کمبود ویتامین دی در بارداری باعث چه میشود؟

شواهد و مدارکی نشان می دهد که مصرف ویتامین D کافی در دوران بارداری، برای حفظ سلامتی مادر، کودک در حال رشد و نتیجه زایمان ضروری است.
کمبود ویتامین D در دوران بارداری شایع است. اگر قصد بارداری دارید، با انجام آزمایشات مربوطه میزان ویتامین D بدن خود را مشخص کنید. اگر اکنون باردار هستید، حتما در مورد وضعیت ویتامین D خود و مکمل های مناسب با پزشک متخصص مشورت کنید.

زنان باردار به چه میزان ویتامین D احتیاج دارند؟
بدن ما برای ساختن استخوان ها و جلوگیری از برخی بیماری ها به ویتامین D احتیاج دارد. زنان باردار به مقدار بیشتری از این ویتامین احتیاج دارند. این بدین معناست که میزان ویتامین D که پوست از طریق تابش نور خورشید دریافت می کند یا در رژیم غذایی به بدن می رسد، برای آنها کافی نیست.
تقریباً تمام ویتامین های مصرفی در دوران بارداری، حاوی ویتامین D هستند. این میزان معمولاً بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ IU (واحد بین المللی) است.
طبق جدیدترین تحقیقات، زنان باردار برای اطمینان از مصرف کافی ویتامین D، حداقل به ۲۰۰۰ IU در روز نیاز دارند که این بیش از دو برابر مقدار معمول موجود در ویتامین های دوران بارداری است.
اما سوال اینجاست که آیا مصرف این مقدار ویتامین D در روز بی خطر است؟ بله. مطالعات اخیر نشان می دهد که زنان باردار می توانند این ویتامین را با اطمینان تا ۴۰۰۰ IU در روز و بدون عوارض جانبی مصرف کنند.

کمبود ویتامین D در دوران بارداری
زنان باردار برای کمک به ساختن اسکلت جنین و همچنین حفظ سلامت استخوان های خودشان، به ویتامین Dنیاز دارند.
کمبود ویتامین D می تواند با علایمی همراه باشد. این علایم ممکن است شامل برجسته شدن عضلات، ضعف، درد استخوان و نرم شدن استخوان ها باشند که ممکن است منجر به شکستگی شود.
در مواردی، کمبود ویتامین D ممکن است بدون علامت باشد. اگر در حین بارداری این اتفاق بیفتد، کودک شما ممکن است دچار نقص های بدو تولد شود.
برخی از مطالعات، کمبود ویتامین D را با خطر بیشتری از عوارض بارداری مانند دیابت حاملگی، پره اکلامپسی (پرفشاری مزمن خون)، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد مرتبط می کند، اما برای تأیید این پیوندها تحقیقات بیشتری لازم است.
کمبود ویتامین D در دوران بارداری شایع است. ویتامین D ناکافی می تواند منجر به رشد غیر طبیعی استخوان ها، شکستگی ها یا راشیتیسم در نوزادان شود.

دلایل کمبود ویتامین D
از آنجایی که سطح ویتامین D کم در اوایل بارداری، غیر معمول نیست، بیایید نگاهی به برخی از دلایل کمبود این ویتامین بیندازیم.
ویتامین D برخلاف دیگر ویتامین ها از طریق منابع خارجی (رژیم غذایی و مکمل ها) به بدن می رسد. پوست ما ویتامین D را در هنگام مواجهه کافی با نور خورشید دریافت می کند.
متأسفانه، بسیاری از افراد به میزان کافی در معرض آفتاب قرار نمی گیرند و به همین دلیل، ویتامین D مورد نیاز بدنشان را دریافت نمی کنند.
این می تواند به دلایل مختلفی مانند زندگی در مکانی با زمستان های طولانی اتفاق بیفتد، که می تواند تولید ویتامین D را از ماه پاییز تا بهار به میزان قابل توجهی کاهش دهد. از علل دیگر آن پوشیدن لباس هایی که بیشتر پوست را می پوشانند، سپری کردن ساعات طولانی در خانه و استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF بیشتر از ۸ و داشتن پوستی تیره تر است.
فاکتورهای دیگری که می توانند به سطح پایین ویتامین D منجر شود شامل رژیم غذایی نامناسب، بیماری کلیوی، بیماری کبد، چاقی و سوء جذب (به دلیل اختلالات دستگاه گوارش یا جراحی مانند بای پس معده) است.
مصرف برخی از داروهای مؤثر بر ویتامین D از جمله برخی داروهای صرع هم می تواند منجر به کمبود این ویتامین شود.
حتی آلودگی محیط زیست می تواند بر میزان ویتامین D دریافتی تأثیر بگذارد. حفظ وضعیت کافی ویتامین D می تواند به نفع سلامت یک زن باردار باشد.

