راه های درمان ناباروری، همه آنهایی که می‌توانید امتحان کنید
برای اینکه مشخص شود نابارور هستید، یا نه، پزشک سوابق سلامتی، داروهای مصرفی، سابقه و عادت‌های جنسی و تعداد روابط زناشویی شما را مرور و بر اساس مشکلی که دارید، راه های درمان ناباروری را آغاز می‌کند.
بعضی از زوج‌ها برای بچه‌دار شدن عجله دارند. آنها به محض اینکه به بارداری اقدام می‌کنند و نتیجه نمی‌گیرند، نگران می‌شوند، اما واقعیت این است که ناباروری تعریف خاصی دارد. اگر شما یک سال است که بدون استفاده از هیچ روش جلوگیری برای بچه‌دار شدن تلاش می‌کنید، اما نتیجه نگرفته‌اید، نابارور نامیده می‌شوید.
درمان ناباروری، معاینات
برای اینکه مشخص شود نابارور هستید، یا نه، پزشک سوابق سلامتی، داروها، سابقه و عادت‌های جنسی و تعداد روابط زناشویی را با شما مرور می‌کند.
لازم است مردها معاینه بدنی و آزمایش آنالیز اسپرم انجام دهند که سلامت اسپرم آنها را بررسی می‌کند.
زن‌ها هم مورد معاینه فیزیکی قرار می‌گیرند و لگن آنها آزمایش می‌شود. سپس پزشک با انجام آزمایشات بیشتر مشخص می‌کند که آیا تخمک‌هایشان تخمک آزاد می‌کند و تخمک‌گذاری منظم دارند یا نه. برای اندازه‌گیری سطح هورمون‌ها لازم است آزمایش خون انجام شود. رحم و لوله‌های رحمی نیز بررسی می‌شوند.
در حدود 80درصد زوج‌ها، علت ناباروری مشکلات تخمک‌گذاری، انسداد لوله‌های رحمی یا مشکلات اسپرم است. در 5 تا 15درصد زوج‌ها هم همه آزمایش‌ها طبیعی و علت ناباروری نامشخص است.
راه های درمان ناباروری، در مردها
درمان ناباروری در مردها با این روش‌ها است: جراحی، تجویز آنتی‌بیوتیک، تجویز دارو و مشاوره و درمان‌های هورمونی است.
-
جراحی
در مردها اگر مشکلاتی مانند واریکوسل (بزرگ شدن کیسه بیضه)، انسداد مجاری یا لوله‌های حاوی اسپرم وجود داشته باشد، جراحی صورت می‌گیرد.
اگر اپیدیدیم شما بسته باشد، نیز جراحی اصلاح انسداد انجام می‌شود. مسدود بودن اپیدیدیم از انزال طبیعی اسپرم جلوگیری می‌کند.
اپیدیدیم یک ساختار کلاف مانند در بیضه ها‌است که به ذخیره و انتقال اسپرم کمک می‌کند. -
تجویز آنتی‌بیوتیک
اگر در اندام‌های تولید مثلشان، عفونتی وجود داشته باشد، داروهای آنتی‌بیوتیک دریافت می‌کنند. -
تجویز دارو و مشاوره
اگر مشکلات نعوظ یا انزال داشته باشند، دارو و مشاوره توصیه می‌شود. -
درمان‌های هورمونی
اگر هورمون‌ها مشکل داشته باشد، درمان‌های هورمونی آغاز می‌شود.
راه های درمان ناباروی، در زن‌ها
در زن‌ها ناباروری با این روش‌ها درمان می‌شود:
داروهای باروری و هورمون‌درمانی، جراحی، انواع روش‌های ART مانند آی‌وی‌اف، آییوآی، میکرواینجکشن، اهدای تخمک و اسپرم.
