سن دروغگویی در کودکان، کی نگران کننده می شود؟

کودکان معمولا دروغگویی را در سنین پیش دبستانی، بین دو تا چهار سالگی شروع می کنند. دروغ های مکرر آن ها ممکن است والدین را بترساند. ولی از دیدگاه روانشناسی رشد، دروغگویی در کودکان جای هیچ نگرانی به وجود نمی آورد.
در واقع دروغگویی در کودکان نشان می دهد که آن ها به درجه ای از درک و فهم رسیده اند که می دانند دیگران هم علائق، احساسات و باورهای خاص خودشان را دارند.
به عنوان مثال کودکی که به دروغ می گوید: بابا گفته من می توانم باز هم بستنی بخورم، از آگاهی ذهن پدر، برای دروغگویی استفاده کرده است.
شاید دروغگویی در کودکان از نظر اجتماعی خیلی مورد پسند واقع نشود ولی در نهایت به همدلی، همکاری و اهمیت دادن به احساسات دیگران ختم می شود. این مرحله ی رشدی ارزشمندی محسوب می شود.

با افزایش سن دروغگویی کودکان چه تغییری می کند؟
پیش از سن هشت سالگی دروغ هایی که کودکان می گویند بامزه و غیر قابل باور هستند. به عنوان مثال کودکی را تصور کنید که با مداد رنگی روی دیوار خط کشیده و معتقد است که سگ خانگی این کار را انجام داده. یا کودکی که با دهان شکلاتی ادعا می کند اصلا کیک شکلاتی نخورده است.
با افزایش سن کودکان یاد می گیرند دروغ های قابل باور بگویند و واقعیت را تا مدت بیشتری پنهان کنند. با افزایش سن و به وجود آمدن احساس عذاب در کودک وجدان دروغ ها کمتر و کمتر می شوند.

آیا دروغگویی کودکان نگران کننده است؟
به خاطر داشته باشیم که خیلی از افراد بالغ هم مرتب دروغ می گویند. ثابت شده که ۴۰ درصد از ما در طول ۲۴ ساعت حتما یک بار دروغ گفته ایم. البته خیلی از این دروغ ها مصلحتی هستند و آزار خاصی به دیگران وارد نمی کنند.
در صورتی که دروغگویی مکررا انجام شود و در کنار آن خشونت، آسیب به دارایی دیگران، زیر پا گذاشتن قوانین و نپذیرفتن مسئولیت رفتارهای بد مشاهده شود بهتر است این مسئله جدی گرفته شود و به روانشناس مراجعه شود.