خشکی واژن در رابطه، علت تا درمان

به طور طبیعی، دیواره واژن توسط لایه‌ای از مایع شفاف روان می‌شود. هورمون استروژن، مایع را حفظ کرده و پوشش واژن را سالم، غلیظ و الاستیک نگه می‌دارد.
وقتی که هورمون استروژن، کاهش می‌یابد میزان رطوبت واژن کم می‌شود. این حالت ممکن است به دلایل متعددی اتفاق بیفتد. با وجود آنکه این حالت خیلی ساده به نظر می‌رسد اما خشکی واژن می‌تواند تاثیر زیادی روی رابطه جنسی داشته باشد. خوشبختانه، چندین درمان برای خشکی واژن موجود است.

درمان خشکی واژن چیست؟
خشکی واژن علامت مرسوم یائسگی است و یک سوم زنان در زمان این تغییر، دچار این عارضه می‌شوند. حتی بعد از آن احتمال این اتفاق بیشتر هم هست. همچنین باعث نازک شدن جدار واژن و کم شدن الاستیسیته آن شده و این حالت آتروفی واژن نامیده می‌شود.
سطح استروژن به دلایل زیر ممکن است کم شود:
زایمان یا شیردهی؛
رادیولوژی یا شیمی درمانی برای درمان سرطان؛
برداشتن تخمدان‌ها با جراحی؛
درمان ضد استروژن برای درمان فیبروم رحم یا آندومتریوز.
سایر علت‌های خشکی به شرح زیر است:
سندروم شوگرن (اختلال خود ایمنی که به سلول‌های بدن که رطوبت تولید می‌کنند حمله می‌نماید)؛
آلرژی یا داروهای سرماخوردگی؛
بعضی از داروهای ضد افسردگی؛
دوش واژینال؛
پیش نوازش کم قبل از رابطه جنسی.
دلیل خشکی واژن هر چه که باشد این عارضه خیلی آزاردهنده بوده و ممکن است باعث خارش، سوزش و رابطه جنسی توام با درد شود.

تشخیص خشکی واژن چگونه است؟
در صورت داشتن هر گونه خارش و ناراحتی در ناحیه واژن بهتر است با پزشک مشورت نمایید. پزشک از شما سوالاتی می‌پرسد و از این طریق متوجه می‌شود چند وقت است که علائم در شما وجود داشته و چه چیزی باعث بهبود یا بدتر شدن آن می‌شود. سپس او معاینه لگنی انجام می‌دهد تا وضعیتی نازکی یا قرمزی واژن را بررسی نماید. این معاینه می‌تواند علت‌های دیگر مثل عفونت مجاری اداری یا عفونت واژینال را رد کند. همچنین ممکن است از سلول‌های دیواره رحم یا سرویکس برای آزمایش پاپ اسمیر نمونه برداری کند.

داروهای مورد استفاده برای درمان خشکی واژن چیست؟
مهمترین درمان برای خشکی واژن ناشی از کمبود استروژن درمان موضعی استروژن است. با این کار تا حدودی کمبود استروژنی که بدن باید تولید کند جبران می‌شود. این کار باعث تسکین علائم واژن می‌شود اما به اندازه درمان به شکل قرص نمی‌تواند استروژن را وارد جریان خون نماید. معمولا یکی از این ۳ شیوه درمانی استفاده می‌شود:
حلقه استروژن. شما یا پزشکتان باید یک حلقه نرم و انعطاف پذیر را داخل واژن کنید تا از آن طریق جریان پیوسته استروژن مستقیما به بافت‌ها برسد. حلقه هر 3 ماه یکبار باید عوض شود.
قرص استروژن. از یک اپلیکاتور یکبار مصرف برای وارد کردن قرص به واژن استفاده می‌شود. معمولا باید قرص هر روز یکبار و به مدت ۲ هفته وارد واژن شود. سپس تا زمانی که مشکل حل می‌شود باید ۲ بار در هفته این کار را انجام دهید.
کرم استروژن. از یک اپلیکاتور یکبار مصرف برای وارد کردن کرم به واژن استفاده می‌شود. به مدت 1 تا 2 هفته کرم را هر روز و سپس 1 تا 3 بار در هفته (مطابق تجویز پزشک) وارد واژن می‌کنید.
تمامی محصولات دارای استروژن عوارض جانبی مثل خونریزی واژینال و درد سینه دارند. استروژن موضعی در حالت‌های زیر توصیه نمی‌شود:
سرطان سینه به خصوص اگر از داروهای Aromatase Inhibitor استفاده می‌کنید.
سابقه سرطان آندومتر؛
خونریزی واژینال که علت آن معلوم نیست؛
بارداری یا شیردهی.
هنوز مطالعات زیادی در مورد اثر بلندمدت استروژن انجام نشده است.

محصولات دیگر
می‌توانید از مرطوب کننده واژن استفاده کنید. قبل از رابطه جنسی باید به اندازه کافی تحریک شوید. برای لذت بیشتر در رابطه جنسی از لوبریکانت پایه آب استفاده کنید.
از دوش واژینال، ماده معطر Bubble Bath، صابون‌های معطر و لوسیون در ناحیه حساس واژن استفاده نکنید. اینها باعث تشدید خشکی می‌شوند.