بیماری ژنتیکی کودکان، سندرم کاستلو چیست؟
سندرم کاستلو یا (Costello syndrome) نوعی اختلال ژنتیکی نادر است که با تاخیر در رشد جسمی و روانی همراه است.
سندرم کاستلو یا (Costello syndrome) نوعی اختلال ژنتیکی نادر است. که با تاخیر در رشد جسمی و روانی همراه است. این سندروم روی قسمتهای مختلف بدن تأثیر می گذارد. و با مشخصاتی مانند شل شدن بخش هایی از پوست، ضعف عضلات و سایر مشکلات خاص دیگر همراه است.
برخی از عوارض دیگر این سندروم شامل موارد زیر میشود:
ایجاد تومورهای بدخیم و خوشخیم
نقص های قلب
و رشد غیر طبیعی عضله قلب
مشکلات قلبی در اشخاصی که با سندروم کاستلو مواجه هستند شامل:
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک
ضربان غیر طبیعی قلب یا آریتمی
و سایر نقایص ساختاری می شود.
سندرم کاستلو که تحت عنوان سندرم فاسیوکتانواسکلتال (FCS) نیز شناخته می شود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار میدهد، اما تخمین زده شده است که تعداد بسیار زیادی در سراسر جهان وجود دارند که هنوز به این بیماری تشخیص داده نشده اند.
علائم
بسیاری از علائم سندرم کاستلو از بدو تولد قابل توجه نیستند، اما در هنگام شروع دوره رشد کودک ظاهر می شوند. وزن نوزاد هنگام تولد معمولاً طبیعی است یا حتی کمی بالاتر از حد متوسط است، اما شیرخوار نسبت به بیشتر کودکان کندتر رشد می کند.
علائم سندروم کاستلو شامل موارد زیر می شود:
کوتاهی قد و رشد آهسته
ناتوانی ذهنی
تأخیر در رشد
دشواری در تغذیه هنگام شیرخوارگی
داشتن سر بزرگ
داشتن پوست شل، خصوصاً روی دست و پا
مشاهده چین های عمیق در کف دست و کف پا
گوش غیرطبیعی که معمولا کوچکتر از حد نرمال است
انعطاف پذیری بیش از حد مفاصل
دهان بزرگ
سطوح صورت خشن است
مشکلات قلبی، از جمله ضربان قلب غیر طبیعی
داشتن مشکلات دندان
سفتی تاندون آشیل
عوارض
سندرم کاستلو یک بیماری پیچیده است که چند سیستم را درگیر کرده و می تواند منجر به عوارض مختلفی شود. ممکن است نوزادان تا سن ۲ تا ۴ سالگی یا تقریباً در همان زمانی که شروع به صحبت می کنند نتوانند از طریق دهان تغذیه کنند.
مشکلات قلبی-عروقی اغلب از اوایل دوره کودکی بروز می کند، اگرچه علائم مربوط به آن ممکن است دیرتر بروز کنند. شخص مبتلا، موارد زیر را به کرات تجربه خواهد کرد:
آریتمی های شایع
در ۵۰ درصد بیماران، ماکروسفالی یا رشد بیش از حد مغز مشاهده شده است. بر اساس یک مطالعه، به نظر می رسد تشنج بین ۲۰ تا ۵۰ درصد افراد مبتلا به این بیماری را تحت تأثیر قرار می دهد.
ممکن است به دلیل تاخیر در رشد و کاهش تراکم استخوان، خطر بیشتری برای شکستگی و پوکی استخوان وجود داشته باشد. مکمل های ویتامین D و کلسیم ممکن است به کاهش این شکستگی ها کم کند.
مبتلایان به سندرم کاستلو مستعد ابتلا به تومورهای سرطانی و غیر سرطانی نیز هستند. تومورهای سرطانی شامل رابدومیوسارکوم ، نوروبلاستوما و سرطان سلول انتقالی است.
وجود دو بیماری ژنتیکی دیگر با علائم مشابه کاستلو عبارتند از:
سندرم نونان
و سندرم CFC
همپوشانی علایم این دو سندروم با سندروم کاستلو روند تشخیص را دشوارتر میکند.
علل
سندرم کاستلو یک اختلال ژنتیکی ناشی از جهش در ژن HRAS است. HRAS ژنی است که به بدن دستور می دهد پروتئینی بنام H-Ras تولید کند. H-Ras به رشد و تقسیم سلول کمک می کند.
جهش های ژن HRAS که در سندرم کاستلو رخ میدهد، باعث می شود سلول ها همیشه (چه موقعی که دستور داده شود چه زمانی که دستوری مبنی بر تقسیم از سوی مغز صادر نشده باشد). این وضعیت میتواند به رشد تومورهای خوش خیم و یا حتی بدخیم منجر وشد.
جهش ژن HRAS همچنین می تواند بر تولید الیاف و فیبرهای الاستیک در بافت تأثیر بگذارد. این فیبرها برای ساختارهایی مانند ریه ها، پوست و رگ های خونی بزرگ از جمله آئورت بسیار مهم هستند.
فیبرها برای محکم نگه داشتن مو و پوست در جای خود و جلوگیری از شکستگی زودرس و همچنین برای حفظ یکپارچگی و استحکام رگ های خونی و بافت ریه از اهمیت زیادی برخوردار هستند.
برای ایجاد سندرم کاستلو فقط یک نسخه از ژن جهش یافته HRAS لازم است. بیشتر موارد سندرمکاستلو از جهش های جدید ناشی می شود، یعنی در شرایطی که هیچ سابقه خانوادگی از این بیماری وجود ندارد.
تشخیص
سندرمکاستلو بسیار نادر است، بنابراین بعید است پزشک به یکباره به آن مشکوک شود. پزشک با ارزیابی قد کودک، اندازه سر و وزن هنگام تولد روند تشخیص را شروع میکند.
مرحله بعدی تشخیص شامل انجام آزمایش ژنتیکی مولکولی است. تجزیه و تحلیل توالی بر روی ژن HRAS انجام می شود تا متوجه شوند آیا جهشی وجود دارد که به سندرم کوستلو مربوط شود یا خیر.
درمان
هیچ درمانی برای سندرم کاستلو وجود ندارد. اما برخی از عوارض این سندرم، به عنوان مثال بیماری های قلبی مثل کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، قابل درمان هستند. یعنی درمان این سندروم به کاهش علایم و یا درمان این عوارض اشاره دارد.
اشخاص مبتلا برای مدیریت بیماری باید موارد زیر را در نظر بگیرند:
کمک به آن ها برای داشتن تغذیه ای بهتر (مخصوصا کمک به کودکان)
درمان مشکلات قلبی
دریافت آموزش ویژه برای مدیریت بیماری
نکته: محققان به دنبال یک روش مؤثر برای درمان این بیماری در سطح ژنتیکی هستند.
سایر مداخلات عبارتند از:
کاردرمانی و فیزیوتراپی
جراحی برای طولانی کردن تاندون آشیل
برداشتن پاپیلوما با کرایوتراپی
چشم انداز و میزان بقا
امید به زندگی یک فرد مبتلا به سندرم کاستلو به طور رسمی هنوز بررسی نشده است. مطالعات نشان می دهد که اگر یک مرگ و میر در این بیماران رخ دهد، احتمالاً ناشی از عارضه جانبی بیماری، مانند مشکل قلبی خواهد بود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