آپنه خواب در کودکان، همه دانستنی های لازم

آپنه خواب کودکان نوعی اختلال خواب است که کودک در هنگام خواب مکث مختصری در تنفس دارد.
اعتقاد بر این است که 1 تا 4 درصد از کودکان در ایالات متحده دچار آپنه خواب هستند. طبق انجمن آپنه خواب آمریکا، سن کودکان مبتلا به این بیماری متغیر است، اما بسیاری از آنها بین 2 تا 8 سال سن دارند.
دو نوع آپنه خواب در کودکان تأثیر دارد. آپنه انسدادی خواب به دلیل انسداد در قسمت پشت گلو یا بینی است. این رایج ترین نوع است.
نوع دیگر، آپنه خواب مرکزی هنگامی رخ می دهد که بخشی از مغز که مسئول تنفس است به درستی کار نکند. این سیگنالهای عادی را برای تنفس به عضلات تنفسی ارسال نمی کند.
یک تفاوت بین دو نوع آپنه در میزان خروپف است. خروپف می تواند با آپنه خواب مرکزی اتفاق بیفتد، اما با آپنه انسدادی خواب بسیار برجسته تر است زیرا این امر به انسداد راه های هوایی مرتبط است.

علائم آپنه خواب در کودکان
به جز خروپف، علائم آپنه خواب انسدادی و مرکزی اساسا یکسان است.
علائم شایع آپنه خواب در کودکان در طول شب شامل موارد زیر است:
- خروپف بلند
- سرفه یا خفگی هنگام خواب
- تنفس از طریق دهان
- وحشت از خواب
- شب ادراری
- در تنفس مکث می کند
- خوابیدن در موقعیتهای عجیب و غریب
علائم آپنه خواب فقط در شب بروز نمی کند. اگر فرزند شما به دلیل این اختلال خواب بی خوابی داشته باشد، علائم روز می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- سخت بیدار شدن در روز
- خوابیدن در طول روز
به خاطر داشته باشید که ممکن است نوزادان و خردسالانی که دچار آپنه خواب هستند، به خصوص در افرادی که آپنه خواب مرکزی دارند، خروپف نکنند. بعضی اوقات، تنها علامت آپنه خواب در این گروه سنی، خواب آلودگی یا آشفتگی است.

تأثیر آپنه خواب درمان نشده در کودکان
آپنه خواب درمان نشده منجر به خواب مختل شده و در نتیجه خستگی مزمن روزانه می شود. کودک با آپنه خواب درمان نشده ممکن است در مدرسه توجه خود به درس از دست بدهند. این می تواند مشکلات یادگیری و عملکرد ضعیف دانشگاهی را به وجود آورد.
برخی از کودکان نیز بیش فعالی ایجاد می کنند و باعث می شوند که آنها با اختلال بیش فعالی (ADHD) تشخیص داده شوند. تخمین زده می شود علائم آپنه خواب انسدادی در 25٪ از کودکان با تشخیص بیش فعالی وجود دارد.
این کودکان همچنین ممکن است در پیشرفت اجتماعی و دانشگاهی با مشکل روبرو شوند. در موارد شدیدتر، آپنه خواب مسئول رشد و تأخیرهای شناختی و مشکلات قلبی است.
آپنه خواب درمان نشده می تواند باعث فشار خون بالا شود و خطر حمله و سکته قلبی را افزایش دهد. همچنین ممکن است با چاقی دوران کودکی همراه باشد.

