سرطان بیضه در مردان، چه در مورد آن می دانید؟

در مورد سرطان بیضه چه می دانید؟ آیا می دانید چه علائم و نشانه هایی بیانگر این موضوع است که سرطان بیضه در حال پیشرفت است؟ چه راهکارهای درمانی برای آن می شناسید؟ آیا با جراحی سرطان بیضه آشنایی دارید و می دانید چه مراقبت هایی پس از آن باید انجام داد؟ آیا کسانی که جراحی سرطان بیضه انجام می دهند دیگر نمی توانند بچه دار شوند؟ اگر همه این سوالات، سوالات پاسخ داده نشده تان است، این مقاله را بخوانید.

سرطان بیضه - آناتومی بیضه
بیضه ها دو عضو کوچک و بیضی شکلی هستند که در کیسه پوستی ای به نام کیسه بیضه قرار دارند. آن ها در زیر آلت تناسلی آویزان هستند. بیضه ها گاهی اوقات، تخم نیز نامیده می شوند. آن ها اندام های اصلی دستگاه تناسلی مرد هستند. از سن بلوغ، لوله های اسپرم ساز داخل بیضه ها شروع به تولید اسپرم می کنند. اسپرم می تواند یک تخم ماده را بارور کند تا تولید مثل انجام شود.
اسپرم از لوله های اسپرم ساز به سمت یک لوله مارپیچ به نام اپیدیدیم حرکت می کند. این مثل یک تورم نرم در پشت بیضه است. اپیدیدیم بزرگ می شود تا به طناب اسپرماتیک تبدیل می شود. این طناب به یک لوله کوتاه به نام مجرای انزال متصل می شود. مجرای انزال به مجرای ادرار متصل می شود. این عضو لوله ای از مثانه تا انتهای آلت تناسلی است.
اسپرم پیش از آنکه مجبور شود در طول مجرای ادرار حرکت کند و از آلت تناسلی خارج شود، با مایعی از بیضه و کیسه منی (غددی که درست زیر مثانه قرار دارند)، مخلوط می شود. مایع خارج شده، منی نامیده می شود.
بیضه ها همچنین هورمون تستوسترون بدن را تولید می کنند. هورمون ها پیغام رسان های شیمیایی هستند که به کنترل فعالیت های مختلف بدن کمک می کنند. تستوسترون در موارد زیر به شما کمک می کند:
- هدایت جنسی شما (میل جنسی)
- قرار گرفتن در حالت نعوظ
- ضخیم شدن صدا
- موی صورت و بدن
- رشد ماهیچه

سرطان بیضه و بیماری های بیضه ای
بیماری بیضه ای می تواند اشکال مختلفی داشته باشد:
پیچش بیضه
پیچش به معنای چرخش است و برای بیضه چیز خوبی نیست. زمانی که فرآیند پیچش بیضه رخ می دهد، اتصال رگ های خونی به یک بیضه مسدود می شود. برخی از مردان دارای یک مشکل رشدی هستند که باعث می شود تا نسبت به پیچش بیضه آسیب پذیر شوند. اگر چه پیچش بیضه نادر است، اما یک وضعیت اضطراری است. دردهای ناگهانی بیضه نیاز به مراجعه به اورژانس دارد. اگر درمان با تاخیر انجام شود، امکان از کار افتادن بیضه وجود دارد. پیچش بیضه در دوران بلوغ و بین سنین ۱۰ تا ۱۵ سالگی بسیار رایج است، بنابراین دانستن این نکته توسط نوجوانان که باید هرگونه دردی را گزارش کنند، طبیعی است.
اپیدیدیمیت
اپیدیدیم یک لوله دراز و پیچیده است که در کنار بیضه قرار گرفته است. وظیفه آن ذخیره اسپرم در زمان بلوغ است. اپیدیدیمیت زمانی رخ می دهد که اپیدیدیم ملتهب و یا عفونی شود. گاهی اوقات این یک عفونت مقاربتی است. در بیشتر اوقات، اپیدیدیمیت به علت آسیب، تجمع فشار زیاد در مواقعی مانند بعد از وازکتومی، یا از طریق برگشت ادرار به داخل لوله ها از طریق بلند کردن و یا کشیدن اجسام سنگین ایجاد می شود. اپیدیدیمیت می تواند باعث بروز نشانه هایی مانند التهاب خفیف، درد شدید بیضه، تورم و تب شود.
