روابط پرخطر زناشویی، علائم ایدز بعد از آن
آمار جدید منتشره از مبتلایان به ایدز نشان می‌دهد که ابتلا از طریق رابطه جنسی، نسبت به سال‌های اولیه شیوع بیماری رشد نگران کننده ایی داشته است.
علائم ایدز بعد از چند روز مشخص می شود؟ آمار جدید منتشره از مبتلایان به ایدز نشان می‌دهد که ابتلا از طریق رابطه جنسی، نسبت به سال‌های اولیه شیوع بیماری رشد نگران‌کننده ایی داشته است.
سیر بیماری ایدز
علائم ایدز اگر به HIV مبتلا شده باشید، ممکن است در ابتدا متوجه هیچگونه علائمی نشوید. بعضی افراد گلو درد، تب، تورم غدد لنفاوی یا اگزما بر روی بدن پیدا می‌کنند. حالا باید دید بیماری ایدز چه سیری دارد و نشانه‌های بروز آن چیست.
این ویروس پس از انجام یک رفتار پرخطر مثلا یکی از راه‌های انتقال نامبرده در بالا وارد بدن می‌شود ولی طی 4 تا 6 هفته ویروس در خون از طریق آزمایش‌های معمول تشخیص وجود ویروس HIV در کشورمان قابل شناسایی نیست.
این مدت زمان باید سپری شود تا نسبت به آلودگی به ویروس اطمینان حاصل شود. به همین علت است که تست تشخیص HIV به صورت روتین در آزمایش‌های قبل از ازدواج توصیه نمی‌شود
یعنی بر فرض اگر فردی امروز رفتار پرخطر داشته (تماس جنسی ناسالم یا استفاده از سرنگ مشترک و…) و یک هفته بعد جهت انجام آزمایش HIV قبل از ازدواج به آزمایشگاه مراجعه کند ممکن است علی‌رغم وجود ویروس در خون آزمایش های تنجام شده ویروس را شناسایی نکنند و فرد گواهی سالم بودن دریافت کند و جهت ازدواج ارایه دهد.
عامل به وجودآورنده بیماری ایدز چیست؟
خانواده‌های محترم باید قبل از قبول پیشنهاد ازدواج فرزندانشان حتما نسبت به عدم جود رفتارهای پرخطر در فردی که قرار است در آینده شریک زندگی فرزندشان باشد اطمینان حاصل نمایند.
به صورت معمول وقتی که ویروس وارد بدن شد بعد از حدود 2 تا 4 هفته و گاهی تا 12 هفته بعد علایم عفونت حاد یا علایم غیر اختصاصی رخ می‌دهد از جمله: تب- تعریق- ضعف- سردرد- گلودرد- اسهال- درد عضلات و مفاصل و علایمی شبیه سرماخوردگی یا آنفلونزا.
ممکن است در این مرحله ضایعات پوستی کهیر مانند و بزرگ شدن غدد لنفاوی پشت گردن نیز رخ دهد.
مرحله بدون علامت در افراد مبتلا به ایدز
- بعد از این مرحله، مرحله بدون علامت بالینی در افراد دارای علائم ایدز شروع می‌شود در این مرحله بیمار هیچ گونه علایم بالینی ندراد و کاملا شبیه فرد سالم است ولی ویروس در حال تکثیر است و فرد کاملا آلوده‌کننده می‌باشد رد این مرحله است که متاسفانه ممکن است به علت عدم وجود علایم بالینی و مشخص، فرد در نظر دیگران سالم تلقی شود
- و انتقال ویروس از طریق خون آلوده فرد یا تماس جنسی با او به فرد سالم منتقل شود بیمار تا زمانی که وضعیت ایمنی او اختلال پیدا نکند بدون علامت باقی می‌ماند که این مرحله ممکن است حتی تا ۱۲ سال طول بکشد.
- مرحله بعد مرحله بزرگ شدن مداوم غدد لنفاوی بدن است. غدد لنفاوی گره‌های کوچکی در مسیر جریان خون هستند که در نواحی گردن- زیر بغل- کشاله ران- داخل شکم و قفسه سینه وجود دارند و هنگام ابتلا به عفونت‌های مختلف بزرگ‌تر از حد معمول می‌شوند.
