علت خونریزی بعد از زایمان چیست؟

خونریزی پس از زایمان شایع است. ممکنه باری هر خانمی پس از زایمان رخ بده و می تونه در بیماران بدون عوامل خطر، خونریزی رخ بده. برای کاهش بروز آن باید از مدیریت فعال مرحله سوم زایمان استفاده شود. استفاده از اکسی توسین پس از زایمان شانه قدامی مهمترین و موثرترین مولفه این عمل است. اکسی توسین برای پیشگیری و درمان آتونی رحم موثرتر از میزوپروستول است و عوارض جانبی کمتری داره. برای کاهش از دست دادن خون و خطر پارگی مقعد باید از انجام اپیزیوتومی معمول استفاده شود.
مراقبت سریع ، صرف نظر از علت ، میزان مرگ و میر مرتبط با خونریزی پس از زایمان را به حداقل می رسونه. پروتکل های انتقال خون گسترده امکان پاسخ سریع و مناسب به خونریزی های بیش از 1500 میلی لیتر از دست دادن خون را فراهم می کنن.
تقریباً ۳٪ تا ۵٪ بیماران زایمان خونریزی پس از زایمان را تجربه خواهند کرد. سالانه ، این حوادث قابل پیشگیری علت یک چهارم مرگ مادران در سراسر جهان و ۱۲٪ مرگ مادران در ایالات متحده است.
خونریزی زودرس پس از زایمان را حداقل 1000 میلی لیتر از دست دادن خون کامل یا از دست دادن خون همزمان با علائم و نشانه های هیپوولمی در 24 ساعت پس از زایمان جنین یا از دست دادن درون زایمان تعریف می کنند.
خونریزی اولیه پس از زایمان ممکن است قبل از زایمان جفت رخ دهد. و تا ۲۴ ساعت پس از زایمان جنین.

خونریزی پس از زایمان چیست؟
خونریزی پس از زایمان خونریزی بیش از حد و بسیار زیاد، به دنبال تولد کودک است. حدود ۱ تا ۵ درصد زنان خونریزی پس از زایمان دارند و احتمال این خونریزی شدید با زایمان سزارین بسیار بیشتر است. خونریزی معمولاً پس از تحویل جفت اتفاق می افته . میزان متوسط از دست دادن خون پس از تولد یک نوزاد در زایمان واژینال حدود ۵۰۰ میلی لیتر است. میزان متوسط از دست دادن خون برای زایمان سزارین تقریباً ۱۰۰۰ میلی لیتر است. بیشتر خونریزی های پس از زایمان بلافاصله پس از زایمان رخ میدن ، اما ممکنه دیرتر هم اتفاق بی افته .

