تنگ کردن واژن

عمل تنگ کردن واژن یکی از شایع‌ترین انواع جراحی زیبایی واژن است که به دو صورت جراحی پرینورافی و جراحی واژینوپلاستی انجام می‌شود. ممکن است خانم‌ها به دلایل مختلف نظیر زایمان‌های طبیعی مکرر، روابط جنسی طولانی‌ مدت یا کهولت سن دچار شل شدگی و گشادی واژن شوند و این جراحی‌ها کمک می‌کنند تا خانم‌ها بار دیگر جوانی و شادابی واژن را بدست آورند. ضمن اینکه این نوع جراحی‌ها می‌توانند به افزایش کیفیت رابطه جنسی منجر ‌شوند و از بعضی از عوارض ناشی از گشاد شدن واژن هم جلوگیری ‌کنند.

به طور کلی برای تنگ کردن واژن باید به این نکته توجه داشت که ناحیه و نوع گشادی واژن در انتخاب روش جراحی تاثیرگذار است.

اگر گشاد شدن واژن ناشی از شل شدگی و افتادگی عضلات دیواره واژن باشد، روش جراحی پیشنهادی برای رفع این مشکل واژینوپلاستی و روش غیرجراحی برای ترمیم آن تنگ کردن یا لیفت واژن با نخ و تنگ کردن واژن با لیزر است. اگر گشاد شدن واژن ناشی از پارگی پرینه یا گشادی دهانه ورودی واژن باشد، روش جراحی پیشنهادی پرینورافی است.
 

تنگ کردن واژن، با پرینورافی

در واقع پرینورافی یک جراحی زیبایی و ترمیمی است که برای ترمیم پارگی پرینه (حد فاصل ناحیه تناسلی و مقعد) انجام می‌شود. این پارگی پس از زایمان طبیعی یک اتفاق عادی است و حدود ۹۰ درصد از خانم‌ها در زمان زایمان طبیعی دچار پارگی دهانه واژن می‌شوند. این پارگی در بیشتر موارد خود به خود التیام پیدا می‌کند، اما در مواردی که شدت پارگی بیشتر باشد، نیاز به استفاده از جراحی پرینورافی برای ترمیم واژن احساس خواهد شد.
پرینورافی موجب بازسازی عضلات و بافت‌های ناحیه ورودی واژن شده و اندازه باز شدن آن را کاهش می‌دهد. در نتیجه ورودی واژن تنگ‌تر شده و تماس حین رابطه جنسی بیشتر احساس می‌شود.

• تنگ کردن واژن، پرینورافی به چه افرادی توصیه می‌شود
• خانم‌هایی که به خاطر زایمان‌های متعدد و سخت دچار پارگی پرینه شده‌اند.
• خانم‌هایی که دچار افتادگی مثانه و دهانه رحم هستند.
• خانم‌هایی که به دلیل گشادی دهانه واژن دچار عفونت‌های زیاد و مکرر می‌شوند.
• خانم‌هایی که به دلایل ژنتیکی با مشکل کوتاهی پرینه و شل‌شدگی و افتادگی واژن مواجه هستند.
• خانم‌هایی که در ارگاسم مشکل دارند.
• افرادی که می‌خواهند با تنگ‌کردن واژن، لذت جنسی بیشتری را احساس کنند.
• خانم‌هایی که به خاطر بالا رفتن سن دچار پارگی و شل‌شدگی دهانه واژن شده‌اند.

تنگ کردن واژن، پرینورافی به چه افرادی توصیه نمی‌شود

نکته مهمی که علاقمندان به جراحی پرینورافی باید به آن توجه داشته باشند این است: خانم‌ها برای انجام این جراحی باید از پایان بارداری‌های خود مطمئن شده باشند و اگر احتمال بارداری دوباره می‌دهند، باید جراحی پرینورافی را تا بعد از آخرین زایمان به تعویق بیندازند.
ضمن اینکه تعداد زیادی از جراحان پرینوگرافی این جراحی را به افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، توصیه نمی‌کنند. همچنین خانم‌های مبتلا به بیماری‌ها و حساسیت‌های خاص هم قبل از انجام این جراحی باید با پزشک متخصص مشورت کنند.

