علل لجبازی کودکان، راهکارهای درمانی عالی
آیا فرزندان شما هم جزء آن دسته از کودکانی هستند که حتی برای انجام کارهای کوچک هم شروع به لجبازی می کنند؟
آیا فرزندان شما هم جزء آن دسته از کودکانی هستند که حتی برای انجام کارهای کوچک هم شروع به لجبازی می کنند؟ اغلب خانواده ها با این مسئله مشکل دارند که کودکشان حتی در انجام کارهای روزمره خود شروع به لجبازی می کند. معمولا این کودکان مشکلات خودشان را به صورت نق زدن ، گریه کردن و پرخاشگری نشان می دهند. جالب است بدانید که گاها لجبازی و پرخاشگری های کودکان ناشی از سبک های رفتاری خانواده ها و سبک های فرزندپروری والدین آن ها می باشد. گاها پیش آمده است که برخی از رفتارهای کودکان توسط والدین آن ها مورد تایید قرار می گیرد همین امر باعث می شود که کودک اصطلاحا لوس شده و همیشه سعی کند با لجبازی خودش را مورد توجه والدین قرار دهد.
لجبازی چیست؟
برای تعریف لجبازی می توان این طور بیان کرد که یک رفتار مقابله ای در کودکان می باشد و زمانی که والدین با آن مواجه می شوند ، رفتارهای متفاوتی از خودشان نشان می دهند. لجبازی در کودکان راهی برای رسیدن به برخی از خواسته هایش است. مسئله ی مهم دیگری که وجود دارد این است که والدین باید بدانند که در مقابل لجبازی کودکان چه رفتاری از خودشان نشان دهند ، زیرا در برخی مواقع رفتارهای والدین باعث تشدید لجبازی کودکان می شود.
علل لجبازی کودکان چیست؟
لجبازی کودکان علل و دلایل بسیاری دارد ، شاید برخی از والدین لجبازی های متداول کودکان را این گونه تعبیر کنند که این کودک ذاتا لجباز است ولی چنین مسئله ای وجود ندارد یعنی نمی توان گفت که کودکی ذاتا لجباز است. بلکه هر رفتاری که از خود نشان می دهد علتی داشته که منجر به بروز آن شده است. همانطور که در ابتدای مطلب هم به آن اشاره کردیم گاهی رفتارهای اشتباه والدین باعث لجبازی در کودک می شود. یکی از عواملی که ممکن است باعث لجبازی در کودکان شود ، از نظر بیولوژیکی اختلال در عملکرد غدد و اعصاب می باشد علاوه بر آن عواملی همچون پرکاری و کم کاری تیروئید ، اضطراب های نهان ، تناسب نداشتن قد و وزن کودک و برخی از رفتارهای والدین در محیط خانه باعث می شود که کودکان لجبازی را از آن ها یاد بگیرند. انواع سبک های توجه و رفتار والدین با کودکان نیز باعث لجبازی آن ها می شود که در ادامه به طور اختصار به این موضوع و برخی دلایل دیگر که در لجبازی کودک نقش دارد می پردازیم.
توجه بیش از حد و عدم توجه والدین به کودکان
یکی از موارد و دلایل بسیار مهم در ایجاد لجبازی در کودکان عدم توجه کافی والدین به فرزندان خود می باشد به این صورت که والدین نسبت به کودک خود توجه کافی ندارند همین امر باعث می شود تا کودک رفتارهایی انجام دهد که توجه پدر و مادرش را به خودش جلب کند و بالعکس توجه بسیار زیاد برخی از والدین هم منجر به لجبازی در کودک می شود به این شکل که کودک یاد می گیرد هر چیزی را که می خواهد را داشته باشد ، چنانچه خواسته اش برطرف نشود رفتارهایی مانند پرخاشگری ، گریه کردن و جیغ و داد را از خود نشان می دهند. در مقابل نوع دیگری از کودکان به دلیل سبک تربیتی والدین پرتوقع هستند و همین باعث می شود که هیچ چیزی آن ها را راضی نکند.
