بیماری مقاربتی تریکوموناس، چیزی در مورد آن می دانید؟

تریکومونا در زنان نسبتا به مردان شایع تر است.

عوامل تشدید کننده تریکومونا
مقاربت جنسی، آسیب رساندن به واژن از طریق تامپون ها و دیگر وسایل

علاِئم تریکوموناس واژینالیس زنان
- خارش یا سوزش
- درد در هنگام ادرار کردن
- ناراحتی پوست
- بوی واژن
تریکومونا یک بیماری مسری مقاربتی است که از طریق انگل تریکوموناس واژینالیس به وجود می آید. این بیماری از طریق مقاربت یا تماس الت تناسلی انتشار می یابد. ارتباط جنسی از طریق دهان یا مقعد باعث انتشار بیماری نخواهند شد. اغلب زنانی که به این بیماری مبتلا هستند، علایمی ندارند.
چنانچه علایم بروز پیدا کنند، شامل موارد زیر هستند:
ترشح زرد مایل به سبز بد بو، خارش واژن، دفع دردناک ادرار و یا درد در هنگام نزدیکی. ابتلا به این بیماری، خطر ابتلا به ایدز را هنگامی که یک زن در معرض این ویروس قرار بگیرد، بالا میبرد. تریکوموناس با دارو قابل درمان است. برای جلوگیری از بازگشت بیماری، خانم و همسرش هر دو نیاز به درمان دارند.
دارو های تجویز شده تنها راه درمان تریکومونا هستند.

پزشک چگونه تریکومونا را تشخیص میدهد؟
پزشک می تواند تریکومونا را به طریق زیر تشخیص دهد: گرقتن سابقه پزشکی، انجام معاینه فیزیکی ولگنی، و انجام آزمایش روی نمونه ترشحات واژن.

عوامل خطر ابتلا به تریکومونا
داشتن رابطه جنسی با بیشتر از یک نفر، داشتن شریک جنسی که شریک های جنسی دیگری دارد، عدم استفاده از کاندوم ها، داشتن رابطه جنسی با فردی که مبتلا به تریکومونا است.

پیشگیری از تریکومونا
همواره هنگام انجام هر نوع نزدیکی از کاندوم استفاده کنید. چنانچه به تریک مبتلا هستید، اطمینان حاصل کنید که این موضوع را به همه شریکهای جنسی خود اطلاع داده اید تا آنها بتوانند آزمایش بدهند. تا زمانی که بیماری همه شریکهای جنسیتان درمان نشده است، از نزدیکی مجدد بپرهیزید.

درمان تریکومونا
دارویی مانند مترونیدازول، تریکومونا را درمان می کند. اطمینان حاصل کنید که در حین مصرف دارو دستورالعمل را به درستی انجام می دهید. تا زمانیکه پزشک به شما اجازه نداده است، نزدیکی نداشته باشید. چرا که شما همچنان می توانید بیماری را انتقال دهید. اطمینان حاصل کنید که شریک جنسی شما نیز درمان شده است.
تریکومونا اغلب علامتی ندارد، به این معنی که ممکن است دچار عفونت باشید در حالی که از آن اطلاعی ندارید. زمانی که علایم بروز می یابد، معمولا یک تا چهار هفته از زمان ابتلا به عفونت گذشته است. عفونت اغلب باعث ایجاد ترشح زرد مایل به سبز، کف مانند و بد بو می شود. همراه با دفع دردناک ادرار، خارش واژن ممکن است وجود داشته باشد. درد در ناحیه شکم به ندرت اتفاق می افتد. این بیماری مقاربتی مسری به سرعت درمان می شود. اما اگر درمان نشود، ممکن است بسیار ادامه پیدا کند. هر دو شریک جنسی برای جلوگیری از بازگشت و پیشروی بیماری باید تحت درمان قرار گیرند.