۲۰۲۵۲۹
۱۱۳۰
۱۱۳۰
پ

درمان زود انزالی در مردان، روش های علمی

وقتی انزال سریع‌تر از زمانی که مد نظر شما و شریک‌تان است اتفاق می‌افتد، به آن زود انزالی یا انزال زودرس (PE) می‌گویند. زود انزالی رایج است.

به آزاد شدن مایع منی از آلت تناسلی مرد در حین ارگاسم (اوج لذت جنسی) انزال گفته می‌شود. وقتی انزال سریع‌تر از زمانی که مد نظر شما و شریک‌تان است اتفاق می‌افتد، به آن زود انزالی یا انزال زودرس (PE) می‌گویند. زود انزالی رایج است؛ از هر سه مرد ۱۸ تا ۵۹ ساله، حدودا یک مرد زود انزالی را در مرحله‌ای از زندگی خود تجربه می‌کند. در این مقاله به بررسی علل، علائم و روش‌های درمان زود انزالی خواهیم پرداخت.

آیا انزال زودرس نوعی اختلال جنسی است؟
زود انزالی یا انزال زودرس به‌عنوان نوعی اختلال جنسی در نظر گرفته می‌شود. اختلال جنسی به مشکلاتی گفته می‌شود که از لذت بردن یک زوج از فعالیت جنسی خودداری می‌کنند.

علائم زود انزالی
تجربۀ زودانزالی به‌طور گاه‌به‌گاه جای نگرانی ندارد. اما اگر انزال زودرس مکرر و درازمدت است، ممکن است به درمان زود انزالی نیاز داشته باشید.
اصلی‌ترین علامت زودانزالی عبارت است از ناتوانی مداوم در به تاخیر انداختن انزال به مدت بیشتر از یک دقیقه بعد از انجام دخول در حین رابطۀ جنسی. ارگاسم سریع در حین خودارضایی نیر ممکن است برای برخی از مردم مشکلساز باشد.
اگر گاهی زود انزالی و گاهی انزال عادی را تجربه می‌کنید، امکان تشخیص زود انزالی متغیر طبیعی در شما وجود دارد.
زودانزالی معمولا به‌عنوان یک مشکل دائمی یا بدست‌آوردنی طبقه‌بندی می‌شود.
زودانزالی دائمی (اولیه) به این معناست که فرد همیشه یا تقریبا همیشه زودانزالی را از همان اولین تجربۀ جنسی خود تجربه کرده است.
زودانزالی بدست‌آوردنی (ثانویه) به این معناست که فرد در گذشته انزال‌های طولانی‌تری داشته، اما با گذشت زمان به انزال زودرس دچار شده است.

علت زود انزالی چیست؟
عوامل روانی یا عاطفی در زود انزالی نقش دارند، اما عوامل دیگری نیز هستند که می‌توانند در بروز این مشکل موثر باشند.
برخی از عوامل روانی ممکن است موقتی باشند. به‌طور مثال، فردی انزال زودرس را در اولین تجربه‌های جنسی خود تجربه کرده است، اما با افزایش سن و داشتن تجربیات جنسی بیشتر، استراتژی‌هایی را برای به تاخیر انداختن انزال فراگرفته است.
همچنین، زود انزالی ممکن است با افزایش سن فرد به یک مشکل تبدیل شود و حفظ نعوظ را دشوار کند.
انزال زودرس می‌تواند ناشی از بیماری‌ها یا نگرانی‌های سلامت روان باشد:
اعتماد به نفس پایین یا تصویر بدنی ضعیف
افسردگی
سابقۀ سوءاستفاده جنسی، هم به‌عنوان مرتکب و هم به‌عنوان قربانی یا بازمانده
احساس گناه نیز ممکن است علت انزال زودرس باشد.
سایر عواملی که می‌توانند به زود انزالی ختم شوند عبارتند از:
نگرانی دربارۀ زود انزالی
اضطراب دربارۀ محدود شدن تجربۀ جنسی
مشکلات یا نارضایتی‌هایی که در رابطۀ خود دارید
استرس
دلایل جسمانی نیز می‌توانند نقش مهمی را در زود انزالی ایفا کنند. اگر دشواری در حفظ نعوظ از زودانزالی نشأت می‌گیرد، ممکن است در رابطۀ جنسی سریع اقدام کنید و قبل از برطرف شدن نعوظ به ارگاسیم برسید.
سطوح غیرعادی برخی از هورمون‌ها نظیر تستوسترون یا مواد شیمیایی تولید شده توسط سلول‌های عصبی به نام انتقال‌دهنده‌های عصبی نیز می‌توانند در انزال زودرس نقش داشته باشند. التهاب پروستات یا مجرای ادرار هم می‌تواند با علائم فراوانی همراه باشد، از جمله زودانزالی و اختلال نعوظ.