واریکوسل
واریکوسل انقباض عروق خونی بالای بیضه هاست و معمولا بی ضرر است. با این حال، گاهی اوقات واریکوسل می تواند به باروری آسیب برساند یا باعث ایجاد درد خفیف شود. اگر برآمدگی ای در بالای بیضه تان دارید -به خصوص وقتی که ایستاده اید و یا جسمی را حمل می کنید- باید پزشکی شما را معاینه کند.
هیدروسل
هیدروسل به تجمع سیال در اطراف بیضه ها اشاره دارد و معمولا بی خطر است. اما اگر به اندازه کافی بزرگ باشد می تواند باعث درد یا فشار شود. اگر چه امکان ایجاد هیدروسل پس از وارد شدن ضربه وجود دارد، اما در اکثر موارد، هیدروسل بدون وارد آمدن ضربه و جراحت و به دلایل ناشناخته ایجاد می شود.
ارکیت
ارکیت به التهاب بیضه ها به دلیل عفونت و یا اوریون گفته می شود. همچنین می تواند توسط STDهایی مانند سوزاک و کلامیدیا ایجاد شود.
سرطان بیضه
مانند هر گونه سرطانی، سرطان بیضه نیز زمانی اتفاق می افتد که سلول های داخل بیضه دارای جهش هایی می شوند که این باعث "بدرفتاری" می شود. سلول ها می توانند تکثیر شوند و به مناطقی که به آنها متعلق نیست حمله کنند. در سرطان بیضه این فرآیند معمولا سبب ایجاد یک توده بدون درد رو به رشد و یا سفت در یک بیضه می شود. در اغلب موارد، خود فرد آن را در مراحل اولیه کشف می کند. اگر فردی در ابتدای بروز مشکل مورد توجه پزشکی قرار گیرد، سرطان بیضه تقریبا همیشه قابل درمان است.

علائم و نشانه های سرطان بیضه
برخی از مردان مبتلا به سرطان بیضه، هیچ علامتی ندارند و سرطان آن ها در طی آزمایشات پزشکی یافت می شود. به عنوان مثال، گاهی اوقات انجام تست های تصویری برای یافتن علت ناباروری ممکن است منجر به کشف سرطان بیضه شود.
اما اگر هر یک از این علائم و نشانه ها را دارید، به پزشک خود مراجعه کنید.
توده و یا تورم در بیضه
در اغلب موارد، اولین نشانه سرطان بیضه عبارت است از وجود توده ای بر روی بیضه و یا تورم و بزرگ شدن بیضه. این موضوع که یکی از بیضه ها بزرگتر و یا آویزان تر از دیگری باشد، طبیعی است. برخی از تومورهای بیضه ای منجر به درد می شوند، اما بیشتر اوقات با درد همراه نیستند. مردان مبتلا به سرطان بیضه ممکن است که در پایین شکم و یا کیسه صفرا احساس سنگینی یا درد داشته باشند.
رشد یا التهاب پستان
در موارد نادر، تومورهای سلولی اصلی می توانند سبب بزرگ شدن و یا ایجاد التهاب در سینه شوند. این امر به این دلیل اتفاق می افتد که انواع خاصی از تومورهای سلولی سطوح بالایی از هورمون که به نام گونادوتروپین کوریونی انسانی شناخته شده است را ترشح می کنند که رشد پستان را تحریک می کند.
برخی از سلول های سرطانی می توانند باعث ساخت استروژن (هورمون های جنسی زنانه) شوند که این امر می تواند موجب رشد سینه یا از دست رفتن تمایلات جنسی شود.