چه عواملی باعث خونریزی پس از زایمان می شود؟
پس از زایمان ، رحم به طور عادی به انقباض (سفت شدن عضلات رحم) ادامه میده و جفت رو دفع میکنه. پس از تحویل جفت ، این انقباضات به فشرده سازی عروق خونریزی دهنده در ناحیه ای که جفت متصل شده است ، کمک میکنه . اگر رحم به اندازه کافی منقبض نشه که آتونی رحم نامیده میشه ، این رگ های خونی آزادانه خونریزی میکنن و خونریزی ایجاد میشه . این شایعترین علت خونریزی پس از زایمانه . اگر تکه های کوچک جفت چسبیده باقی بمانند ، خونریزی نیز محتمل است.
برخی از خانمها بیشتر از سایرین در معرض خطر خونریزی پس از زایمان هستن. شرایطی که ممکنه خطر خونریزی پس از زایمان رو افزایش بده شامل موارد زیر است:
قطع جفت. جدا شدن اولیه جفت از رحم.
جفت سرراهی. جفت دهانه رحم را پوشش داده یا نزدیک آن است.
رحم بیش از حد مجاز بزرگ شده . بزرگ شدن بیش از حد رحم به دلیل مایعات زیاد آمنیوتیک یا کودک به جسه ی بزرگ می باشد ، به ویژه با وزن بیش از ۴۰۰۰ گرم (۸.۸ پوند).
بارداری چندقلو بیش از یک جفت و بیش از حد نگه داشتن رحم.
فشار خون حاملگی یا پره اکلامپسی. فشار خون بالا در بارداری.
داشتن زایمان های قبلی متعدد
زایمان طولانی مدت
عفونت
چاقی
داروهایی برای القای زایمان
داروهایی برای جلوگیری از انقباضات (برای زایمان زودرس)
استفاده از پنس یا زایمان به کمک خلا
بیهوشی عمومی
خونریزی پس از زایمان نیز ممکن است به دلیل عوامل دیگری از جمله موارد زیر باشد:
پارگی در دهانه رحم یا بافتهای واژن
پارگی در رگ های خونی رحم
خونریزی در ناحیه بافت مخفی یا فضای لگن که به هماتوم تبدیل می شود ، معمولاً در ناحیه ولو یا واژن
اختلالات لخته شدن خون ، مانند انعقاد داخل عروقی منتشر شده
جفت زرد. جفت به طور غیر طبیعی به داخل رحم متصل است (وضعیتی که از هر ۲۵۰۰ تولد در یکی اتفاق می افته و اگر جفت از زخم سزارین قبلی متصل شود بیشتر مشاهده می شود)
جفت مخرج. بافتهای جفت به عضله رحم حمله می کنند.
جفت مضر. بافت های جفت تا انتها به عضله رحم می چسبند و ممکنه پاره شوند (پارگی. )
اگرچه یک اتفاق غیر معمول است ، اما پارگی رحم می تونه برای مادر تهدید کننده زندگی باشه .
شرایطی که ممکنه خطر پارگی رحم را افزایش بده شامل جراحی برای برداشتن تومورهای فیبروئید (خوش خیم) و اسکار قبلی سزارین است. یک اسکار قبلی در رحم در قسمت فوقانی فوندوس در مقایسه با اسکار افقی در قسمت رحم تحتانی که برش عرضی پایین تر است ، خطر پارگی رحم بیشتری دارد. همچنین می تواند قبل از زایمان رخ بده و جنین را نیز در معرض خطر قرار بده .

درمان خاص خونریزی پس از زایمان توسط پزشک تعیین می شود
درمان خونریزی پس از زایمان
هدف از درمان خونریزی پس از زایمان ، یافتن و متوقف کردن علت خونریزی در اسرع وقته.درمان خونریزی پس از زایمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
دارو (برای تحریک انقباضات رحمی)
ماساژ دستی رحم (برای تحریک انقباضات)
برداشتن قطعات جفتی که در رحم باقی مانده اند.
معاینه رحم و سایر بافت های لگن
بالون باکری یا کاتتر فولی برای فشرده سازی خونریزی داخل رحم. بسته بندی رحم با اسفنج و مواد استریل ممکنه در صورت در دسترس نبودن بالون باکری یا کاتتر فولی استفاده شود.
بستن رگهای خونی با استفاده از بخیه های فشرده سازی رحم
لاپاراتومی جراحی برای باز کردن شکم برای یافتن علت خونریزی.
هیسترکتومی. برداشتن رحم با جراحی. در بیشتر موارد ، این آخرین چاره است.
جایگزینی خون و مایعات از دست رفته در درمان خونریزی پس از زایمان مهمه. برای جلوگیری از شوک ، ممکن است مایعات داخل وریدی (IV) ، خون و فرآورده های خونی تجویز بشه. مادر همچنین ممکنه با ماسک اکسیژن دریافت کنه.
خونریزی پس از زایمان می تونه کاملا جدی باشه. با این حال ، تشخیص و درمان سریع علت خونریزی اغلب می تونه منجر به بهبودی کامل بشه.