مراجعه به پزشک

اگر زود انزالی‌تان ویژگی‌های زیر را دارد، با پزشک مشورت کنید:
دفعات زودانزالی به اندازه‌ای بوده که باعث بروز مشکلات در رابطه‌تان شده است
باعث خجالت‌زدگی می‌شود
از رسیدن شما به روابط صمیمی و نزدیک جلوگیری می‌کند
می‌توانید کار درمان را با مراجعه به یک پزشک عمومی یا متخصص مجاری ادرار آغاز کنید. متخصص مجاری ادرار پزشکی است که در سلامتی دستگاه ادراری و عملکرد جنسی مردان تخصص دارد.
هنگام مراجعه به پزشک برای به اشتراک گذاشتن این اطلاعات آماده باشید:
چه مدت است که از لحاظ جنسی فعال هستید؟
چه زمانی زودانزالی به یک نگرانی و مشکل تبدیل شد؟
هر چند وقت یکبار زودانزالی اتفاق می‌افتد؟
چه مدت زمانی طول می‌کشد تا هنگام رابطۀ جنسی و خودارضایی به انزال برسید؟
آیا داروهایی مصرف دارید که بر روی عملکرد جنسی اثر بگذارند؟
آیا تا به حال رابطۀ جنسی‌ای داشته‌اید که انزال در آن به‌طور عادی و طبیعی باشد؟ اگر جواب مثبت است، تفاوت آن با تجربه‌های زودانزالی چه بوده است؟
علاوه بر همکاری با متخصص مجاری ادرار یا سایر پزشکان، ممکن است به شما توصیه شود تا با یک متخصص سلامت روان که در اختلالات جنسی تخصص دارد نیز همکاری داشته باشید.

درمان زود انزالی
در برخی موارد، با اعمال برخی تغییرات در روند رابطۀ جنسی، شاید بتوان زودانزالی را درمان کرد.
شاید به شما توصیه شود تا یک ساعت قبل از شروع رابطۀ جنسی، خودارضایی کنید تا انزال در هنگام رابطۀ جنسی به تاخیر بی‌افتد.
همچنین می‌توانید از آمیزش جنسی به‌طور کامل خودداری کرده و فعالیت‌های جنسی دیگر را با شریک خود امتحان کنید. اینکار ممکن است به کاهش فشار موجود در حین آمیزش کمک کند.

شروع و توقف و روش‌های فشردن
دو استراتژی که می‌توان برای درمان زود انزالی استفاده کرد عبارتند از روش شروع و توقف و روش فشردن.
در روش شروع و توقف، شریک شما آلت تناسلی‌تان را تا نزدیکی به انزال تحریک می‌کند. سپس در این مرحله شریک‌تان باید دست از تحریک کردن بکشد تا حس کنترل داشتن به شما برگردد.
از شریک‌تان بخواهید تا اینکار را دو مرتبۀ دیگر انجام دهد. سپس در مرتبۀ چهارم توقف نداشته باشید و اجازه دهید به انزال برسید.
انجمن متخصصین مجاری ادرار در آمریکا توصیه می‌کند که این روش را سه مرتبه در هفته امتحان کنید، تا زمانی که کنترل انزال در شما بهبود یابد.
در روش فشردن، شریک‌تان آلت تناسلی شما را تا زمانی که به انزال نزدیک شوید تحریک می‌کند. سپس شریک‌ شما آلت تناسلی‌تان را به محکمی فشار می‌دهد تا نعوظ ضعیف شود. این کار به احتمال زیاد به شما کمک می‌کند تا حس قبل از ارگاسم را بهتر درک کنید و در نتیجه بتوانید کنترل بهتری بر انزال خود داشته باشید.
اثرگذاری این استراتژی‌ها می‌تواند تا چندین هفته به‌طول بی‌انجامد و هیچ تضمینی هم وجود ندارد که این روش‌ها بتوانند به تنهایی مشکل انزال زودرس را برطرف کنند.