بلوغ زودرس پسران
برخی از سلول های سرطانی می توانند سبب تولید اندروژن (هورمون های جنسی مردانه)شوند. تومورهای تولید کننده اندروژن ممکن است هیچ علائمی را در مردان ایجاد نکند، اما در پسران ممکن است منجر به نشانه هایی از بلوغ زودرس در سنین غیر عادی کودکی شود؛ نشانه هایی مانند ضخیم شدن صدا و رشد موی صورت و بدن.

نشانه های سرطان بیضه پیشرفته
حتی اگر سرطان بیضه به بخش های دیگر بدن نیز سرایت کرده باشد، بسیاری از مردان ممکن است علائم بیماری را نداشته باشند. اما برخی از افراد ممکن است برخی از موارد زیر را داشته باشند:
- درد پایین کمر، به علت پخش سرطان در غدد لنفاوی (مجموعه ای از سلول های ایمنی) در پشت شکم.
- تنگی نفس، درد سینه، یا سرفه (حتی سرفه خونی) ممکن است به علت پخش سرطان در ریه ها ایجاد شود.
- درد شکم، به علت بزرگ شدن غدد لنفاوی و یا به دلیل پخش سرطان در کبد ایجاد می شود.
- سردرد یا گیجی، به علت پخش سرطان در مغز به وجود می آید.

عوامل خطر سرطان بیضه
عواملی که ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان بیضه شوند، عبارتند از:
بیضه نهفته (کریپتورکیدیسم)
در طول رشد جنین، بیضه ها در ناحیه شکمی شکل می گیرند و معمولا قبل از تولد به داخل کیسه بیضه می روند. مردانی که دارای بیضه هایی هستند که پایین نیامده است، در معرض خطر سرطان بیضه قرار دارند. حتی اگر بیضه ها توسط جراحی هم به کیسه بیضه منتقل شوند، باز هم خطر سرطان به قوت خود باقی است. اما اکثر مردانی که مبتلا به سرطان بیضه هستند دارای سابقه بیضه نهفته نیستند.
رشد غیر طبیعی بیضه
شرایطی است که به علت رشد غیرعادی بیضه و به دلایلی مانند سندروم کلاینفلتر به وجود مییددآ آید و ممکن است که خطر سرطان بیضه را افزایش دهد.
سابقه خانوادگی
اگر اعضای خانواده سرطان بیضه داشته اند، ممکن است خطر ابتلا به آن افزایش یابد.
سن
سرطان بیضه معمولا نوجوانان و جوانان و به خصوص آن هایی که بین سنین ۱۵ تا ۳۵ سال هستند را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، ممکن است در هر سنی رخ دهد.
نژاد
ابتلا به سرطان بیضه در مردان سفیدپوست رایج تر از مردان سیاه پوست است.

تشخیص سرطان بیضه
در برخی موارد، افراد مبتلا به سرطان بیضه، یا به طور ناخواسته و یا در حین انجام آزمایش برای بررسی موارد دیگر، متوجه سرطان بیضه خود می شوند. در موارد دیگر، پزشک شما ممکن است در طی یک آزمایش فیزیکی عادی توده ای را تشخیص دهد.
برای مشخص کردن اینکه آیا یک غده، سرطان بیضه است یا خیر، ممکن است پزشک شما آزمایشات زیر را توصیه کند:
آزمایش سونوگرافی
آزمایش سونوگرافی بیضه از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از کیسه بیضه و بیضه ها استفاده می کند. در طول سونوگرافی با پاهای باز، به پشت دراز می کشید. سپس پزشک شما یک ژل شفاف را بر روی کیسه بیضه شما اعمال می کند. یک کاوشگر دستی در بالای کیسه بیضه حرکت می کند تا عکس برداری سونوگرافی انجام شود. یک آزمایش سونوگرافی می تواند به پزشک شما کمک کند تا ماهیت هرگونه توده ،از جمله این که آیا جامد بوده و یا پر از سیال است را مشخص کند. سونوگرافی همچنین به پزشک تان می گوید که توده در داخل یا خارج از بیضه قرار دارد.
