کودک با مشکلات رفتاری، اقدامات درست چیست؟

چکاپ سالانه معمولاً مکالمه ای در مورد سلامت جسمی کودک است. برخی از متخصصان اطفال گفتگویی را ترتیب داده اند تا سؤالاتی در مورد خلق و خو و رفتار کودک نیز ارائه شود.اما همه پزشکان آن سؤالها را مطرح نمی کنند. فقط به این دلیل که پزشک از رفتار فرزندتان سؤال نمی کند به این معنی نیست که نباید به آن اشاره کنید.
در حقیقت، پزشکان اطلاعات زیادی راجع به سلامت روان و مسائل رفتاری کودکان ارائه می دهند. اگر کودک شما می تواند از یک ارزیابی با یک متخصص رشد، یک متخصص بهداشت روان یا سایر ارائه دهندگان خدمات بهره مند شود، پزشکان کودکان می توانند از آن منابع نیز استفاده کنند. اگر در مورد رفتار فرزندتان نگرانید، در مورد نگرانی های خود با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید.

تحقیقات نشان می دهد والدین در مورد رفتار کودکشان صحبت نمی کنند
در گزارش سال ۲۰۱۵ که توسط نظرسنجی ملی بیمارستان کودکان بیمارستان CS Mott در مورد سلامت کودکان منتشر شد، نشان داد که بسیاری از والدین درمورد مسائل عاطفی و رفتاری با پزشک متخصص کودکان صحبت نمی کنند. در اینجا چند نکته برجسته از این نظرسنجی بر اساس پاسخ های ۱۳۰۰ والدین از کودکان در سنین ۵ تا ۱۷ سال ارائه شده است:
اگر شیطنت و سر و صدای فرزندشان از سایر هم سن و سالانش بیشتر است، فقط 51 درصد از والدین این مسئله را با پزشک در میان می گذارند .
اگر فرزندشان بیش از حد معمول نگران یا مضطرب به نظر برسد، ۵۰ درصد از والدین با پزشک مشورت می کنند.
37 درصد از والدین اگر فرزندشان در سازماندهی انجام کارهای خانه مشکل داشته باشد با پزشک در مورد آن گفتگو می کنند.
اگر فرزندشان بیش از یک ماه بسیار ناراحت به نظر برسد، ۶۱ درصد از والدین این مسئله را به پزشک می گویند.
در اینجا دلایلی که والدین برای عدم صحبت در مورد مسائل عاطفی و رفتاری با پزشک گفته اند، آورده شده است :
۴۵ درصد از والدین گفتند که فکر نمی کنند مشکلات رفتاری مسئله ای پزشکی است، بنابراین هیچ دلیلی برای مطرح کردن مسائل به پزشک نمی بینند.
29 درصد گفتند که ترجیح می دهند مسائل رفتاری یا خلقی را خودشان به صورت خصوصی حل کنند.
۲۹ درصد از والدین ترجیح می دهند در مورد نگرانی های خود با شخصی غیر از پزشک مشورت کنند.
6 درصد از والدین گفتند که زمان کافی برای گفتگو درمورد نگرانی هایشان هنگام مراجعه به پزشک وجود ندارد.
۸ درصد احساس کردند که پزشک نمی داند باید چه کاری را انجام دهد.

چرا والدین باید با پزشک صحبت کنند؟
در هر سال معین، تا ۲۰ درصد از کل کودکان این اختلال را تجربه می کنند که بر رفتار، یادگیری یا سلامت روان آنها تأثیر می گذارد. بنابراین، حائز اهمیت است که هرچه سریعتر با پزشک مشورت کنید. پزشکان باید بدانند که خارج از مطب پزشک شاهد چه چیزهایی هستید. آزمایشی نسبتاً سریع، مشکلات احتمالی مانند (بیش فعالی) ADHD یا افسردگی را نشان نمی دهد . توضیح نگرانی های شما و پرسیدن سوال در مورد رشد فرزند شما می تواند به پزشک در مورد خطرات احتمالی و علائم هشدار دهنده برای سایر مشکلات کمک کند. اگر فرزند شما زمینه ابتلا به اختلالاتی مانند: اختلال بیش فعالی، کم توجهی یا اضطراب داشته باشد، پزشک می تواند زمینه را برای خدمات مناسب ارائه کند. کودک از هر کاری از کاردرمانی گرفته تا آزمایش روانشناختی سود خواهد برد. ارزیابی بیشتر شاید برای حل مشکلات یا ایجاد یک برنامه درمانی روشن لازم باشد.

چگونه پزشکان به مسائل رفتاری می پردازند؟
بعضی اوقات بین مسائل مربوط به سلامت جسمی و مسائل رفتاری ارتباط کاملی وجود دارد. به عنوان مثال، کودکی که هنگام خواب سر و صدا می کند، احتمال دارد برای خوابیدن با مشکل مواجه باشد. به همین ترتیب، کودکی که دچار دل دردهای مکرر است در واقع احتمالاً دچار اضطراب است. اگر متخصص اطفال فکر کند کودک مشکل سلامت روان یا اختلال رفتاری دارد، شما را به پزشک مربوطه ارجاع خواهد داد. بسته به نیازهای خاص فرزند شما، می توان به هر یک از متخصصین، از روانپزشک گرفته تا روانشناس مراجعه کنید. پزشک شاید سرانجام برایADHD (کم توجهی - بیش فعالی) دارو تجویز کند، اما تنها پس از مشورت با متخصص کودک، مایل به انجام این کار باشد. یا ممکن است پزشک بخواهد قبل از ارائه توصیه هایی درباره اختلال خلقی کودک، او را به روانشناس برای انجام تست روانشناسی ارجاع دهد. متخصصان اطفال باید بخشی از یک تیم درمانی جامع باشند که به سلامت عاطفی یا اختلالات رفتاری بپردازند.

چگونگی مشکلات رفتاری کودک را با پزشک مطرح کنیم؟
اگر نگران این هستید که فرزند شما هنوز ناخن هایش را می جود و یا راهکارهای شما برای نظم و انضباط روی کودکتان بی اثر است، قرار ملاقاتی را با متخصص اطفال تعیین کنید و در مور نگرانی هایتان درباره وضعیت روحی و روانی کودکتان توضیح بدهید. اگرچه شاید وسوسه شوید که یک نوع رویکرد "منتظر ماندن و نتیجه را دیدن" را به کار ببرید، مداخله زودهنگام می تواند برای پرداختن به مسائل رفتاری کودکتان مهم باشد. هرچه زودتر با متخصص اطفال صحبت کنید، البته این احتمال وجود دارد که نیازی به اقدامی نداشته باشید. پزشک متخصص کودک شما شاید توضیح دهد که رفتار وی به هیچ نوع مداخله ای نیاز ندارد. اگر اینگونه باشد، حداقل ذهن شما را راحت می کند و در عین حال نگرانی های خود را نیز درباره تشخیص درست متخصص اطفال ابراز کنید تا بتوانید در یک قرار ملاقات دوباره در آینده در مورد آن صحبت کنید.