- و حتی مثلا در عفونت‌های دهان و دندان و سینوس‌ها، غدد لنفاوی گردنی بزرگ شده و به راحتی توسط فرد قابل لمس هستند. البته بزرگ شدن غدد لنفاوی مساوی با ابتلا به ویروس HIV نیست و این غدد در فرایند هر بیماری عفونی حتی سرماخوردگی ممکن است واکنش نشان دهند.
مرحله علامت‌دار در افراد مبتلا به ایدز
- مرحله بعد مرحله علامت‌دار است که بیمار دارای علائم ایدز ممکن است دچار تب‌های طولانی مدت، اسهال بیشتر از یک ماه- کاهش وزن- زونا- عفونت‌های لگنی- ضایعات قارچی مثل برفک در دهان یا واژن شود. مرحله آخر بیماری مرحله «ایدز» است که مرحله کوتاهی است.
- یعنی ایدز فقط همین مرحله آخر و کوتاه بیماری را شامل می‌شود و در بقیه مراحل قبلی بیمار فقط آلوده به ویروس HIV تلقی می‌شود و گفتنی است تعداد کمی از افراد آلوده به ویروس در مرحله ایدز هستند این مرحله با عفونت‌های فرصت‌طلب و انواع سرطان‌ها مشخص می‌شود
- علت اکثر مرگ‌ها در افراد HIV مثبت همین وارد شدن به مرحله ایدز است که به علت تخریب کامل سیستم ایمنی فرد به راحتی به عفونت‌های مختلف مبتلا می‌شود.
- و به علت همین عفونت‌ها، بدخیمی‌ها و سرطان‌های شایع در این بیماری، بیمار از پا در می‌آید.
- در این مرحله می‌توانیم فرد را تشبیه به یک کشور کاملا بی‌سرباز و بی‌دفاع کنیم که حتی ضعیف‌ترین اشغالگرها می‌توانند به راحتی کشور او را خلع سلاح و مغلوب کنند.
- علی‌رغم پیشرفت‌های زیادی که در پیدایش داروهای ضد ویروس به عمل آمده است هیچ کدام از آنها قادر به از بین بردن عفونت نیستند و فقط وضعیت سیستم ایمنی بدن را بهبود می‌بخشند و فرد را در مقابل ابتلا به عفونت‌های فرصت‌طلب مقاوم‌تر می‌کنند.
- بد نیست اسامی داروهای شایع استفاده‌شونده را نیز بدانیم که شامل زیدوودین- لامی وودین- ایندیناویرو- نلفنیاویر و… هستندو همان طور که ذکر شد قادر به مهار کامل ویروس نیستند و حتی در بعضی شرایط ویروس به آنها مقاوم هم می‌شود این داروها قیمت گرانی دارند و متاسفانه در بعضی از افراد عوارضی مثل کم خونی شدید و عوارض کبدی و کلیوی را به وجود می‌آورند و گاهی توسط فرد تحمل نمی‌شوند.
علائم اچ‌آی‌وی/ایدز چه هستند و چقدر طول می‌کشد که علائم بروز کند؟
بیشتر افرادی که اچ‌آی‌وی مثبت می‌شوند، دو تا شش هفته پس از گرفتن ویروس علائمی شبیه سرماخوردگی یا آنفلوآنزا را تجربه می‌کنند. تقریبا ۸۰ درصد افراد اچ‌آی‌وی مثبت، به مدت چند هفته این علائم را تجربه می‌کنند:
- تب
- گلودرد
- خارش بدن
علائم دیگری هم وجود دارد که ممکن است چندان شایع نباشد و در همه افراد بروز نکند:
- خستگی
- درد مفاصل
- درد عضلانی
- تورم غدد
با توجه به اینکه چنین علائمی ممکن است بر اثر بیماری‌های دیگر نیز بروز کنند، اگر فردی این علائم را تجربه کند، لزوما به معنای آلوده شدن به ویروس اچ‌آی‌وی نیست، مگر آنکه در فاصله کوتاهی پیش از آن رفتار پرخطر انجام داده باشد.