آزمایشات خون
پزشک شما ممکن است برای تعیین میزان نشانگرهای تومور موجود در خون، آزمایش هایی را تجویز کند. نشانگرهای تومور موادی هستند که معمولا در خون شما رخ می دهند، اما سطوح این مواد ممکن است در وضعیت های ویژه ای از جمله سرطان بیضه بالا بروند. سطح بالای نشانگر تومور در خون شما به این معنا نیست که شما سرطان دارید، اما ممکن است در تعیین تشخیص به پزشک کمک کند.
جراحی برای از بین بردن یک بیضه (ارکیدکتومی اینگوینال رادیکال
اگر مشخص شود که ممکن است غده موجود بر روی بیضه تان سرطانی باشد، ممکن است جراحی برداشتن بیضه توصیه شود. بیضه برداشته شده تان بررسی خواهد شد تا مشخص شود که آیا غده، سرطانی است یا خیر و اگر اینطور است، مبتلا به چه نوع سرطانی است.

مراحل سرطان بیضه
هنگامی که پزشک شما تشخیص سرطان را تایید می کند، مرحله بعدی تعیین میزان (مرحله) سرطان است. برای مشخص کردن اینکه آیا سرطان در خارج از بیضه پخش شده است یا خیر، ممکن است تحت این آزمون ها قرار بگیرید:
اسکن توموگرافی کامپیوتری (سی تی اسکن)
سی تی اسکن شامل مجموعه ای از تصاویر اشعه ایکس از شکم، سینه و لگن است. پزشک شما از سی تی اسکن برای یافتن نشانه هایی مبنی بر شیوع سرطان استفاده می کند.
آزمایش های خون
آزمایشات خون می تواند برای یافتن نشانگرهای تومور به پزشک شما کمک کند تا بفهمد که آیا پس از حذف بیضه سرطان در بدن شما باقی خواهد ماند یا نه.
پس از این آزمایشات ، مرحله سرطان بیضه شما مشخص خواهد شد. تشخیص مرحله به تعیین بهترین درمان برای شما کمک می کند.
مراحل سرطان بیضه با استفاده از اعداد رومی که از ۰ تا ۳ هستند، نشان داده می شوند. تا مرحله ۳ سرطان در مراحل اولیه است و به منطقه اطراف بیضه محدود می شود. در مرحله سوم، سرطان، پیشرفته در نظر گرفته می شود و ممکن است به مناطق دیگر بدن مثل ریه ها سرایت کند.

درمان سرطان بیضه
اگر سرطان بیضه دارید، تیم مراقبت سلامتی تان یک برنامه درمانی مختص شما را ایجاد خواهد کرد. این برنامه براساس سلامتی و اطلاعات خاص درباره سرطان است. در هنگام تصمیم گیری برای درمان سرطان بیضه، تیم مراقبت های بهداشتی شما مسائل زیر را در نظر خواهد گرفت:
- نوع بافت میکروبی تومور
- مرحله سرطان
- خطر بازگشت سرطان (عود)
- آیا می خواهید کسی را باردار کنید یا خیر (باروری)
- آنچه ترجیح می دهید و یا می خواهید
- ممکن است یکی از درمان های زیر و یا ترکیبی از درمان ها برای سرطان بیضه ارائه شود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی یک روش رایج برای تمامی مراحل سرطان بیضه است. معمولا بعد از ارکیکتومی انجام می شود. و در آن از ترکیبی از داروهای شیمی درمانی استفاده می شود.
BEP ترکیب شیمی درمانی اصلی ای است که برای سرطان بیضه به کار می رود. این ترکیب شامل بلئومیسین (بلنوکسان)، اتوپوسید (وپسید) و سیسپلاتین است. گاهی اوقات پزشکات فقط به اتوپوسید و سیسپلاتین بسنده می کنند که EP نامیده می شود. زمانی از EP استفاده می شود که بلئومیسین بر ریه ها تاثیر می گذارد (که سمیت ریوی نامیده می شود) یا خطر زیادی وجود دارد که ممکن است باعث آسیب به ریه ها شود.