داروهای باروری و هورمون‌درمانی
اگر خانم‌ها مشکلات تخمک‌گذاری داشته باشند به آنها داروهایی برای بهبود تخمک‌گذاری یا ترمیم سطح هورمون‌ها داده می‌شود. برخی از داروهایی که به بهبود تخمک‌گذاری کمک می‌کنند، به این شرح‌اند:
-
کلومیفن
در زن‌هایی که تخمک‌گذاری منظم ندارند و نمی‌توانند تخمک‌گذاری کنند، کلومیفن تجویز می‌شود. -
تاموکسیفن
جایگزینی برای کلومیفن است. -
متفورمین
برای خانم‌هایی که سندروم تخمدان پلی‌کیستیک دارند، بسیار مفید است. -
گنادوتروفین‌ها
به تحریک تخمک‌گذاری در زنان کمک می‌کند و ممکن است باعث بهبود باروری در مردها شود.
این داروها ممکن است عوارضی مانند حالت تهوع، استفراغ، سردرد و گرگرفتگی ایجاد کند.
جراحی
اگر دچار مشکلاتی مانند بسته بودن لوله‌های فالوپ باشند، از جراحی استفاده می‌شود. موفقیت جراحی به میزان آسیب‌دیدگی لوله‌های فالوپ بستگی دارد.
حاملگی خارج از رحم می‌تواند یکی از عوارض انجام جراحی روی لوله‌های فالوپ باشد.
اگر دچار آندومتریوز یا فیبروم باشید، برای برطرف کردن آن از لاپاراسکوپی استفاده می‌شود. در صورتی که تخمدان پلی‌کیستیک به داروها جواب ندهد نیز از این روش استفاده می‌کنند.
آی وی اف
در آی‌وی‌اف یا لقاح آزمایشگاهی، تخمک در خارج از رحم و در محیط آزمایشگاهی توسط اسپرم، بارور می‌شود، سپس تخمک بارور شده را به داخل رحم بازمی‌گردانند.
آی یو آی
به آییوآی تلقیح مصنوعی نیز گفته می‌شود. در این روش، اسپرم از طریق یک لوله پلاستیکی نازک در داخل رحم قرار می‌گیرد. اسپرمی که برای این کار استفاده می‌شود، بهترین کیفیت و سرعت را دارد.
میکرواینجکشن
اگر کیفیت اسپرم از نظر تحرک، تعداد یا شکل کم یا بد باشد، یا درمان با آی‌وی‌اف شکست خورده باشد، از این روش استفاده می‌شود که در آن اسپرم سالم به درون یک تخمک بالغ تزریق می‌شود.
اهدای تخمک و اسپرم
در صورتی که سایر روش‌ها جواب ندهد، پزشک به شما استفاده از تخمک اهدایی یا اسپرم اهدایی را توصیه می‌کند که معمولا این کار با استفاده از روش آی‌وی‌اف انجام می‌شود.
فردی که تخمک یا اسپرم اهدا می‌کند، می‌تواند ناشناس بماند اما از سال ۲۰۰۵ میلادی افرادی که برای اهدای تخمک یا اسپرم ثبت‌نام کرده‌اند باید اطلاعاتی در مورد هویت خود ارائه دهند تا اگر کودکی که با این روش به دنیا آمده با رسیدن به هجده سالگی خواستار هویت اهداکننده شد، این امکان برایش وجود داشته باشد.
نکاتی درباره اهدای تخمک و اسپرم
در این روش درمان ناباروری، اهداکننده از نظر ژنتیکی و بیماری‌هایی مانند هپاتیت، ایدز و سفلیس آزمایش می‌شود.
سابقه خانوادگی، تحصیلی، روابط بین‌فردی و سابقه بیماری‌های روانی نیز از دیگر مواردی است که آن را چک می‌کنند.
سن اهداکننده باید بین ۲۱ تا ۳۴ سال باشد و سابقه بچه‌دار شدن داشته باشد.
بهتر است که گیرنده تخمک و اهداکننده از نظر خصوصیات ظاهری مانند رنگ پوست، رنگ چشم، رنگ مو و اندام با هم شباهت داشته باشند.
اینکه اهداکننده را بشناسید یا نه، تصمیم با شماست.
منبع:
webmd
نظر کاربران
من کیست شکلاتی دارم آزمایش دادم