عفونت واژن زنان، راه های شناسایی آن

سوزش، خارش و بوی نامطبوع تنها برخی از علائم عفونت واژن هستند، اما درمان آنها متفاوت است بنابراین شناسایی نوع عفونت برای درمان بسیار اهمیت دارد. اگر علائم عفونت واژن را در خود مشاهده می­کنید، به پزشک مراجعه کنید تا به درستی درمان شوید.
این بیماری ها، بیماری های بسیار شایعی هستند به گونه ای که خانم­ ها در طول زندگی خود، یکی از آنها یا هردو را تجربه خواهند کرد.
علائم واژینیتیس ممکن است شامل ترشح واژن، خارش، سوزش، درد یا بوی نامطبوع نیز شوند.
با اینکه برخی از این عفونت ها در نتیجه بیماری­های مقاربتی ایجاد می­شوند، اما برخی از انواع رایج آن ها، عوامل دیگری نیز دارند.

علائم عفونت واژن
به نظر می رسد برخی زنان به دلایل نامشخصی بیشتر در معرض ابتلا به عفونت واژن باشند. چه چیزی سبب به هم خوردن سیستم طبیعی بدن میشود؟
واژن نرمال و سالم در محیط خود باکتری و گاهی اوقات قارچ دارد؛ بدون اینکا لزوماً عفونت داشته باشد. اما عوامل خاصی می توانند محیط واژن را تغییر دهند و منجر به رشد بیش از حد باکتری ها و ایجاد عفونت شوند. این عوامل عبارتند از:
- دوش واژن، یا همان شستشوی واژن با آب یا دیگر مایعات
- تغییر میزان هورمون های زنانه
- بارداری و شیردهی
با اینکه نمی توان از تمامی این عوامل پیشگیری کرد، اما در میان آنها دوش واژن غیرضروری و احتمالاً مضر است.

شایع ترین انواع عفونت واژن
به گفته دکتر فائزه شهبازی، داروساز و فعال در حوضه ی سلامت بانوان، در اکثر مراجعه ها و سوالات، مسئله ی عفونت واژن و علائم مختلف، یکی از پر دغدغه ترین مسائل بانوان در سنین ۱۰ تا ۴۵ سال است. که تشخیص و تفکیک هر کدام از آنها بسیار اهمیت داشته و اغلب با عفونت های ادراری اشتباه گرفته می شوند. سه نوع عفونت واژن بسیار رایج وجود دارند:
عفونت قارچی، عفونت باکتریایی واژن و تریکومونیازیس که از طریق رابطه جنسی انتقال می یابد.
رایج ترین نوع واژینیتیس، عفونت مخمری یا قارچی است که عامل آن یکی از انواع بسیار زیاد قارچ، به نام کاندیدا است. انواع بسیار زیادی عفونت مخمری یا کاندیدا وجود دارند که کاندیدا آلبیکانس از شایع ترین آنهاست.
معمولاً تعداد پایین کاندیدا در بدن، خطری به وجود نمی آورد. اما در شرایط خاص تعداد آن افزایش یافته و منجر به عفونت قارچی می شود.
این شرایط ممکن است به دلیل تغییر میزان هورمون ها ناشی از بارداری، مصرف قرص های جلوگیری از بارداری یا یائسگی باشد. دیگر شرایطی که خطر ایجاد عفونت مخمری در واژن را به وجود می آورند عبارتند از قند خون مزمن و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن به دلیل بیماری هایی همچون ایدز.
یکی دیگر از علائم عفونت مخمری واژن، ترشحات سفید و غلیظ واژن است که برخی از زنان با نام ترشحات پنیری به آنها اشاره می کنند. عفونت مخمری واژن همچنین می تواند منجر به خارش واژن و قرمزی لابیاهای بیرونی شود.

عفونت باکتریایی واژن
علاوه بر قارچ ها، باکتری های مفیدی به نام لاکتوباسیل در واژن زندگی می کنند. هنگامی که تعداد لاکتوباسیل ها بسیار کم می شود وضعیتی ایجاد می­شود که عفونت باکتریایی واژن نامیده می شود. علت تغییر تعداد باکتری ها مشخص نیست اما دیگر باکتری های عفونت زا می­توانند جایگزین لاکتوباسیل­ها شوند.
گاردنرلا باکتری است که اغلب اوقات با عفونت باکتریایی واژن همراه است. به گفته دکتر شهبازی کمبود تعداد لاکتوباسیل و رشد بیش از حد دیگر باکتری ها می­تواند سبب ایجاد عفونت شود.
در عفونت باکتریایی واژن، ترشحات فرد ممکن است سفید و غلیظ یا لزج و شفاف باشد. خارش یا سوزش واژن رخ نمی دهد اما بوی نامطبوع واژن به ویژه حین رابطه جنسی ممکن است جلب توجه کند.

