابش را کنترل کند.
یک برنامه زمانی روتین کوتاه و ساده را به مدت سه ماه، برای خواب و زمان در بستر بودن او تهیه کن. یک ساعت و نیم قبل از آنکه برنامه شبانه را آغاز کنی، شرایط خانه را آماده کن، شلوغی ها و سر و صدا را کم کن تا آرامش به وجود آمده باعث تشویق و انگیزش بیشتر تو و نوزادت برای ادامه برنامه شود. مثلاً خاموش کردن تلویزیون و کم کردن فعالیت ها، راه حل های خوبی برای آرامش نوزادت به نظر می رسند.
با یک حمام گرم برنامه را شروع کن و سپس لباس خواب نوزادت را تنش کن. این روند را با خواندن یک داستان یا لالایی آرام ادامه بده. همچنین می توانی کوچولویت را ماساژ دهی. یک برنامه روتین و منظم برای زمان خواب، به تدریج به نوزادت اجازه می دهد که بداند اکنون زمان خوابیدن است. مراسم خواب را در اتاقی که قرار است نوزاد در آن بخوابد به پایان برسان. این روند نباید بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشد.
اگر نوزاد تو بیش از ۶ ماه سن دارد، به او یک وسیله امن و آرامش بخش، مثل پتوی نوزادی یا عروسک پولیشی بده. در حدود ۶ - ۷ ماهگی، نوزاد تو درباره مفهوم جدایی آگاهی پیدا می کند؛ بنابراین بودن یک شیء آشنا در اطرافش، می تواند به آرامش او در طول شب کمک کند. قبل از قرار دادن وسیله در نزدیکی او، آن را مدت کوتاهی در بغل خودت قرار بده تا بوی تو را بگیرد. اگر نوزادت را شیر می دهی، می توانی چند قطره از شیرت را روی بخش کوچکی از آن وسیله بریزی. نوزادان حس بویایی بسیار قوی دارند و اگر در طول شب کوچولوی دلبندت بیدار شود، بوی تو باعث آرامش او خواهد شد.
اگر نوزاد تو ۴ - ۵ ماهه است، منتظر بمان تا ببینی آیا خودش می تواند شرایط را برای خوابش آماده کند یا نه. در این سن نوزاد کمتر به شیر خوردن در شب احتیاج دارد و ممکن است بتواند به مدت طولانی تری در طول شب بخوابد. اگر بعد از اینکه او را در جای خود گذاشتی، گریه کرد، قبل از اینکه دوباره به سراغ او بروی چند ثانیه صبر کن تا بتواند خودش را آرام کند. اگر همچنان به گریه کردن ادامه داد، به سراغش برو، رویش را بپوشان و به او بگو که همه چیز مرتب است، اما حالا زمان خواب رسیده است. سپس اتاق را ترک کن و برای چند دقیقه منتظر بمان؛ بعد دوباره به سراغ او برو. اگر بعد از سه یا چهار بار تلاش و امتحان، احساس کردی که او هنوز هم ناراحت و بی قرار است، او را بلند کن تا شرایطش را کاملاً چک کنی. اگر همه چیز مرتب بود، دوباره همین پروسه را از اول انجام بده.