آیا میزان ویتامین D در دوران بارداری می تواند بر سلامتی آینده کودک تأثیر بگذارد؟
وضعیت ویتامین D درست از روز اول بارداری، می تواند روی نوزاد تازه متولد شده تأثیر بگذارد. یک متاآنالیز از ۱۳ کارآزمایی کنترل شده تصادفی، نشان داد که مصرف مکمل ویتامین D در دوران بارداری می تواند از مواردی مانند وزن کم هنگام تولد یا زایمان زودرس جلوگیری کند. دریافت کافی این ویتامین منجر به افزایش وزن نوزاد در زمان تولد، بلندتر شدن قد و دور سر نرمال می شود.
تحقیقات دیگر نشان داده است که نگه داشتن سطح ویتامین D بالای ۳۰ نانوگرم در میلی لیتر (سطح پایین تر از آنچه که معمولاً نرمال تلقی می شود) در دوران بارداری می تواند سلامت تنفسی آینده فرزند را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.
تجزیه و تحلیل دو مطالعه نشان داد که خطر ابتلا به خس خس سینه و سایر مشکلات تنفسی در کودکان زنان بارداری که روزانه بین ۲۴۰۰ تا ۴۰۰۰ IU ویتامین D مصرف می کنند بین تولد تا ۳ سالگی، به طور متوسط ۲۵٪ کمتر است.
کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری دچار کمبود ویتامین D قرار میگیرند، بعداً در معرض خطر اضافه وزن قرار خواهند داشت. یک مطالعه نشان داد، فرزندان زنانی که در دوران بارداری با کمبود این ویتامین مواجه بودند، در دوران پیش دبستانی و مدرسه، از شاخص توده ی بدنی بالاتری نسبت به کودکان دیگر برخوردار بودند.
مطالعات دیگر ارتباط های مشابهی بین وضعیت ویتامین D زنان در دوران بارداری و وزن پس از زایمان آنها را نشان می دهد.
سطح ویتامین D یک نوزاد در بدو تولد حتی می تواند بر وضعیت سلامتی او در بزرگسالی هم تأثیر بگذارد. یک مطالعه بر روی بیش از ۳۰۰۰ کودک دانمارکی نشان داد که کودکانی که کمترین میزان ویتامین D را در بدو تولد دارند، در بزرگسالی ۴۴٪ بیشتر از افراد دیگر در معرض ابتلا به مشکلات سلامت روان هستند. (دانمارک از سال ۱۹۸۱ اطلاعات مربوط به سطح ویتامین D را در نوزادان حفظ کرده است)

مکمل های ویتامین D
اکثر مولتی ویتامین های بارداری حاوی ویتامین D هستند. فقط مولتی ویتامین هایی را که مخصوص بارداری ساخته شده است مصرف کنید و برچسب محصول را بررسی کنید تا ببینید چه مقدار ویتامین D در آن موجود است.
اگر مطمئن نیستید کدام یک برای شما مناسب است، از داروساز، ماما یا پزشک خود بپرسید. اگر در دوران بارداری از مکمل ویتامین D استفاده نکنید و به کودک خود شیر دهید، ممکن است کودک شما به اندازه کافی ویتامین D دریافت نکند.
اگر در معرض خطر کمبود ویتامین D هستید، با ماما، پزشک یا متخصص تغذیه خود صحبت کنید. پزشک می تواند در دوران بارداری یک مکمل ویتامین D بنام کوله کلسیفرول، که یکبار در ماه مصرف می شود را تجویز کند. بعضی از خانمها فقط ممکن است در ماههای زمستان به این مکمل احتیاج داشته باشند.