تریکومونیازیس
از بین سه گونه بسیار شایع عفونت واژن، ترکومونیازیس تنها عفونتی است که از طریق رابطه جنسی انتقال می یابد. این بیماری از یک انگل تک سلولی به نام تریکوموناس واژینالیس به وجود می آید و در رابطه جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.
علائم تریکومونیازیس به دیگر عفونت های واژن مشابه اند:
- سوزش
- التهاب، قرمزی پوست و ورم لابیای بیرونی
- ترشح زرد و خاکستری یا سبزرنگ واژن
- به احتمال زیاد بوی نامطبوع واژن
- برخی از زنان مبتلا به این مشکل در هنگام دفع ادرار احساس درد هم دارند.
دیگر عفونت های رایج واژن و دلایل خارش واژن عبارتند از:

کلامیدیا واژینیتیس
کلامیدیا بیماری است که از طریق رابطه جنسی منتقل می­شود و می­تواند منجر به عفونت واژن شود. برخی زنان در بیماری کلامیدیا، ترشح واژینال خواهند داشت و برخی دیگر ندارند. اگر این عفونت از واژن و دهانه رحم پیشروی کند ممکن است موجب خونریزی بین قاعدگی های ماهانه یا پس از رابطه جنسی شود. اگز می خواهید در رابطه با خونریزی پس از رابطه، بیشتر بدانید، اینجا کلیک کنید.
زنان زیر 26 سال که از لحاظ جنسی فعال هستند باید سالیانه برای آزمایش ابتلا به کلامیدیا اقدام کنند چرا که بسیاری از مواقع این بیماری نشانه خاصی ندارد و مدت ها در بدن باقی می ماند که نتیجه آن آسیب جدی به باروری است.

سوزاک
یکی دیگر از بیماری های مسری که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود، سوزاک است و معمولاً هیچ نشانه خاصی ندارد، اما می تواند منجر به ترشح در واژن، درد هنگام دفع ادرار یا حین رابطه جنسی شود.
زنانی که به سوزاک مبتلا هستند، معمولاً کلامیدیا هم دارند. بنابراین اگر نتیجه آزمایش یکی از این دو عفونت در فرد مثبت باشد، معمولاً برای دیگری هم تحت درمان قرار می گیرد.
زنانی که به سوزاک مبتلا هستند، معمولاً واژینیتیس غیرعفونی هم دارند. این بیماری هنگامی رخ می دهد که پوست ناحیه تناسلی به یک ماده حساسیت زا مانند تامپون های معطر، صابون های عطری یا نرم کننده لباس حساسیت نشان می دهد. راه حل این مشکل بسیار ساده است: پوست خود را در معرض چیزی که به آن حساسیت دارید، قرار ندهید.
گونه دیگر واژینیتیس غیرعفونی واژینیت آتروفیک نامیده می شود، که عموماً هنگامی رخ می دهد که هورمون های زنانه در دوران یائسگی کاهش می ­یابند و دیواره های واژن نازک تر، خشک تر و غیرمنعطف تر خواهند شد.

ولوودینیا: درد مداوم واژن
در بیماری ولوودینیا، زنان بدون هیچ علت خاصی در ناحیه تناسلی خود احساس درد و ناراحتی دارند.
علائم آن مشابه عفونت واژن هستند:
- سوزش
- گزش
- قرمزی و التهاب
این علائم ممکن است دوره ای یا مداوم باشند.

عفونت ویروسی
ویروس­ها می­توانند عامل عفونت واژن هم باشند. بسیاری از ویروس­ هایی که مستقیماً روی واژن تأثیر می­گذارند، از طریق رابطه جنسی منتقل می­شوند.
ویروس تب­خال یکی از عوامل اصلی عفونت ویروسی واژن است. علائم این عفونت عبارتند از درد ناحیه تناسلی و زخم و جراحت.
اکثر مواقع می­توانید زخم­ها را روی واژن یا داخل آن مشاهده کنید، اما این احتمال هم وجود دارد که تنها از طریق معاینه پزشک متخصص قابل مشاهده باشند.

درمان عفونت واژن
تمامی این بیماری ­ها قابل درمان هستند، اما برای انتخاب شیوه درمانی مناسب و شناسایی نوع عفونت بسیار مهم است.
برای درمان عفونت مخمری می­توان از داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک استفاده کرد اما این نکته تنها در صورتی است که مطمئن باشید عفونتتان از نوع عفونت مخمری است؛ چرا که اکثر مواقع خانم ­ها تصور می­کنند این بیماری را دارند اما در واقع بیماری، چیز دیگری است.
اگر از داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک استفاده کردید اما مؤثر نبودند، باید به پزشک مراجعه کنید.