استفاده کودکان از تبلت، راه مقابله با آن

کریستی آلسوپ، شخصی است که این هفته به این مسئله اذعان نمود که تبلت کودکان اش را از آن ها گرفته و به پایه میز کوبیده است. این در حالی بوده که کودکان اش برای مدتی طولانی در حال بازی کردن بوده و صحبت های او توجهی نشان نمی دادند. پس از این ماجرا عده زیادی به این کار او واکنش نشان داده و ابراز ناراحتی کردند و همین مسئله باعث شد تا کریستی اکانت توئیتر خود را به طور کلی حذف کند. اما این گونه رفتار ها چه تأثیری بر کودکان خواهد گذاشت و برای پیش گیری از آن ها چه راهکارهایی وجود دارد؟ با ما همراه باشید تا اطلاعاتی دقیق تر درباره پاسخ این سؤال در اختیار تان قرار دهیم.
سوزی هیمن، روان درمانگر و مشاور متخصص خانواده است و تا کنون کتاب های شناخته شده ای در این زمینه به رشته تحریر درآورده است. او در این باره عنوان کرد: «این گونه رفتارها، پیامی بسیار ناخوشایند به کودکان منتقل می کنند. این کار دقیقا معادل آن است که بگویید تنها راه حل مشکلات مختلف همین است و اگر بخواهید مانعی را از سر راه بردارید، باید آن را به در و دیوار بکوبید. باید به خاطر داشته باشیم که هر گونه خشونتی بد است و هیچ شرایط و مسئله ای بروز آن را توجیه نخواهد کرد. سوزی هیمن خشونت را تا اندازه ای زیان بار می داند که حتی ضربه آرام تبلت به پایه میز را هم زیاده روی می داند.
او در ادامه و درباره این عادت رفتاری کودکان افزود: «ممنوع کردن کودکان از بازی کردن بیش از اندازه ایرادی ندارد، با این حال، زمانی که برای ضربه زدن و رفتار خشونت آمیز خود بهانه ای می آورید، حال رفتار خشونت آمیز می خواهد متوجه کودک باشد یا چیزی (وسیله ای) در خانه، تفاوتی نمی کند و این گونه بهانه ها چیزی را توجیح نخواهند کرد. اما حالا این سؤال پیش می آید که والدین چگونه می توانند بدون بروز خشونت، زمانی که کودکان صرف بازی با این گونه حالا این سؤال پیش می آید که والدین چگونه می توانند بدون بروز خشونت، زمانی که کودکان صرف بازی با این گونه دستگاه های هوشمند می کنند را کاهش داده و آن ها را وادار کنند تا به قوانین وضع شده در خانه احترام بگذارند؟ می کنند را کاهش داده و آن ها را وادار کنند تا به قوانین وضع شده در خانه احترام بگذارند؟
سوزی هیمن در این باره پیشنهاد می کند: «پیش از هر چیز، به کاری که می کنند و دلیلی که برای انجام آن دارند احترام بگذارید، و اگر کودکان تان به انجام بازی به خصوصی بر روی این گونه دستگاه ها علاقه و تمایل زیادی نشان می دهند، از آن ها سؤال کنید که دقیقا چه چیزی در آن بازی است که توجه شان را جلب کرده است. از کودک تان بخواهید کاملا روند بازی را برای تان توضیح دهد و هر گونه نکته مثبتی در آن را مد نظر قرار دهید: ممکن است انجام بازی برنامه داشتن و همکاری را به کودک تان بیاموزد. پس از این کار، نوبت به آن می رسد که درباره قوانین وضع شده در خانه با کودک صحبت کنید. اگر تا یک ساعت پیش از زمان خواب، مشاهده هر گونه صفحه نمایشگر در خانه شما ممنوع است (یا برای مثال به هنگام صرف غذا)، بهتر است این مسئله را کاملا برای کودک روشن کنید. برای پیاده کردن این گونه قوانین، می توانید از جریمه هایی استفاده کنید که در صورت سرپیچی کودکان متوجه شان خواهد شد. این گونه با کودکان خود قراردادی خواهید داشت. بهتر است این گونه قوانین و جریمه ها را روی کاغذی یادداشت کرده و جایی که قابل مشاهده باشد قرار دهید تا کمتر فکر سرپیچی به ذهن کودکان برسد.
با این حال، هر چه سن و سال بیشتری از کودک گذشته باشد، وضع چنین قوانینی و پایبندی به آن ها به مراتب دشوار تر خواهد شد. آنگراد رودکین، روانشناس و متخصص پرورش کودکان در این باره عنوان کرد: «زمانی که فرزند شما وارد دوره نوجوانی خود می شود و به بلوغ می رسد، اگر مستقیما به او بگویید که نباید با تبلت بازی کند (و سایر جملات این چنینی که او را مستقیما از چیزی نهی کنید)، خشمگین شده و ممکن است از خانه بیرون برود و سایر مسائلی که در این گونه اوقات پیش می آید. به همین خاطر است که به رسمیت شناختن فعالیت فرزند و همکاری با او در این گونه مواقع اهمیت به مراتب بیشتری پیدا خواهد کرد. از او بخواهید که خوبی ها و بدی های بازی کردن به وسیله تبلت اش را برای شما توضیح دهد و به طور منطقی به یک نتیجه برسید که دلخواه هر دو طرف باشد و فرزند را از خود آزرده نکنید. برای او این مسئله را روشن کنید که به هنگام بازی کردن، زمانی را که باید صرف انجام تکالیف، صحبت کردن با دیگران، تمرین کردن و سایر فعالیت های چنینی می کرد، به گونه ای تلف می کند.
نکته ای که باید به خاطر داشته باشید این است در این مواقع، مسئله جلب رضایت و موافقت شما، به عنوان والدین فرزند نیست، بلکه این است که آیا امکان این وجود دارد که دو طرف حاضر در گفتگو به درک متقابلی رسیده و هر دو به گونه ای رفتار کنید که خوشایند طرف دیگر بوده و آزردگی خاطری پدید نیاورد (و این را هم به خاطر داشته باشید که رسیدن به چنین درک متقابلی به هیچ عنوان کار ساده ای نخواهد بود).
نکته آخر این که فراموش نکنید که خود شما نیز، به عنوان والدین کودک باید رفتاری عادلانه داشته باشید. سوزی هیمن، زمانی که در حال نوشتن کتاب اش بود، برای نمونه به این نکته پی برد که همسرش، به هنگامی که او عصرها ایمیل خود را چک می کرد، آزرده و کلافه می شد. به همین خاطر است که در حال حاضر، سوزی دیگر از ساعت شش به بعد این کار را نمی کند. رودکین نیز در خانه از این گونه وسایل هوشمند ندارد: موبایلش همیشه در کیفش قرار دارد و نه او و نه شریک زندگی اش، اکانتی در شبکه های اجتماعی ندارند. پس این نکته را به خاطر داشته باشید که قوانین وضع شده توسط شما سوی دیگری هم دارند و خود را آماده کنید تا در صورت زیاده روی در استفاده از محصولات مرتبط با تکنولوژی، از سمت کودکان خود سرزنش شوید.