تربیت صحیح کودک، نکاتی برای والدین شاغل
به عنوان والدین، مجبورید بیشتر وقت ها فرزندتون رو بدون هیچ توجهی و کاملاً از سر اجبار در آغوش بگیرید.
اگر فرزند ندارید، کار کردن بیرون از خانه و تربیت یک بچه کوچیک به طور همزمان براتون چندان رمزآلود به نظر نمیرسه. دنیا از دید همکارانم که فرزند دارند خیلی دشوارتر به نظر میرسه. ما خستگی اون ها رو به چشم میبینیم. جکهای خندهداری که درباره بیخوابی تعریف میکنن رو ازشون میشنویم. ایمیل هایی رو نصف شب از اونها دریافت میکنیم. اما هزاران داستان دیگه در پس این اتفاق نهفته که خیلی ها ازش بی خبرند.
من کمی درباره اونها کنجکاو شدم. چطوری هم کار میکنند و هم به بچههاشون میرسند؟ این کار کردن چه تاثیری روی بچه ها داره؟ و چطور اینقدر از داشتن بچه و این تجربه هیجان زده اند؟
برای من جالبه که همه والدین بچهداری رو تجربهایی غیرقابل وصف میدونند. برای پرده برداری از این واقعیت و گنجوندن این واقعیت در قالب کلمات، اندرو و چند تن از همکارانش زیر و بم های شاغل بودن و بزرگ کردن بچه رو در اختیار ما قرار دادن.
فرازهای والدین شاغل: لحظات شگفت انگیز
اندرو معتقده تمام این خستگیها تلفیقی عجیبی از لحظات شگفت انگیز و کار سخته. وقتی درباره بهترین قسمت پدر و مادر بودن از والدین سوال می شه، اندور که یک بچه یک ساله و یک بچه سه ساله داره میگه: پدر بودن سرشار از لذت اما بدون تفریح است. اما این لذت ناشی از چیه؟
جس دی میگه: لحظات فوقالعاده ای وجود داره که می تونی تموم عمرت رو باهاش سپری کنی و تمام شب بیداری ها رو به خاطرشون تحمل کنی، مثل وقتهایی که بچتون برای اولین بار پیتزا رو کشف می کنه یا ماه رو می شناسه.
نانسی مگی که مادر سه فرزند و شاغله کاملاً با جس موافقه. اون میگه: این لحظات عالی هستن چون من عاشق همین تفاوتهای کوچیک بین بچه هام هستم. به عنوان مثال پسرم واقعاً کنجکاوه، و دائماً سوالات عجیبی که واقعاً ترسناکه. ویژگی مشترک والدین کودکان موفق چیه؟
چالش های روزانه والدین شاغل: فراموش کردن ناهار، بیخوابی و کمبود وقت
قبلا از چالش های مامان بابای جدید گفتیم. ساعات کاری مشخص و وقتی برای سپری کردن با خانواده وجود نداره. همه چی به هم میریزه.
اما همه وقت های والدین شاغل پر از لحظه کشف پیتزا برای اولین بار، شناختن ماه و سوال درباره والها نمیگذره. قطعاً لحظات بسیار دشواری هم برای اونها وجود داره.
هر روز با جنگ های کوچیکی روبرو میشید. مثلاً وقتهایی که بچتون برای بار چندم فراموش کرده ناهارش رو به مدرسه ببره یا وقت هایی که مجبور می شید که به خاطر اون جلسه رو ترک کنید و بابت ترک محل کار حرف های طعنه آمیزی بشنوید. این ترک محل کار واقعاً روی کارایی والدین در محیط کار تاثیر داره.
نانسی فن طراحی معروفه، که به تازگی مادر شده و پسری چند ماهه داره به همین دلیل مجبور شده تا تغییری در برنامههای کاریش ایجاد کنه. نانسی می گه: گاهی لحظات سختی رو سپری می کنم، مجبور میشم تا پسرم رو به مهد کودک ببرم. نمیدونم چطور دقیقاً بین ساعت ۱۰ صبح تا ۴ بعداز ظهر در محل کارم بمونم. به ویژه اگه فرزندتون از شیر مادر تغذیه کنه شرایط دشوارتر هم میشه. در ادامه او اینطور تعریف میکنه که: و بدتر از همه اینها بیخوابی و سرو کله زدن با بچه بعد از رسیدن به خونه است. واقعاً چالش بزرگیه که هم بیرون از خونه کار کنی و هم اینکه بفهمی چی در اولویت قرار داره.
اندرو حرفهای نانسی رو تائید می کنه و میگه: من ۵ روز در هفته بچهها رو به مدرسه میبرم و ۴ روز در هفته با اونها شام میخورم. پس حتماً هم باید ساعت ۳:۴۵ دقیقه صبح به دیگران ایمیل بزنم، اما ساعت ۸:۳۰ دقیقه شب میخوابم تا از پس کارهام بر بیام. او خاطر نشان میکنه که: ما همیشه در محل کار درباره همین موضوعات صحبت می کنیم. مرز بین ساعت کار و ساعت مخصوص خانواده وجود نداره. اینها به هم آمیخته شده اند.
