چگونه با کودکان رفتار کنیم؟

پدر و مادر بودن بسیار سخت است. درست از روزی که متوجه می‌شوید باردارید، زیر سیلی از اطلاعاتِ خواسته و ناخواسته درباره بایدها و نبایدها، گفتنی‌ها و ناگفتنی‌هایی قرار می گیرید که می‌تواند فرزند شما را شایسته دریافت بورسیه تحصیلی ‌کند و یا یک فاسد اجتماع و یا حتی یک بیمار روانی!
در نتیجه خواندن مقالات ودانسته‌هایتان و حرف‌های مادران دیگر، انبوه اطلاعات چنان حس ناخوشایندی در وجود شما پدید می‌آورد که احساس می‌کنید سرتان در حال انفجار است.
در مقاله اخیر از سوی دکتر سالون، روانشناس و روان‌درمانگر، یک لیست ۱۰ موردی از عباراتی که والدین هرگز نباید به کودک نوپای خود بگویند، ارائه شده است. این عبارات را از آن روی که رابطه شما را با کودکتان خراب می‌کند، نباید بر زبان جاری کنید.
نویسنده عباراتی که ظاهرا بی‌خطرند اما هنگامی که به عنوان رفتار مداخله‌ای ادا شوند را ذکر نموده و معتقد است نه تنها مثمر ثمر نخواهد بود بلکه آسیب‌رسان نیز می‌شوند.
هرگز نگوئید "برو به اتاقت" زیرا این عبارت تحقیر کننده است و ترسناک و کودکان نوپا هم آن را درک نمی‌کنند. هرگز نگوئید "امن نیست!" زیرا این عبارت بسیار انتزاعی است و هیچ توضیح اضافی را در برنمی‌گیرد.
هرگز نگوئید "ببخشید" زیرا این عبارت صورت مذبوحانه "شرم بر تو" می‌باشد. هرگز نگوئید "آفرین که غذات رو خوردی" زیرا تعریف بیش از حد کودک را مستعد تعریف شنیدن از هر کار خوبی که انجام می‌دهد، خواهد کرد.
من درک می‌کنم که مقالاتی مانند این در تلاشند که پیشنهادات حمایتی و پیشرفته‌ای ارائه دهند، نکاتی را به ما آموزش دهند، کمک کننده و معقول باشند. اما خواندن مقالاتی که چنین نکته بینانه به مسائل نگاه می‌کنند، مخصوصا در این روزهای پراسترس و در شرایطی که خود را در بسیاری از مسائل عقب‌تر از زمان می‌دانیم، کمکی به ما نمی‌کند.
بیشتر به این دلیل که من در موقعیتی قرار داشتم که تمام این عبارات را گفتم. زمانی که دخترم، چندین بار با نان شیرینی پلاستیکی، دختر خاله‌اش را می‌زد برای تنبیه او را اتاقش فرستادم.
هنگامی که هر سوالی از او می‌کردم با لحن عروسک کارتنی پاسخ مرا می‌دارد به او گفتم "درست صحبت کن". و هنگامی که با عجله می‌دوید و می‌گفت "ماشین بستنی فروش رو دیدم" من هم فریاد می‌کشیدم "ندو".
در دنیای واقعی مادران، گاهی تمام تلاشمان را می‌کنیم تا بهترین را انجام دهیم.
بله، تمام توصیه‌های این مقاله کاملا صحیح و درست اما همیشه هم تحقق آنها میسر نیست. در دنیای ایده‌آل همه ما افراد صبور و منطقی هستیم و از عبارات "هرگز" که در بالا ذکر شد اجتناب می‌کنیم و فقط از عبارات دلگرم‌کننده و امیدوارکننده استفاده می‌کنیم.
اما در دنیای واقعی مادران بی‌خواب‌، خطاهای سهوی پی‌درپی، وای چه افتضاحی! نشستن لباس‌های داخل لباسشویی و دوباره پوشیدن لباس‌هایی که کمتر کثیفند، گاهی ما با تمام توان تلاش خود را می‌کنیم اما موفق نمی‌شویم.
اما هرچه سنجیده‌تر و عمیق‌تر فکر می‌کنم به این نتیجه می‌رسم که امروزه باید بر روی پیشنهادهای ساده‌تر و منطقی‌تری از والد بودن تمرکز کنیم.
در اینجا توصیه‌هایی از پدر و مادر بودن بر اساس تجربه خودم و زنانی قابل احترام و ستودنی را که شامل موارد ساده‌ اما قابل توجه بر اساس فراست و هوش مادرانه برای پرورش کودکانی سالم و شاد است را ذکر می‌کنیم . تصور می‌کنم به کار بستن این توصیه‌ها تمام آن چیزیست که بدان نیاز دارید.

بارها به او ابراز عشق کنید
هنگامی که نمی‌توانید او را کنترل کنید، به او بگوئید که چقدر دوستش دارید. و حتی هنگامی که از شیطنت‌های او کاملا ناامید شده‌اید، این را همچون یک راز به او بگوئید. همین سه کلمه به محض اینکه ادا می‌شوند موجب تقویت روحیه هر دو طرف می‌شود.

با هم بخندید
همیشه موضوعی برای خنده پیدا می‌شود. "مامان امروز سبیل در آورده بود!" ما خندیدیم و خندیدیم.

به او توجه کنید
تلفن را سر جایش بگذارید. لپ‌تابتان را خاموش کنید. زمانی را فقط و فقط به او اختصاص دهید. آیا روی همه صندلی‌های اتاق ناهارخوری با ماژیک عکس پاندا کشیده؟ صبر کنید، ایده ماژیک را از کجا آورده؟ از نیاز به جلب توجه مامان.

به او کمک کنید تا ببیند انتخاب‌هایش اهمیت دارند
از او بپرسید چه فکری دارد. هنگامی که به او حق انتخاب می‌دهید، در ادامه راه نیز با او همراه شوید. مگر در مواردی که خمیربازی را انتخاب کند.

اجازه دهید لباس‌هایش را کثیف کند
اجازه دهید که در زمین گل‌آلود بازی کند، در گودال آب بیافتد، روی تپه‌ها غلت بخورد، به این‌طرف و آن‌طرف بپرد، قابل توجه مادران همیشه نگران.

با او صحبت کنید
مسائل را برایش شرح دهید، برایش داستان تعریف کنید، درباره نتیجه مسابقه که دیشب اعلام شد، گفتگو کنید.

به حرف‌هایش گوش دهید
حتی اگر از جیغ‌هایی که کودک نوپایتان می‌کشد به شدت عصبانی هستید و باز صدایش را می‌شنوید که می‌گوید "این چیست مامان؟" او را در آغوش بگیرید، برایش وقت بگذارید و به حرف‌هایش گوش دهید.

عاقلانه و منطقی رفتار کنید
از جمله رفتارهای عاقلانه و منطقی این است که قیچی را روی زمین رها نکنید، اجازه ندهید کودک نوپای شما فیلم‌های ترسناک تماشا کند، و اجازه ندهید که قبل از خواب پدربزرگ یا مادربزرگش اسنک به او بدهند.

مودب باشید
مهربان باشید. به احساساتش توجه کنید. رفتارهای ناپسند انجام ندهید.

به خودتان سخت نگیرید
مادر یا پدر بودن آسان نیست. به‌خصوص پدر مادر یک کودک نوپا بودن. همه ما انسانیم و جایزالخطا. کودکان احساسی که شما به آنها دارید را درک می‌کنند. عشق شما را درک می‌کنند و درک می‌کنند که شما تمام تلاش خود را انجام می‌دهید.