تنگ کردن واژن، انجام عمل پرینورافی

پرینورافی با یک بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی آغاز می‌شود. مدت زمان این جراحی بین ۳۰ دقیقه تا یک ساعت است. پزشک جراح دیواره‌های پشتی واژن را به هم نزدیک و وصل می‌کند. در نتیجه این کار واژن تنگ می‌شود. ترمیم در بخش بیرونی واژن صورت می‌گیرد و اندازه دهانه واژن کوچک می‌شود.
حداکثر عمقی که جراح در عمل پرینورافی به واژن نفوذ می‌کند تا عمق 2 تا 3 سانتیمتری است. بهبودی کامل بعد از جراحی به طور معمول یک هفته طول می‌کشد. پرینورافی را حتی می‌توان بلافاصله بعد از زایمان انجام داد و بعضی موارد در صورت نیاز این عمل را همزمان با لابیاپلاستی (جراحی مربوط به لب‌ های اطراف واژن) انجام می‌دهند.
 

تنگ کردن واژن، توصیه‌های مربوط به مراقبت‌های بعد از جراحی

• یک هفته استراحت بعد از جراحی.
• خودداری از برقراری رابطه جنسی به مدت ۶ الی ۸ هفته.
• خودداری از فعالیت‌هایی که موجب کشیدگی واژن می‌شوند.
• استفاده از ملین‌ها و جلوگیری از شرایطی که منجر به یبوست شود.
• خشک و تمیز نگه ‌داشتن محل جراحی.
• مصرف داروهای ضد درد و آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده از سوی پزشک برای پیشگیری از عفونت و کاهش درد.

به طور کلی افزایش و کاهش وزن بعد از جراحی می‌تواند روی نتیجه پرینورافی تاثیرگذار باشد و نباید انتظار داشت تنگی ایجاد شده بعد از جراحی برای دراز مدت باقی بماند. به خصوص که ماندگاری جراحی تا حد زیادی به رعایت مراقبت‌های بعد از عمل بستگی خواهد داشت. همچنین بهتر است در هفته‌های بعد از جراحی در صورت بروز خونریزی، درد غیرطبیعی، فشار به مقعد یا تب و لرز بلافاصله به پزشک مراجعه کرد.

تنگ کردن واژن، بررسی‌های آمار جهانی پرینورافی

در نظرسنجی انجام گرفته با شرکت گروهی از جراحان در مورد نتایج حاصل شده از جراحی پرینورافی که در ماه دسامبر سال ۲۰۱۵ میلادی در مجله بین‌المللی اوروژنیکولوژی منتشر شد، آمار جالبی بدست آمد که نشان می‌داد پرینورافی با اینکه یکی از شایع‌ترین جراحی‌های زیبایی واژن است، اما هنوز برای خیلی از افراد شناخته شده نیست.
از 360 جراح شرکت‌کننده در این نظرسنجی 183 نفر به پرسش‌های مطرح شده پاسخ داده بودند. 79% از این جراحان بین 36 تا 60 سال سن داشته و 56% از آنها جراح خانم بودند و 64% از آنها در یک محیط آکادمیک مشغول به کار بودند. پاسخ‌های آنها نشان می‌داد که در بیشتر موارد گشاد شدن واژن اصلی‌ترین دلیل بیماران برای انجام این جراحی بوده و انگیزه‌های دیگر نظیر تمایل به افزایش لذت جنسی و زیبایی ظاهری از اهمیت کمتری برخوردار بودند.
در مورد تعداد جراحی های انجام شده هم پاسخ‌های دریافتی نسبتا قابل توجه بود. ۶۵% از جراحان اعلام کردند که در هر ماه دسته کم ۹ جراحی پرینورافی انجام داده بودند و ۳۵% هم تعداد جراحی‌های انجام شده روی بیماران را بالای ۱۵ مورد در هر ماه اعلام کرده بودند. ۶۳% هم دسته کم ۴ جراحی پرینورافی در ماه انجام داده بودند.
عمده این جراحی‌ها در داخل ایالات متحده انجام شده بودند و تنها 5% از جراحان در خارج از این کشور اقدام به انجام این جراحی روی بیماران کرده بودند.
وقتی از جراحان سوال شد که چه موقع تصمیم به انجام پرینورافی برای بیمار گرفته‌اند، ۲۰% اعلام کرده بودند که این تصمیم بعد از بررسی واژن در اتاق عمل و تحت بیهوشی گرفته شده و ۳۰% اشاره داشتند که این تصمیم در اتاق عمل در ۶۵% موارد خود بیمار تصمیم به انجام این جراحی گرفته بود.