ابزار احساسی: همه چیزهایی که دیده نمی شوند
تمام این قضایا دقیقاً در دوران افسردگی پس از زایمان به وجود میاد. اما مشکلات دیگه ایی هم وجود داره. شما هیچ وقت نمی تونید به رئیستون بگید، هی من امروز به خاطر بعضی از دلایل شخصی چند ساعت کار نمیکنم!
گاهی هم در این بین دچار عذاب وجدان میشید. نمیتونید کاری انجام بدید و بعضی اوقات برای بچهها کم میگذارید چون واقعاً عاشق شغلتون هستید و میخواهید که پیشرفت کنید. اما در عین حال، الگوی خوبی برای اونها محسوب می شید و این خودش کمک خوبی به حساب میاد.
اما برای برخی افراد چالشهای احساسی عمیق تری وجود داره. در لحظات حساس، مادرها احساس خودشون رو درباره افسردگی پس از زایمان با هم در میون می گذارند و به طرز شگفت انگیزی متوجه میشند که این فقط مشکل اونا نیست. البته شاید این موضوع چندان عمومی به نظر نرسه اما در واقع از هر ۱۰ مادر بیش از ۱ مادر در امریکا این احساس رو تجربه می کنه.
بعد از تولد آخرین فرزندم، پس از اتمام مرخصی زایمان به محل کارم برگشتم، اما دوباره کارم رو رها کردم، صادقانه بگم چون دائم گند میزم! من بیاستفاده شده بودم، مجبور بودم جلسه ها رو کنسل کنم و در حمام گریه می کردم. نمی دونستم باید چیکار کنم. و چون رئیسم مرد بود و فقط زنها هستن که افسردگی پس از زایمان رو تجربه می کنن، اون نمی تونست من رو درک کنه. من نمی تونستم به رئیسم بگم امروز نمی تونم به دلایل شخصی کار کنم.
والدین به والدین: رد و بدل کردن اطلاعات والدین شاغل
همانطور که ساختن و پرورش دادن یک خانواده امری همه جانبه است، موفقیت در محل کار هم بسیار چالش قبرانگیزه. بهترین نکات درباره ایجاد تعادل بین محیط کار و خانواده:
فرزندتون رو سوار ماشین کنید و دور بزنید
به عنوان والدین، مجبورید بیشتر وقت ها فرزندتون رو بدون هیچ توجهی و کاملاً از سر اجبار در آغوش بگیرید. اما اغلب در زمان رانندگی تمرکز میکنیم، این همه چیزه. هنگامی که فرزندتون رو علی الرغم لیست بلند بالای فعالیتهای بیشمار با ماشین می چرخونید، فرصت این رو پیدا میکنید که درباره مسئل مختلف صحبت کنید و به عنوان خانواده در کنار هم باشید.
به یاد داشته باشید که کمال گرایی باعث قضاوت اشتباه میشه
وقتی که پای فرزندپروری در میان باشه، عقاید و قضاوتهای متعددی وجود داره. تبادل اطلاعات بین والدین اغلب منجر به مقایسه و یا رقابت میشه. مسائلی از قبیل چند زبانگی، ساعت تماشای تلویزیون بچهها چندان از اهداف فرزندپروری محسوب نمیشه. شما همیشه میشنوید که والدین درباره نحوه خواب شبانه یا عالی بودن بچهها صحبت میکنن. اما به نظر من، ماها همیشه درباره مسائلی که خوب پیش می ره بحث میکنیم، پس خیلی چیزها هست که دربارش نمی شنویم.
کیفیت مهمه نه کمیت
همیشه غرغرهای درباره اینکه تو به قدر کافی تلاش نکردی وجود داره. شما تمام تلاشتون رو برای انجام وظایف والدینی کردید. اما صادقانه، فرزند شما ۷۵% از اونها رو حتی یادش هم نمیاد. اونها فقط یک هزارم کارهایی که براشون انجام دادید رو به خاطر میارن. پس بیشتر بر روی کیفیت تمرکز کنید تا کمیت. پس بر تعداد کمی کار با کیفیت تمرکز کنید یا به روشی تاثیرگذار کارهاتون رو انجام بدید.
با مدل پیش برید
دیگه چی کمک میکنه؟ به رفتار والدین دیگه توجه کنید. قطعاً همه ما در اطرافمون راهنماهای فوق العادهایی داریم که میتونن در امر بچه داری و مدیریت خانواده به ما کمک کنند. راهنمایی ها می تونه در زمینه نحوه مدیریت رسوندن بچهها به مدرسه یا تمرکز بر اولویت بندیها باشه، و حتی وقت گذروندن با بچه ها چون این لحظات در خاطر بچه ها میمونه.
فضایی برای ارتباط ایجاد کنید
برای تمرکز کامل در محیط کار، بهتره درباره مسائل پیش روی با دیگران صحبت کنید. اگر در خونه با مشکلی روبرو هستید، درباره این مشکل با دیگران درد و دل کنید. قطعاً از حس همدردی و گاه حمایت دیگران متعجب میشید. اغلب وقتی مشکلاتتون رو با دیگران در میون می ذارید، متوجه می شید که فقط شما با این مشکلات روبرو نیستید و دیگران هم این تجربیات رو پشت سر گذاشتند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