ناکامی
یکی دیگر از عواملی که باعث لجبازی در کودک می شود ناکامی می باشد به این صورت که کودک دائما به چیز هایی که می خواهد نمی رسد. همین مسئله باعث می شود که رفتارهایی از قبیل پرخاشگری و لجبازی از خود نشان دهد.
سرزنش و امر نهی بیش از حد والدین
برخی از والدین دائما فرزندان خودشان را تنبیه و سرزنش می کنند و به هیچ عنوان برای اینکه رفتارهای خوب و درست را در کودکشان تقویت کنند ، او را تشویق نمی کنند خانواده ها باید این را در نظر داشته باشند که کودک هم به عنوان یک انسان می تواند گاها اشتباه کند ولی این موضوع نمی تواند دلیلی بر توهین ، تنبیه و سرزنش کردن کودکان باشد. کودک در مراحل رشد می آموزد که ممکن است در برخی مواقع اشتباه کند و کسی نباید او را سرزنش نکند به همین دلیل زمانی که بخاطر رفتار و کار اشتباهش از سمت والدین و خانواده سرزنش و می شود در مقابل رفتارهای پرخاشگرانه و در نهایت لجبازی از خود نشان می دهد.
لجبازی ناشی از خشم درونی کودک
گاها اضطراب ها و تنش هایی که در خانواده ها وجود دارد باعث ایجاد خشم درونی در کودک می شود و زمانی که کودک نمی تواند خشم خودش را بروز دهد رفتارهایی از قبیل لجبازی از خود نشان می دهد.
آیا لجبازی در کودکان سن خاصی دارد؟
به عقیده روانشناسان لجبازی کودکان معمولا از ۲ تا ۳ سالگی آغاز می شود و تا ۶ یا ۷ سالگی ادامه دارد که اگر دلیل آن به خوبی شناسایی و درمان نشود به مرور زمان در کودک نهادینه می شود. ممکن است برخی از رفتارهای دیگران از جمله والدین باعث شود تا لجبازی در کودکان برای همیشه باقی بماند برای مثال کودکی که برای رسیدن به خواسته هایش شروع به لجبازی می کند می آموزد که در آینده هم برای به دست آوردن خواسته هایش از شیوه لجبازی استفاده کند. همین موضوع باعث می شود که کودکان در آینده و بزرگسالی زمانی که در جامعه حضور پیدا می کنند و حتی گاها در شغل خود دچار مشکل شوند.
راهکارهای درمان لجبازی در کودکان
بسیاری از والدینی که فرزندان لجباز دارند در نهایت از لجبازی های کودکانشان خسته و کلافه می شوند گاها خودشان نمی توانند لجبازی فرزندشان را کنترل وحتی کمتر کنند از این رو دائما در پی راهکارهایی برای حل این مشکل هستند و یا به مشاور مراجعه می کنند، در این بخش از نوشتار سعی کرده ایم راهکارهایی برای کنترل و درمان بی توجهی کودکان در اختیار شما عزیزان قرار دهیم که در ذیل به طور مختصر هر یک از راهکارها را شرح می دهیم.
رفتارهای مثبت کودکتان را تقویت کنید
گاهی والدین به قدری از رفتارهای پرخاشگرانه و همینطور لجبازی کودکشان خسته و ناراحت می شوند که رفتارهای مثبت کودکشان را نادیده می گیرند همین امر باعث می شود تا نسبت به تمامی رفتارهای های کودک خود حساس شوند. والدین باید توجه داشته باشند که برای کاهش لجبازی کودک خود رفتارهای مثبت کودکشان را شناسایی و تقویت کنند زیرا این کار به مرور زمان باعث می شود تا رفتارهای مثبت در کودک تقویت شد و بیشتر به انجام آن ها بپردازد.
استقلال را به کودکتان آموزش دهید
در وهله اول والدین باید استقلال را به فرزند خود بیاموزند زیرا کودکی که یاد گرفته است مستقل باشد و معمولا کارهای روزمره اش را خودش انجام دهد کمتر از لجبازی برای رسیدن به آن چه که می خواهد استفاده می کند و همچنین زمانی که کودک کارهایش را خودش انجام می دهد انرژی مثبت و اعتماد به نفس زیادی به دست می آورد. همچنین می توانید جهت مطالعه علائم کمبود اعتماد به نفس در نوجوانان و راه های تقویت آن بر روی لینک کلیک نمایید.