علل آپنه خواب در کودکان
با وجود آپنه انسدادی در خواب، ماهیچه های پشت گلو هنگام خواب فرو می روند و تنفس کودک را سخت تر می کند.
علت آپنه انسدادی خواب در کودکان اغلب با علت در بزرگسالان متفاوت است. چاقی محرک اصلی در بزرگسالان است. اضافه وزن نیز می تواند به انسداد خواب در کودکان کمک کند. اما در بعضی از کودکان، بیشتر در اثر لوزه های بزرگ شده یا آدنوئیدها ایجاد می شود. بافت اضافی می تواند راه هوایی آنها را به طور کامل یا جزئی مسدود کند.
برخی از کودکان در معرض خطر این اختلال خواب هستند. عوامل خطر برای آپنه خواب کودکان شامل موارد زیر است:
- سابقه خانوادگی آپنه خواب
- اضافه وزن یا چاق بودن
- داشتن برخی شرایط پزشکی (فلج مغزی، سندرم داون، بیماری سلول داسی، ناهنجاری در جمجمه یا صورت)
- با وزن کم تولد به دنیا می آیند
- داشتن یک زبان بزرگ
مواردی که می تواند باعث بروز آپنه خواب مرکزی شود عبارتند از:
- برخی از شرایط پزشکی مانند نارسایی قلبی و سکته مغزی
- زایمان زودرس
- برخی از ناهنجاری های مادرزادی
- برخی از داروها مانند مواد مخدر

تشخیص آپنه خواب در کودکان
اگر مشکوک به آپنه خواب در کودکتان هستید، مراجعه به پزشک مهم است. پزشک متخصص اطفال ممکن است شما را به یک متخصص خواب ارجاع دهد.
برای تشخیص صحیح آپنه خواب، پزشک در مورد علائم فرزند شما سؤال می کند، معاینه جسمی انجام می دهد و یک مطالعه خواب را برنامه ریزی می کند.
برای مطالعه خواب کودک شما شب را در بیمارستان یا کلینیک خواب می گذراند. یک تکنسین خواب سنسورهای تست را روی بدن او قرار می دهد و سپس در طول شب موارد زیر را زیر نظر دارد:
- امواج مغزی
- سطح اکسیژن
- ضربان قلب
- فعالیت عضلات
- الگوی تنفس
اگر پزشک شما مطمئن نیست که کودک شما به یک مطالعه کامل خواب نیاز دارد، گزینه دیگر آزمایش اکسی متری است. این آزمایش (که در خانه انجام شده است) ضربان قلب کودک و میزان اکسیژن موجود در خون آنها را هنگام خواب اندازه گیری می کند. این یک ابزار غربالگری اولیه برای جستجوی علائم آپنه خواب است.
براساس نتایج آزمایش اکسی متری، پزشک ممکن است یک مطالعه کامل خواب را برای تأیید تشخیص آپنه خواب توصیه کند.
علاوه بر مطالعه خواب، پزشک ممکن است برای رد هرگونه بیماری قلبی، یک الکتروکاردیوگرام برنامه ریزی کند. این آزمایش فعالیت الکتریکی را در قلب کودک شما ثبت می کند.
آزمایش کافی است زیرا گاهی اوقات آپنه خواب در کودکان نادیده گرفته می شود. این ممکن است هنگامی اتفاق بیفتد که کودک علائم معمولی این اختلال را نشان ندهد.
به عنوان مثال، به جای خروپف مکرر از خواب روزانه، کودک مبتلا به آپنه خواب ممکن است بیش فعالی، تحریک پذیر و دچار نوسانات خلقی شود، در نتیجه تشخیص یک مشکل رفتاری دشوار خواهد بود.
به عنوان والدین، ​​از عوامل خطر بروز آپنه خواب در کودکان مطلع شوید. اگر فرزند شما معیارهای آپنه خواب را رعایت کرده و علائم بیش فعالی یا مشکلات رفتاری را به نمایش می گذارد، درمورد مطالعه خواب با پزشک خود صحبت کنید.