دلایل خونریزی چیست؟
پزشکان هنگام تعیین علت خونریزی پس از زایمان "چهار Ts" را در نظر می گیرند. این شامل:
رحم آتونیک مسئول و دلیل 70 درصد موارد خونریزی پس از زایمان است. پزشکان معمولاً ابتدا سعی می کنن این علت را رد کنن . پزشک میزان تنش ، یا میزان تنش در رحم شما را ارزیابی می کنه . اگر رحم شما بعد از زایمان احساس نرمی کند ، احتمالاً علت آن آتونی رحم است.
در ۲۰ درصد موارد خونریزی پس از زایمان ، خونریزی ناشی از آسیب به رحم است. این می تواند شامل بریدگی یا هماتوم باشد که مجموعه ای از خون است.
در 10 درصد خونریزی های پس از زایمان ، بافت علت اون میتونه باشه . این معمولاً به این معنیه که شما یک قطعه از جفت را حفظ می کنید. این وضعیت "جفت accreta" یا "جفت مهاجم" نامیده میشه . در این شرایط ، جفت بیش از حد عمیق یا متصل به رحم است تا خارج شود. اگر بعد از زایمان جفت را در مدت زمان مورد انتظار تحویل ندهید ، احتمالاً برای برداشتن آن باید جراحی کنید.
۴. یک اختلال لخته شدن خون می تونه باعث خونریزی بشه. ترومبین یک پروتئین لخته کننده خون در بدن است. شرایطی که باعث کمبود ترومبین می شوند نادر است. در کمتر از ۱ درصد از بارداری ها رخ میده.
نمونه هایی از شرایط مرتبط با ترومبین شامل بیماری فون ویلبراند ، هموفیلی و پورپورای ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک است. پزشک می تونه این اختلالات را از طریق آزمایش خون مانند موارد زیر تشخیص دهد:
تعداد پلاکت
سطح فیبرینوژن
یک زمان ترومبوپلاستین جزئی
زمان پروترومبین

چرا خونریزی پس از زایمان نگران کننده است؟
از دست دادن بیش از حد و سریع خون میتونه باعث افت شدید فشار خون مادر بشه و در صورت عدم درمان منجر به شوک و مرگ شود.
علائم خونریزی پس از زایمان چیست؟
موارد زیر شایعترین علائم خونریزی پس از زایمان است. با این حال ، هر زن ممکنه علائم مختلفی رو تجربه کنه . علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خونریزی کنترل نشده
کاهش فشار خون
افزایش ضربان قلب
کاهش تعداد گلبول های قرمز خون (هماتوکریت)
اگر خونریزی ناشی از هماتوم باشه ، تورم و درد در بافتهای ناحیه واژن و پرینه است.
علائم خونریزی پس از زایمان ممکنه شبیه سایر شرایط یا مشکلات پزشکی باشه . برای تشخیص همیشه با پزشک خود مشورت کنید.
خونریزی پس از زایمان چگونه تشخیص داده می شود؟
علاوه بر سابقه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی ، تشخیص معمولاً براساس علائم است و آزمایشات آزمایشگاهی اغلب به تشخیص کمک می کنن . آزمایشاتی که برای تشخیص خونریزی پس از زایمان استفاده میشه ممکنه شامل موارد زیر باشه :
برآورد خون های از دست رفته .
برآورد خون های از دست رفته ممکنه با شمارش تعداد نواربهداشتی هایی که استفاده شده انجام بشه .هرخانمی میتونه متوجه بشه که یه خونریزی چقدر نسبت به قبل بیشتر است.
(1 میلی لیتر خون تقریباً یک گرم وزن دارد)
میزان نبض و اندازه گیری فشار خون
هماتوکریت (شمارش گلبول های قرمز خون)
عوامل لخته شدن خون

عوارض خونریزی پس از زایمان چیست؟
از دست دادن خون می تواند باعث شود شما عوارض زیر رو تجربه کنید:
کم خونی ، یا سطح خون پایین
سرگیجه هنگام ایستادن
خستگی
به راحتی می توان این علائم را با آنچه در دوره پس از زایمان اتفاق می افتد اشتباه گرفت.
موارد شدید خونریزی می تونه عوارض بسیار جدی ایجاد کنه. این موارد میتونه شامل ایسکمی میوکارد ، یا کمبود اکسیژن به قلب و حتی مرگ باشه .