اگر تعدادی از این علائم را دارید و فکر می‌کنید که در چند هفته گذشته در خطر آلودگی به اچ‌آی‌وی قرار گرفته‌اید، حتما باید در اولین فرصت آزمایش اچ‌آی‌وی بدهید.
این علائم نشانه مبارزه سیستم ایمنی بدن با ویروس هستند، اما پس از یک دوره کوتاه چند هفته‌ای اچ‌آی‌وی دیگر تا سال‌ها هیچ علائمی برای بیمار ندارد. این مرحله از بیماری دوران نهفتگی اچ‌آی‌وی نامیده می‌شود که می‌تواند تا ده سال ادامه داشته باشد.
پس از پایان دوران نهفتگی اچ‌آی‌وی، سیستم ایمنی بدن بیمار شدیدا تخریب می‌شود که با علائم زیر خود را نشان می‌دهد:
- کاهش وزن
- اسهال مزمن
- تعرق شبانه
- مشکلات پوستی
- عفونت‌های مکرر
- بروز دیگر بیماری‌های جدی و مرگبار
تشخیص زودهنگام اچ‌آی‌وی در جلوگیری از بروز این علائم اهمیت حیاتی دارد و می‌تواند به کنترل و درمان بیماری کمک کند. به همین دلیل پزشکان توصیه می‌کنند که اگر فردی اعمال پرخطری مانند آمیزش جنسی محافظت نشده انجام داده است که فکر می‌کند خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز برای او وجود دارد، باید بلافاصله برای انجام آزمایش به مراکز درمانی مراجعه کند.
هرچه زودتر فرد در مورد بیماری‌اش بداند بهتر است. این بیماری تا به حال درمان قطعی ندارد، اما می‌توان با درمان‌های موجود تعداد ویروس را کنترل کرد و کاری کرد که طول عمر و کیفیت زندگی بیماران مانند سایر افراد جامعه باشد.
اگر فردی متوجه شد که مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز است باید چه کند؟
اگر جواب آزمایش اچ‌آی‌وی فردی مثبت باشد، باید پس از آن به طور مرتب آزمایش خون بدهد تا پیش از شروع درمان میزان پیشرفت آلودگی به اچ‌آی‌وی بررسی شود. این آزمایش‌ها شامل بررسی مقدار ویروس در خون بیمار و همچنین تاثیر ویروس اچ‌آی‌وی بر سیستم ایمنی بدن است.
پس از انجام این آزمایش‌ها مراحل درمان شروع می‌شود که هدف آن کاهش میزان ویروس در خون بیمار است تا به سیستم ایمنی بدن فرصت ترمیم بدهد و از بروز بیماری‌های دیگر مرتبط با اچ‌آی‌وی نیز پیشگیری کند.
اگر بیمار تحت درمان قرار بگیرد، معمولا میزان ویروس در خون او به اندازه‌ای پایین می‌آید که دیگر احتمال بسیار کمی وجود دارد که ویروس را به دیگران انتقال دهد.
برای بیماران می‌تواند به قدری ناراحت‌کننده باشد که دچار اضطراب یا افسردگی شوند. کلینیک‌های درمان اچ‌آی‌وی/ایدز، معمولا به بیماران مشاوره می‌دهند تا بتوانند با مشکلات روانی مرتبط با ابتلا به این بیماری مقابله کنند.
اگر بیمار به روانشناس یا مشاور دسترسی نداشته باشد، معمولا توصیه می‌شود که سعی کند با دیگر بیماران مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز در ارتباط باشد و از تجربه‌های آنها استفاده کند.
فردی که با اچ‌آی‌وی مثبت زندگی می‌کند، به پزشک، روانشناس و متخصص تغذیه نیاز دارد، هر کدام از این گروه‌ها می‌توانند به این بیماران کمک کنند تا این افراد مانند سایر افراد در جامعه زندگی کنند.