علت اصلی را دریابید
قبل از این که والدین بخواهند روشی برای درمان لجبازی کودک خود بیابند باید علت اصلی لجبازی کودک را به طور کامل بدانند ، زمانی که والدین بدانند چه چیزی باعث بروز رفتارهای پرخاشگرانه و حتی لجبازی در کودکشان می شود بهتر می توانند لجبازی و رفتارهای فرزند خود را کنترل کنند.
به هیچ عنوان از تنبیه بدنی استفاده نکنید
لجبازی های مکرر و دائم کودکان باعث می شود تا به مرور زمان والدین صبر و حوصله خودشان را از دست دهند. به همین دلیل در مواقعی که فرزندشان لجبازی می کند از تنبیه بدنی برای کنترل فرزند خود استفاده می کنند، این روش باعث می شود که احساسات کودک آسیب ببیند و با خودش این تفکر را داشته باشد که من آدم بدی هستم و حرکات و رفتارهای بد و زشت خود را باید همیشه ادامه دهم همچنین این کودکان با خودشان فکر می کنند که نباید لجبازی نکنند زیرا به هر حال تنبیه خواهند شد به همین دلیل روانشناسان تنبیه بدنی را به هیچ عنوان برای کنترل و درمان لجبازی کودکان توصیه نمی کنند.
به هیچ عنوان کنترل خودتان را از دست ندهید
همه ما می دانیم که لجبازی و حرف گوش ندادن های کودکان واقعا عذاب آور و آزار دهنده می باشد اما باید توجه داشته باشید که شما از کودکتان بزرگتر هستید و باید رفتارهای درستی در مقابل لجبازی های کودکتان و رفتارهایی از قبیل پرت کردن اشیاء ، جیغ و داد زدن ، گریه کردن و کتک زدن دیگران نشان دهید. در این مواقع هر چه بیشتر سر کودکتان داد بزنید باعث می شود تا رفتار او تشدید شود چنانچه نمی توانید خودتان را در مقابل بهانه گیری های او کنترل کنید برای چند دقیقه به بیرون از خانه بروید تا آرام شوید زیرا این کار باعث می شود تا کودکتان هم سریعتر آرام شود.
تغذیه مناسب
موضوع دیگری که در لجبازی کودکان بسیار اثر گذار می باشد مسئله تغذیه آن ها است به همین جهت به والدین توصیه می شود که در رژیم غذایی کودکشان دقت کافی داشته باشند زیرا مصرف مواد غذایی از قبیل تنقلات ، نمک ، سرکه و کاکائو باعث تحریک عصبی کودکان می شود که در نهایت منجر به بروز رفتارهایی مانند لجبازی در آن ها می شود علاوه بر تغذیه والدین باید به خواب فرزندشان هم توجه کنند زیرا خواب روز کودکان به دلیل سروصدا ، نور و عوامل دیگری که وجود دارد باعث می شود تا کودک زمانی که از خواب بیدار می شود آرامش ندارد و همین کلافگی باعث لجبازی در کودک می شود.
به مشاور مراجعه کنید
چنانچه خودتان نتوانستید لجبازی های کودکتان را کمتر کنید و یا این رفتارها را کنترل کنید می توانید به یک مشاور مراجعه نمایید تا وی با استفاده از تجارب و روش های خود ابتدا ریشه های لجبازی کودکتان را شناسایی کند. سپس راهکارهای صحیح را برای کاهش و درمان رفتارهای پرخاشگرانه و لجبازی آن به شما ارائه دهد. البته این موضوع را هم باید در نظر داشته باشید که لجبازی خصلتی طبیعی می باشد که باعث تمایل کودک برای رسیدن به درجاتی از استقلال شخصیتی می شود از این رو لجبازی نکردن های کودک در هیچ زمینه ای هم می تواند جزء نشانه های حد بیماری های روانی باشد که حتما باید بررسی و درمان شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