شیمی درمانی با دوز بالا و پیوند سلول بنیادی ممکن است برای سرطان بیضه متناوب و در صورتی که شیمی درمانی استاندارد عمل نکند و سرطان برگردد به کار رود.در این روش دوز بالای کربوپلاتین و اتوپوسید اعمال می شود. بعد از شیمی درمانی با دوز بالا، عمل پیوند سلول بنیادی برای جایگزینی سلول های بنیادی ای که به وسیله شیمی درمانی با دوز بالا آسیب دیده و یا نابود می شوند، انجام می گیرد. پیوند سلول بنیادی از سلول های بنیادی خون خود فرد (به نام پیوند سلول بنیادی خون محیطی) استفاده می کند.
تشعشع درمانی
تشعشع درمانی ممکن است برای درمان مرحله ۱ یا ۲ و بعد از ارکیکتومی مورد استفاده قرار گیرد. این روش به عنوان تشعشع درمانی بیرونی (تحت عنوان پرتو درمانی بیرونی) نیز شناخته می شود. تشعشعات به غدد لنفاوی داخل شکم و لگن وارد می شوند.
نظارت فعال
نظارت فعال، درمان ترجیحی برای سرطان بیضه مرحله ۱ و پس از ارکیکتومی است. در طی نظارت فعال، تیم مراقبت سلامتی به دنبال علائم و نشانه هایی است که نشان دهد که سرطان عود کرده است. درمان تنها زمانی صورت می گیرد که سرطان باز می گردد.
جراحی سرطان بیضه
جراحی اولین درمان برای تمامی سرطان های بیضه است.
ارکیکتومی اینگوینال رادیکال
جراحی به منظور از بین بردن بیضه دارای سرطان، ارکیکتومی اینگوینال رادیکال نام دارد. برشی درست در بالای منطقه شرمگاه ایجاد می شود و بیضه به آرامی از کیسه بیضه خارج می شود. سپس جراح تمام تومور را همراه با بیضه و طناب نخاعی خارج می کند. طناب نخاعی حاوی بخشی از رگ وابران و همچنین رگ های خونی و لنفاوی است که می تواند به عنوان مسیرهای انتقال سرطان بیضه به بقیه بدن عمل کند. برای کاستن از احتمال این امر، این رگ ها در ابتدای عمل بسته می شوند.
تمامی سرطان های بیضه حتی آن هایی که گسترش یافته اند، به طور معمول با این عمل جراحی درمان می شوند.
جداسازی غدد لنفاوی بیمار (RPLND)
بسته به نوع و مرحله سرطان، غدد لنفاوی در اطراف رگ های خونی بزرگ (آئورت و ورید اجوف پایینی) در پشت شکم، همزمان با ارکیکتومی یا در طول جراحی دوم برداشته می شوند. همه افراد مبتلا به سرطان بیضه نیاز به برداشتن غدد لنفاوی ندارند، بنابراین مهم است که با پزشک خود درباره این موضوع بحث و تبادل نظر کنید.
این یک عمل پیچیده و طولانی است. در اغلب موارد، یک برش بزرگ در وسط شکم ایجاد می شود تا غدد لنفاوی را حذف کند. RPLND باید توسط یک جراح متخصص و با تجربه انجام شود.
جراحی لاپاروسکوپی
در برخی موارد، جراح می تواند غدد لنفاوی را از طریق چند شکاف کوچک ایجاد شده در پوست شکم و با استفاده از یک لاپاروسکوپ و دیگر ابزارهای جراحی باریک خارج کند. لاپاروسکوپ یک لوله باریک و نورانی با یک دوربین کوچک در انتهای آن است که به دکترها اجازه می دهد تا داخل شکم را ببینند. در طول این نوع جراحی، دستان جراح در بدن بیمار قرار ندارند.
در عمل جراحی لاپاروسکوپی پس از بیهوش کردن بیمار، به پهلو خوابانده می شوید. چندین شکاف کوچک بر روی شکم شما ایجاد می شود. برای حذف غدد لنفاوی، ابزارهای جراحی و لاپاروسکوپ از طریق بریدگی های روی شکم وارد می شوند. پس از آن، شکاف بسته می شود و شما بیدار می شوید.
در این روش بیماران بسیار سریع تر از روال معمول و جراحی باز بهبود می یابند و پس از جراحی به سرعت قادر به راه رفتن هستند. با انجام این روش معمولا درد کمتری ایجاد می شود و بیماران زودتر غذا می خورند.
