عفونت واژن باعث نازایی میشود؟

به طور کلی، عفونت واژن در بین زنان رایج است. یکی از اولین و مهمترین نشانه‌های این بیماری، بوی شدید و نامطبوع واژن است. این مساله علی رغم اینکه می‌تواند فرد را دچار ناراحتی کند، در صورت درمان مناسب و به موقع، قابل درمان می‌باشد. اما چنانچه این امر نادیده گرفته و درمان نشود، می‌تواند بر روی باروری زن تاثیر منفی گذاشته و حتی موجب ناباروری شود. مطالعات نشان داده است که این نوع اختلال یکی از دلایل اصلی ناباروری زنان به شمار می‌رود.

بیماری التهاب لگن (PID)، عامل مهم ناباروری در زنان
در واقع به عفونت اندام تولید مثلی زنان، بیماری التهابی لگن (PID) گفته می‌شود. زمانی که باکتری‌های بیماری‌زا از واژن به بخش‌های رحم، لوله فالوپ و تخمدان‌ها منتشر شود، این اختلال ایجاد می‌شود. برخی از مهمترین علائم بیماری التهابی لگن عبارتند از:
درد کمر
ترشحات بدبوی واژن
درد و خونریزی هنگام نزدیکی
تب و لرز
و سوزش ادرار
در اثر بی‌توجهی به این بیماری و عدم درمان به موقع، این بیماری می‌تواند سبب زخم شدن و اختلال در لوله فالوپ و در نهایت ناباروری شود.

ارتباط عفونت ژنیکوکسی و ناباروری چیست؟
باکتری نیسریا گونوره‌آ می‌تواند موجب عفونت ژنیکوکسی یا گونوره شود که در واقع نوعی عفونت جنسی به شمار می‌رود. این باکتری در زنان و مردان ایجاد عفونت در مجاری ادراری، گلو، رکتوم و دهانه رحم می‌کند. زنانی که به این بیماری مبتلا شده‌اند می‌توانند باعث انتقال این باکتری به نوزاد هنگام زایمان شوند. عفونت گونوره ممکن است چشمان نوزاد را درگیر کند و با گذشت زمان و انتشار باکتری به جریان خون، باعث ایجاد عفونت شدید در بدن نوزاد شود.
در صورتی که مشکوک به این بیماری باشید، باید بلافاصله تحت درمان قرار گیرید تا از عوارض خطرناک آن از جمله ناباروری جلوگیری کنید. زیرا همان‌طور که گفته شد این عفونت قادر است به رحم و لوله‌های فالوپ انتشار یابد. همچنین این بیماری در صورت درمان نشدن، می‌تواند احتمال ابتلا به HIV را افزایش دهد. عوارض دیگر این بیماری عبارتند از آسیب ماهیچه قلب، التهاب مفاصل و بثورات جلدی.

ارتباط عفونت کلامیدیا با ناباروری چیست؟
عفونت کلامیدیا در زنان و مردان توسط باکتری کلامیدیا ترکوماتیس ایجاد می‌شود و به عنوان یک بیماری منتقله جنسی به شمار می‌رود. این بیماری در زنان می‌تواند رحم، رکتوم و گلو را درگیر کرده و در صورت درمان نشدن، به لوله‌های فالوپ و رحم انتشار یابد. این امر باعث ایجاد بیماری التهابی لگن (PID) می‌شود که اگر درمان نشود موجب ناباروری و یا حاملگی خارج رحمی می‌شود
هر چه تعداد دوره‌های ابتلا به عفونت کلامیدیا بیشتر باشد، خطرات مربوط به بارداری افزایش می‌یابد. از جمله این خطرات، به دنیا آمدن نوزاد مبتلا به عفونت‌های چشمی و پنومونی و زایمان زودرس می‌باشد. ابتلا به این بیماری، احتمال ابتلا به ایدز را افزایش می‌دهد.

ارتباط مایکوپاسمای تناسلی و ناباروری چیست؟
ارتباط جنسی با فرد مبتلا به مایکوپلاسمای تناسلی سبب ابتلا به این بیماری می‌شود. این مساله در برخی افراد، فاقد علامت است اما به طور کلی برخی علائم از جمله درد هنگام نزدیکی، خونریزی بعد از نزدیکی و ترشحات شدید واژن می‌تواند نشانه وجود این بیماری باشد. این بیماری با مصرف آنتی بیوتیک درمان می‌شود. از لحاظ آماری حدود ۱ درصد افراد جهان مبتلا به عفونت کلامیدیای تناسلی هستند. این بیماری در صورت درمان نشدن می‌تواند باعث ناباروری شود.

ارتباط عفونت باکتریایی با ناباروری چیست؟
عفونت باکتریایی یکی از رایج‌ترین انواع عفونت در زنان است که خوشبختانه درمان آن آسان و بدون عوارض بعدی می‌باشد. اگرچه، این بیماری نیز در صورت درمان نشدن در طولانی مدت باعث ایجاد مشکلات باروری خواهد شد. از جمله مهمترین علائم این بیماری می‌توان این موارد را نام برد:
تغییر ترشحات واژن
تغییر رنگ و بوی بد ترشحات
التهاب و سوزش اندام تناسلی
توجه به این علائم برای اقدامات درمانی بسیار کمک کننده است. اگر عفونت واژن درمان نشود، احتمال ابتلا به بیماری التهابی لگن را افزایش خواهد داد. وجود عفونت در واژن نشانه‌ای از pH نامتعادل در واژن است که مانع از رسیدن اسپرم به تخمک و بنابراین ناباروری می‌شود.

ارتباط عفونت قارچی در واژن با ناباروری چیست؟
عفونت قارچی یکی دیگر از انواع عفونت‌های واژن است. این نوع بیماری با مصرف آنتی بیوتیک بهبود می‌یابد. انواع قارچ‌هایی که می‌توانند باعث بروز این نوع عفونت شوند بیش از ۲۰ نوع است. رشد قارچ‌ها در محیط گرم و با رطوبت کافی انجام می‌گیرد. از جمله عواملی که باعث بروز این نوع بیماری می‌شود عبارتند از:
رژیم غذایی اشتباه
مصرف زیاد شکر
تغییر pH واژن
مصرف قرص ضد حاملگی
پوشیدن لباس زیر چسبان
استفاده ار حمام عمومی
و مصرف بی‌رویه‌ی آنتی بیوتیک‌ها
یک یا دوبار ابتلا به این بیماری در صورت درمان‌های خانگی مناسب، مشکلی در باروری فرد ایجاد نمی‌کند اما در صورتی که درمان نشود، در طولانی مدت می‌تواند خطرات مرتبط با باروری را ایجاد نماید.