درمان آپنه خواب در کودکان
هیچ راهنمایی در مورد نحوه درمان آپنه خواب در کودک وجود ندارد که مورد قبول همه باشد. برای آپنه خواب خفیف و بدون علائم، پزشک شما ممکن است حداقل در مواقع مناسب، این بیماری را درمان کند.
برخی از کودکان آپنه خواب را پشت سر می گذارند. بنابراین، پزشک شما ممکن است برای مدتی وضعیت آنها را تحت نظر داشته باشد تا ببیند آیا پیشرفت هایی صورت گرفته است. مزایای این کار باید در برابر خطر عوارض طولانی مدت ناشی از آپنه خواب درمان نشده وزن شود.
استروئیدهای موضعی بینی برای تسکین احتقان بینی در بعضی از کودکان قابل تجویز است. این داروها شامل فلوتیکازون (Dymista ، Flonase ، Xhance) و بودزونید (رینوکورت) است. آنها فقط باید بطور موقت مورد استفاده قرار گیرند تا اینکه احتقان برطرف شود. آنها برای معالجه طولانی مدت در نظر گرفته نشده اند.
هنگامی که لوزه ها یا آدنوئیدها بزرگ شده باعث انسداد خواب می شوند، معمولا برداشتن جراحی لوزه ها و آدنوئیدها برای باز کردن راه هوایی کودک شما انجام می شود.
در صورت چاقی، پزشک ممکن است فعالیت جسمی و رژیم غذایی را برای درمان آپنه خواب توصیه کند.
هنگامی که آپنه خواب شدید است یا با درمان اولیه بهبود نمی یابد (رژیم غذایی و جراحی برای انسداد خواب و رژیم و درمان شرایط اساسی آپنه خواب مرکزی)، ممکن است فرزند شما به درمان مداوم فشار هوای مثبت (یا CPAP درمانی) نیاز داشته باشد.
در طول درمان با CPAP، برای کودک شما ماسکی را که به بینی و دهان آنها را هنگام خواب می پوشاند گذاشته می شود. این دستگاه جریان هوای مداوم برای باز نگه داشتن راه هوایی آنها را فراهم می کند.
CPAP می تواند به علائم آپنه خواب کمک کند، اما نمی تواند آن را درمان کند. بزرگترین مشکل CPAP این است که کودکان (و بزرگسالان) اغلب دوست ندارند هر شب ماسک صورت بزرگ بپوشند، بنابراین استفاده از آن را متوقف می کنند.
همچنین درمان های دندانی وجود دارد که کودکان با آپنه خواب می توانند هنگام خواب از آن استفاده کنند. این دستگاه ها به گونه ای طراحی شده اند که فک را در حالت رو به جلو نگه داشته و راه هوایی آنها را باز نگه دارد. به طور کلی CPAP مؤثرتر است ، اما کودکان تمایل به تحمل بهتر درمان های دهانی را دارند، بنابراین احتمال دارد هر شب از آن استفاده کنند.
درمان های دهانب به هر کودکی کمک نمی کنند، اما ممکن است گزینه ای برای کودکان بزرگتر باشد که دیگر رشد استخوان صورت را تجربه نمی کنند.
وسیله ای به نام دستگاه تهویه فشار مثبت غیر تهاجمی (NIPPV) ممکن است برای کودکانی که آپنه خواب مرکزی دارند بهتر عمل کند. این ماشین ها امکان تنظیم سرعت تنفس را دارند. این تضمین می کند که تعداد نفس در هر دقیقه حتی بدون سیگنال برای تنفس از مغز گرفته می شود.
آلارم آپنه را می توان برای نوزادانی که آپنه خواب مرکزی دارند استفاده کرد. هنگامی که یک قسمت از آپنه رخ می دهد، زنگ خطر به صدا در می آید. این باعث بیدار شدن نوازاد می شود و آپنه را متوقف می کند. اگر نوزاد مشکل را حل کند، دیگر نیازی به زنگ خطر نیست.

چشم انداز
درمان آپنه خواب برای بسیاری از کودکان موثر است. جراحی علائم آپنه خواب را حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد از کودکان مبتلا به لوزه ها و آدنوئیدهای بزرگ شده از بین می برد. به همین ترتیب، برخی از کودکان با هر نوع آپنه خواب با مدیریت وزن یا استفاده از دستگاه CPAP یا دستگاه خوراکی، بهبود علائم خود را مشاهده می کنند.
در صورت عدم درمان، آپنه خواب می تواند بدتر شده و کیفیت زندگی فرزند شما را مختل کند. تمرکز آنها در مدرسه می تواند دشوار باشد و این اختلال آنها را در معرض عوارض تهدید کننده زندگی مانند سکته مغزی یا بیماری قلبی قرار می دهد.
اگر شما صدای خروپف با صدای بلند، مکث در تنفس در هنگام خواب، بیش فعالی یا خستگی شدید روز در کودک مشاهده می کنید، با پزشک خود صحبت کنید و درباره احتمال بروز آپنه خواب صحبت کنید.