به نظر می رسد که جراحی لاپاروسکوپی برای بیمار بسیار آسان تر است، اما پزشکان مطمئن نیستند که آیا این عمل به اندازه جراحی باز استاندارد برای حذف همه غدد لنفاوی که ممکن است حاوی سرطان باشند، مفید است یا خیر. به دلیل این عدم قطعیت، در صورت یافتن سرطان در غدد لنفاوی، به احتمال زیاد بعد از عمل جراحی لاپاروسکوپی پزشکان انجام شیمی درمانی را توصیه کنند.
این روش اغلب برای بیماران مبتلا به مراحل اولیه مورد استفاده قرار می گیرد تا تشخیص داده شود که آیا غدد لنفاوی حاوی سرطان هستند یا نه. همانند روش باز استاندارد، این یک عملیات پیچیده است که تنها در صورتی انجام می شود که جراح خیلی باتجربه باشد.

خطرات احتمالی و اثرات جانبی عمل جراحی سرطان بیضه
خطرات کوتاه مدت هر نوع جراحی شامل واکنش به بی هوشی، خونریزی اضافی، لخته های خون و عفونت های مختلف است. اغلب مردان بعد از عمل ممکن است که کمی درد داشته باشند که در صورت نیاز می توانند از مسکن ها استفاده کنند.
آثار ارکیکتومی
از دست دادن یک بیضه معمولا هیچ تاثیری بر توانایی یک مرد برای نعوظ و داشتن رابطه جنسی ندارد. اما اگر هر دو بیضه را برداشته باشند، توانایی ساخت اسپرم از بین می رود و مرد عقیم می شود. همچنین، بدون وجود بیضه ها، مرد نمی تواند به اندازه کافی تستوسترون را کاهش دهد، که این می تواند محرک جنسی را کاهش داده و بر توانایی او در داشتن ارتباط جنسی تاثیر بگذارد. عوارض دیگر می تواند شامل خستگی، ادرار داغ، و از دست دادن جرم ماهیچه ای باشد. این عوارض جانبی را می توان با استفاده از مکمل های تستوسترون، کاهش داد. قرص ها معمولا منابع قابل اعتمادی برای تستوسترون نیستند.
معمولا مردان مبتلا به سرطان بیضه جوان هستند و ممکن است نگران آثار آن باشند. ممکن است ازدواج کرده باشند و نگران واکنش همسرشان باشند، یا ممکن است ورزشکار باشند و در رختکن احساس شرمندگی کنند.
برای بازسازی ظاهر طبیعی بیضه، یک مرد می تواند پروتز بیضه انجام دهد تا بیضه مصنوعی در کیسه بیضه او کار گذاشته شود. بیضه مصنوعی برای استفاده در ایالات متحده با سالین (آب شور)پر شده است و برای مطابقت با بیضه دیگر در اندازه های مختلف موجود است. این اندام مصنوعی وقتی که سر جای خود قرار می گیرد، می تواند شبیه به یک بیضه معمولی باشد. بعد از عمل جای زخمی وجود دارد، اما اغلب تا حدودی توسط موی بدن پنهان می شود. برخی از مردان ممکن است پروتز بخرند، در حالی که برخی دیگر ممکن است این کار را نکنند. شما باید قبل از جراحی درباره خواسته های خود با جراح صحبت کنید. هم چنین صحبت با کسی که پروتز کاشته است می تواند به شما در تصمیم گیری کمک کند.
آثار جداسازی غدد لنفاوی
جراحی حذف غدد لنفاوی یک عمل بزرگ است. مشکلات جدی معمول نیستند، اما می توانند اتفاق بیفتند. حدود ۵ تا ۱۰ درصد بیماران بعد از عمل جراحی، مشکلات کوتاه مدتی مانند عفونت روده و یا انسداد روده را تجربه می کنند. رویکرد استاندارد برای انجام این روش نیازمند یک شکاف بزرگ در شکم است که جای زخمی را برجا می گذارد و التیام آن طول می کشد. برای مدتی توانایی نعوظ شما محدود خواهد بود. اگر عمل جراحی لاپاراسکوپی داشته باشید، احتمال بروز این مشکلات کمتر است زیرا برش های کوچک تری ایجاد می شود.