تمرینات دیافراگم لگنی یا کف لگن
تمرین دادن برخی از عضلات نیز ممکن است به درمان زود انزالی کمک کند. تمرینات دیافراگم لگنی می‌توانند به‌طور ویژه موثر باشند.
برای پیدا کردن عضلات کف لگن، بر روی متوقف کردن جریان ادرار در وسط فرآیند دفع ادرار تمرکز کنید، یا به عضلاتی که به دفع باد کمک می‌کنند توجه داشته باشید. وقتی متوجه شدید که این عضلات در کجای بدن قرار دارند، می‌توانید به تمرین دادن آنها (تمرینات کگل) بپردازید. می‌توانید این تمرینات را به شکل ایستاده، نشسته یا درازکشیده انجام دهید.
برای انجام حرکات کگل این موارد را دنبال کنید:
عضلات کف لگن را برای سه ثانیه سفت کنید.
سپس بعد از سه ثانیه آنها را ریلکس (رها) کنید.
این کار را به‌طور متوالی و چندین مرتبه در روز انجام دهید.
بعد از عادت کردن به تمرین، آن را به سه ست ۱۰ مرتبه‌ای در روز افزایش دهید.
هنگام انجام تمرینات کگل مراقب باشید که از عضلات شکمی یا باسن به جای عضلات کف لگن استفاده نکنید.
برای تجربۀ اثرگذاری تمرین دادن عضلات ممکن است به چندین هفته یا ماه زمان نیاز باشد، که این مدت زمان به علت و ریشۀ زودانزالی بستگی دارد.

کاهش حساسیت
کاهش دادن حساسیتِ آلت تناسلی در حین آمیزش جنسی نیز ممکن است به درمان زود انزالی کمک کند.
استفاده از کاندوم ممکن است حساسیت آلت تناسلی را به اندازه‌ای کاهش دهد که به حفظ نعوظ کمک کرده و مدت زمان رسیدن به انزال را افزایش دهد.
حتی کاندوم‌هایی وجود دارند که ادعا می‌کنند برای کنترل ارگاسم موثر هستند. این کاندوم‌ها حاوی داروهای بی‌حس‌کننده‌ نظیر بنزوکائین هستند که به بی‌حس کردن واکنش‌های عصبی آلت تناسلی تا حدودی کمک می‌کنند.
مالیدن مستقیمِ محصولات بی‌حس‌کننده بر روی آلت تناسلی ۱۵ دقیقه قبل از آمیزش نیز ممکن است موثر باشد. البته قبل از استفاده از این محصولات حتما با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای اختلال نعوظ
اگر اختلال نعوظ عامل موثر در انزال زودرس است، با پزشک خود دربارۀ مصرف داروهای اختلال نعوظ نظیر تادالافیل و سیلدنافیل (ویاگرا) مشورت کنید. این داروها ممکن است به حفظ نعوظ کمک کنند و انزال را به تاخیر بی‌اندازند.
اثرگذاری این داروها و سایر داروهای اختلال نعوظ گاهی اوقات می‌تواند تا یک ساعت به طول بی‌انجامد. متوجه شدن دوز مناسب ممکن است به آزمون و خطا نیاز داشته باشد، بنابراین برای درک بهتر این موضوع با پزشک خود همکاری داشته باشید.

پ

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.