چگونه از سقط مکرر جلوگیری کنیم؟

تجربه سقط جنین یکی از دردناک ترین تجربیات زنان باردار است. ترس از سقط جنین از لحظه ای که فرد از بارداری خود توسط آزمایش مطلع می شود تا زمانی که از تولد جنین مطمئن شود همراه او است. با استفاده از آزمایشات و مشاوره قبل از حاملگی می توان مقدار زیادی از این نگرانی را کاهش داد و اقدامات لازم برای جلوگیری از سقط جنین را انجام داد. دلایل متعددی می تواند عامل سقط جنین باشند و برخی از این عوامل باعث تکرار این اتفاق در بارداری های پیاپی می شود. سقط جنین علاوه بر آسیب های جسمی، آسیب های روحی زیادی را به زنان باردار وارد می کند.

سقط جنین
سقط جنین به مواقعی اطلاق می شود که جنین پیش از تکمیل هفته دوازدهم بارداری از بین می رود. زمانی که این اتفاق بیش از سه بار در یک نفر تکرار شود اصطلاحا به آن سقط مکرر می گویند. به طور طبیعی برای درمان سقط مکرر جنین ابتدا لازم است علت آن شناسایی شود ولی در برخی مواقع پس از معاینه و آزمایشات فراوان هم چنان علت سقط جنین نامشخص است. اما به این مفهوم نیست که درمان سقط مکرر امکان پذیر نمی باشد.

علت سقط جنین
همان طور که پیش تر اشاره شد فارغ از اتفاقات و حوادثی که می تواند موجب سقط جنین شود. دلیل سقط جنین می تواند ناشی از بیماری های عفونی مادر نیز باشد. برخی از انواع عفونت ها موجب سقط مکرر جنین می شوند و برخی دیگر با درمان عفونت دیگر موجب سقط نمی شود. عفونت هایی مانند تب مالت و انگل مالاریا از جمله عفونت هایی است منجر به سقط مکرر جنین می گردد. تجربه ی اولین سقط جنین می تواند براثر عفونت های ناشی از توکسوپلاسموز، ویروس سرخجه و سرخک و … ایجاد شود.

علت سقط مکرر در زنان باردار
سقط مکرر بر اثر اختلال در هر کدام از موارد زیر محتمل است و زنان باردار با مراقبت های حین بارداری و قرار گیری تحت نظر مراکز درمان ناباروری می توانند به بسیاری از این عوامل غالب شوند.

هر گونه ناهنجاری در ساختار و عملکرد طبیعی رحم
هر گونه اختلالی در رحم چه بر اثر عفونت های ویروسی و انگلی چه بر اثر اختلالات هورمونی ناشی از سندرم تخمدان پلی کیستیک می تواند آسیب جدی به جنین وارد کرده و باعث سقط شود.

اختلالات هورمونی
اختلالات هورمونی مانند تغییر در میزان هورمون تیروئید یا هورمون پروژسترون می تواند منجر به سقط جنین شود. برای تشخیص علت سقط آزمایش هایی برای سنجش هورمون تیروئید تجویز می شود. کم کاری تیروئید با تاثیر در کاهش تخمک گذاری، می تواند منجر به ناباروری یا سقط شود. هورمون پروژسترون و استروژن در افزایش دیواره رحم پس از بارداری نقش دارند و کاهش هورمون پروژسترون می تواند باعث اختلال و سقط جنین شود. این عارضه در پی ضعیف بودن تخمک اتفاق می افتد و با تشخیص به موقع و مصرف دارو قابل کنترل است.

بیماری های خود ایمنی مادر
بیماری های خود ایمنی مادر شامل حمله به سلول های خودی یا واکنش های ایمنی شدید نسبت به عوامل مختلف منجر به تولید پادتن و پاسخ های دفاعی می شود که این عوامل از طریق خون به جنین منتقل می شود و می تواند باعث انعقاد خون یا مرگ جنین شود.

اختلالات کروموزومی در جنین
طبیعی نبودن کروموزو های جنین و اختلالات رشدی می تواند سقط را در پی داشته باشد.

اختلال در جفت
هر گونه اختلال در جفت می تواند اکسیژن رسانی و تغذیه جنین را با مشکل رو به رو کند و از این طریق موجب سقط جنین شود.
گاهی مصرف برخی داروها یا بیماری های قلبی، کلیوی، ریوی و… مادر
عواملی محیطی مانند قرار گیری در معرض سم های محیطی
عاداتی مانند مصرف مواد مخدر، مشروبات الکلی و کافئین
با توجه به ناشناخته بودن دلیل برخی از سقط ها ی مکرر جنین، بدیهی است که علاوه بر موارد نام برده شده عوامل دیگری نیز می تواند باعث سقط جنین شود.

مهم ترین علت سقط مکرر جنین
بیماری های خونی مادر مانند انعقاد پذیری بالای خون می تواند منجر به سقط جنین شود. در این شرایط خون مادر امکان انعقاد بیشتری دارد و ایجاد لخته های کوچک در خون و احتمال انتقال آن به جفت و رگ های خونی که وظیفه خون رسانی و تغذیه جنین را به عهده دارند می تواند موجب مرگ جنین شود. با تشخیص به موقع توسط پزشک و درمان از طریق دارو های ضد انعقاد خون می تواند از سقط جنین به این وسیله جلوگیری کند.

روش های مختلف درمان سقط مکرر جنین
در صورتی که پس از آزمایشات و تصویر برداری ها دلیل اختلال رحمی به عنوان عامل سقط شناسایی شود. از روشی به هیستروسکوپی برای رفع این اختلالات استفاده می شود. ضخیم شدن دیواره رحمی یا اختلال در خون رسانی به اندومتر، فیبروم، پولیپ و … می تواند دلیل سقط مکرر جنین باشد.