این نوع جراحی منجر به ناتوانی جنسی نمی شود - و مرد هنوز هم می تواند نعوظ و رابطه جنسی داشته باشد. اما ممکن است به برخی از اعصاب که خروج منی را کنترل می کنند،آسیب برساند. اگر این اعصاب آسیب دیده باشند، هنگامی که یک مرد ارضا می شود، منی از مجرای ادرار بیرون نمی آید تا از بدن خارج شود، بلکه به سمت مثانه می رود. این موضوع ارضای واپس رونده نامیده می شود و ممکن است که باروری را سخت کند.
جراحان برای حفظ عملکرد نرمال ارضا یک نوع جراحی غدد لنفاوی به نام عمل جراحی عصبی را ایجاد کرده اند که زمانی که توسط پزشکان باتجربه انجام می شود بسیار موفق عمل می کند. سرطان بیضه ممکن است در زمانی که مردان نیاز به بارور ساختن دارند، اتفاق بیفتد. این مردان ممکن است نیاز داشته باشند تا درباره جراحی عصبی و نیز بانکداری اسپرم (منجمد کردن و نگهداری سلول های اسپرم که قبل از درمان به دست آمده است) با پزشک خود بحث و تبادل نظر کنند. مردانی با سرطان بیضه اغلب اسپرم کمتری دارند که گاهی اوقات جمع آوری نمونه اسپرم خوب را با مشکل مواجه می کند.

مراقبت های بعد از درمان
پیگیری بعد از درمان بخش مهمی از مراقبت از سرطان است. شما باید در ۱۰ سال اول پس از پایان درمان به طور منظم به پزشک تان مراجعه کنید. این بازدیدها به تیم مراقبت بهداشتی اجازه می دهد تا بر پیشرفت و بهبودی پس از درمان شما نظارت داشته باشد.
زندگی پس از جراحی سرطان بیضه
بعد از جراحی سرطان بیضه، ممکن است سوالاتی در مورد آنچه بعد از آن رخ می دهد، داشته باشید. شما طبیعتا ممکن است از دانستن اینکه این جراحی چگونه بر زندگی جنسی شما تاثیر خواهد گذاشت، شگفت زده شوید. شما ممکن است نگرانی های دیگری نیز داشته باشید:
- آیا هنوز می توانم دارای فرزند شوم؟
- بعد از عمل جراحی چه احساسی خواهم داشت؟
- آیا به درمان بیشتری نیاز دارم؟ آن ها چه احساسی را در من ایجاد خواهند کرد؟
این یکی از سرطان های قابل درمان است. حدود ۹۵ درصد از مردان، بیش از ۵ سال پس از تشخیص بیماری جان خود را از دست خواهند داد. این آمار به شما انگیزه کافی برای فکر کردن درباره زندگی پس از جراحی را می دهد.
رابطه جنسی
این اولین سوالی است که می توانید در ذهن خود داشته باشید: این بیماری بر روی زندگی جنسی من چه تاثیری می گذارد؟
اگر فقط یکی از بیضه های شما برداشته شود، شما باید بتوانید پس از بهبودی، نعوظ و رابطه جنسی داشته باشید.
اگر هر دوی آن ها برداشته شوند، دیگر نمی توانید اسپرم بسازید. و از آنجا که بیضه ها باعث تولید هورمون مردانه می شوند، ممکن است میل جنسی کمتری داشته باشید. همچنین ممکن است جرم ماهیچه ها کاهش یابد و ادرار داغ داشته باشید.
پزشک شما می تواند راه هایی برای رها شدن از این مشکلات را پیشنهاد کند.
اگر هنوز هم به داشتن فرزند امید دارید، ممکن است بخواهید با پزشک خود درباره ذخیره بخشی از اسپرم خود صحبت کنید.
مکمل های تستوسترون که اغلب از طریق تزریق، پوست و یا ژل وارد بدن می شوند، می توانند سطح هورمون را افزایش دهند.