تنگ کردن واژن (لیفت واژن) با نخ

به دنبال بالا رفتن سن و زایمان‌های متعدد عضلات واژن به تدریج شل می‌شوند که این موضوع می‌تواند مشکلاتی نظیر عفونت‌های پیاپی، نارضایتی جنسی و مسائل دیگری را برای خانم‌ها ایجاد کند. تنگ‌کردن واژن با نخ یکی از روش‌هایی است که برای لیفتینگ عضلات کناری واژن استفاده می‌شود.
این روش به صورت سرپایی و بدون بیهوشی است. عمل تنگ کردن واژن با نخ به دو روش انجام می‌شود:

روش اول: مکانیکال

روش مکانیکال، روش تنگ کردن سریع واژن است. تنگ کردن واژن و پرینه بدون بیهوشی و خونریزی و درد و تورم انجام می‌شود. در این روش واژن با استفاده از نخ لیفت شده و به اندازه مورد نظر تنگ می‌شود. روش مکانیکال در کوتاه مدت تاثیر دارد و خیلی زود ورودی واژن را تنگ می‌کند.

روش دوم: کلاژن‌سازی

این روش با هدف کلاژن‌سازی انجام می‌شود و بافت‌های واژن به صورت خود به خود بازسازی شده و به حالت ارتجاعی اولیه بازگشته و شکل بهتری به خود می‌گیرند. در این روش از نخ‌های همگرای دوجهتی استفاده می‌شود و جذب نخ به شکل دائمی خواهد بود.
روش کلاژن‌سازی در بلندمدت تاثیرگذاری قابل توجهی دارد و به همین دلیل هم آن را کاربردی تر از روش مکانیکال می‌دانند.

تنگ کردن واژن، مراقبت‌های پس از عمل واژن با نخ

از آنجا که این عمل به صورت سرپایی انجام می‌شود، بعد از جراحی نیازی به بستری شدن بیمار نیست و کافی است بیمار بعد از انجام جراحی فعالیت سنگینی نداشته باشد. انجام دادن فعالیت های روزمره ایراد ندارد و پزشکان معمولا توصیه می‌کنند بیمار تا ۲ ماه از داشتن رابطه جنسی خودداری کند.
 

تنگ کردن واژن با لیزر با استفاده از لیزر مونالیزا تاچ انجام می‌شود که به طور اختصاصی برای مخاط واژن تولید شده است. این لیزر برای برطرف کردن مشکل گشادی واژن و همچنین جوان‌سازی واژن استفاده می‌شود.

تنگ کردن واژن، با لیزر

تنگ کردن واژن با لیزر با استفاده از لیزر مونالیزا تاچ انجام می‌شود که به طور اختصاصی برای مخاط واژن تولید شده است. این لیزر برای برطرف کردن مشکل گشادی واژن و همچنین جوان‌سازی واژن استفاده می‌شود. عملکرد لیزر مونالیزا تاچ به اینگونه است که مشکل کاهش استروژن در واژن را که معمولا بعد از یائسگی و زایمان اتفاق می‌افتد، با فعال کردن دوباره کلاژن‌های جدید و بازسازی واژن برطرف می کند.
یکی از دلایل محبوبیت این روش، شیوه درمانی غیرهورمونی و بدون درد و دائمی آن است که جایگزین مناسبی برای داروهای هورمونی است که استفاده بلندمدت از آنها می‌تواند به بروز سرطان پستان و رحم منجر شود. تنگ کردن واژن با لیزر هم در مدت چند دقیقه و به صورت سرپایی و بدون نیاز به بیهوشی انجام می‌شود.
 

تنگ کردن واژن، با RF

دستگاه لیزر فرکشنال RF یا رادیوفرکانس روشی است که در آن با استفاده از امواج رادیویی، تحریک کلاژن و جوانسازی و تنگ شدن واژن انجام می‌شود. انرژی حرارتی باعث می‌شود که واژن شروع به بازسازی و نوسازی بافت‌هایش کند و جوان‌سازی مخاط واژن تا عمق آن انجام می‌شود.
این جوانسازی موجب لیفت شدن و جمع شدن بافت واژن شده و به افزایش رطوبت لازم در واژن و رفع گشادی واژن منجر می‌شود. تنگ کردن واژن با RF همچنین باعث بهبود عملکرد و رضایت جنسی و سفت شدن دیواره‌های واژن می‌شود.

در این روش تعداد دوره های درمانی و طول درمان، متناسب با شرایط بیمار و متغیر بوده و به نظر پزشک متخصص بستگی دارد. دوره نقاهت بعد از درمان هم بین سه روز تا دو هفته متغیر خواهد بود.
احساس سوزش و خارش طبیعی است و تا چند ساعت بعد، پوست حالت سوختگی دارد. عوارض جانبی استفاده از این روش بیشتر به شکل سوزش و قرمزی نمایان می‌شوند، ولی به ندرت بیمار دچار عفونت می‌شود.