تا چه زمانی باید از باروری اجتناب کنید
اگر بعد از جراحی، به شیمی درمانی یا تشعشع درمانی نیاز دارید، نباید سعی کنید تا همسرتان را باردار کنید. در حالی که در حال انجام درمان هستید شانس بیشتری برای نقص های مادرزادی و یا مشکلات سلامتی وجود دارد. شاید لازم باشد تا از کاندوم استفاده کنید.
هنگامی که درمان شما انجام می شود، شانس باروری به حالت عادی باز می گردد. از پزشک خود بپرسید که برای بچه دار شدن چقدر باید صبر کنید.

پس از حذف غدد لنفاوی
اگر پزشک شما متوجه شد که سرطان شما از بیضه ها فراتر رفته است ممکن است برخی از غدد لنفاوی موجود در شکم را بیرون بیاورد.
این روش به زمان بهبود بیشتری نیاز دارد و شانس ایجاد مشکلات نسبت به برداشتن یک بیضه بیشتر است. اما پس از جراحی هنوز هم می توانید نعوظ و رابطه جنسی داشته باشید.
یک مشکل، ممکن است این باشد که اعصابی که سرعت انزال در طول داشتن رابطه را کنترل می کنند، آسیب ببینند.
اگر این اتفاق بیفتد، می تواند باعث ایجاد چیزی به نام حرکت واپس رونده شود. به جای آن که منی از آلت تناسلی عبور کند، در داخل مثانه قرار می گیرد. پزشکان راه هایی برای اجتناب از آسب دیدن این اعصاب یافته اند. قبل از جراحی با پزشک خود درباره این موضوع صحبت کنید.
ظاهر
بعد از جراحی، ممکن است نگران این باشید که شریک جنسی تان چگونه به شما نگاه می کند و یا در اتاق رخت کن چه دیدی به شما پیدا می کنند.
بعضی از مردان یک عضو مصنوعی را در کیسه بیضه خود می کارند. پزشک می تواند بیضه مصنوعی را در کیسه بیضه قرار دهد، بنابراین بیضه، ظاهری شبیه به گذشته پیدا می کند و احساس بهتری خواهید داشت. بسیاری از اینها از لاستیک سیلیکونی ساخته شده اند. داخل آن ها پر از سالین است که آب نمک و یا ژل سیلیکونی است.
ممکن است بخواهید یکی از آن ها را استفاده کنید. این یک تصمیم شخصی است. با پزشک خود در این باره صحبت کنید.
پشتیبانی
حتی اگر درمان شما خوب پیش برود، زندگی با سرطان می تواند باعث ایجاد احساسات قوی ای در شما شود. ممکن است زخم داشته باشید، موهای خود را از دست بدهید، وزن و یا قدرت خود را از دست بدهید، و یا نظاره گر ایجاد تغییراتی در بدن خود باشید که باعث تضعیف روحیه شما می شود.
گروه های زیادی وجود دارند که می توانند شما را با افرادی که مشکل مشابهی دارند، ارتباط دهند. آن ها می توانند به شما مشاوره بدهند و به شما در یادگیری بیشتر در مورد بیماری تان و یا ارائه پشتیبانی معنوی کمک کنند.
ندای ذهن و بدن
عادات غذایی خوب، خواب و ورزش می تواند به شما در پیشرفت روند درمان کمک کنند. اگر سیگار می کشید احتمالا نیاز دارید تا از پزشک خود بخواهید که به ترک شما کمک کند.
ممکن است در هفته های بعد از جراحی، علاقه کمتری به رابطه جنسی داشته باشید. این می تواند طبیعی باشد. تشخیص سرطان می تواند ناراحت کننده باشد، و درمان ممکن است شما را خسته کند.
شما می توانید پس از بهبود از درمان، رابطه جنسی خود را از سر بگیرید. درباره هر گونه نگرانی درباره این موضوع با پزشک خود صحبت کنید.

پیشگیری از سرطان بیضه
هیچ راهی برای جلوگیری از سرطان بیضه وجود ندارد.