عوامل خطر خونریزی پس از زایمان چیست؟
ممکنه خونریزی پس از زایمان را بدون داشتن عوامل خطر تجربه کنید. با این حال ، برخی از عوامل خطر وجود داره. این موارد شامل:
زایمان کمکی ، مانند فورسپس یا خلاuum
مایع آمنیوتیک اضافی
اپیزیوتومی
یک کودک با جسه ی بزرگ
یک کودک مبتلا به ماکروزومی جنین ، به این معنی که آنها بزرگتر از حد طبیعی هستند
سابقه خونریزی پس از زایمان
داروهایی برای ایجاد زایمان
تولد چند قلویی
مرحله سوم طولانی مدت زایمان یا زایمان جفت
اگر این عوامل خطر را داشته باشید ، پزشک برای اطمینان از ایمنی شما دائماً زایمان و علائم شما را ارزیابی می کند.

راه های جلوگیری از خونریزی پس از زایمان چیست؟
مراقبت های دوران بارداری در طول بارداری برای جلوگیری از خونریزی پس از زایمان بسیار حیاتی است. در طول بارداری ، پزشک یک سابقه پزشکی کامل ، گروه خونی را ثبت می کند و عوامل خطر را در دوران بارداری در نظر می گیرد.
اگر یک گروه خونی نادر ، اختلال خونریزی یا سابقه خونریزی پس از زایمان دارید ، ممکن است پزشک از وجود خون گروه خونی شما هنگام زایمان اطمینان حاصل کند. پزشک شما همچنین باید اطمینان حاصل کند که پس از زایمان از وقوع خونریزی خود به خود جلوگیری می کند.
سلامت پس از زایمان را در اولویت قرار بدید.خیلی مهمه که مادر سالم باشه و سلامتیش حفظ بشه. قبل از زایمان شروع به فکر کردن در مورد برنامه مراقبت های خود پس از زایمان بکنید. پس از زایمان ، با پزشک خود در مورد خطر ابتلا به عارضه مرتبط با بارداری و سایر مراقبت های ویژه ای که ممکنه لازم داشته باشید صحبت کنید. علائم و نشانه های مشکل را بدانید.
کالج متخصص زنان و زایمان آمریکا نیز اکنون توصیه می کنه که مراقبت های پس از زایمان به جای یک بار ویزیت بعد از زایمان ، یک روند مداوم باید باشه . در سه هفته اول پس از زایمان با پزشک خود تماس بگیرید. طی 12 هفته پس از زایمان ، برای ارزیابی جامع پس از زایمان به پزشک خود مراجعه کنید.
در طی این قرار ملاقات ، مراقبت های بهداشتی شما وضعیت روحی و روانی شما را بررسی می کند ، در مورد پیشگیری از بارداری و فاصله زایمان بحث می کند ، اطلاعات مربوط به مراقبت و تغذیه نوزاد را بررسی می کنه ، درباره عادات خواب و مسائل مربوط به خستگی صحبت می کنه و یک معاینه بدنی انجام میده. این ممکنه شامل بررسی شکم ، واژن ، دهانه رحم و رحم شما باشه تا مطمئن بشید که به خوبی بهبود می یابید. این زمان مناسب برای صحبت در مورد هر گونه نگرانی است ، از جمله از سرگیری فعالیت جنسی و چگونگی سازگاری با زندگی با نوزاد جدید.
اقدام سریع و توجه به علائم می تونه باعث جلوگیری از خونریزی شود و شما را در مسیر بهبودی قرار بده. اگر قبلاً خونریزی پس از زایمان داشته اید یا نگران خطرات خود هستید ، حتما به پزشکتان اطلاع بدید تا اقدامات لازم رو انجام بده.
در صورت درمان سریع خونریزی ، باید بتوانید بهبود یابید. برای نظارت ممکن است به مدت کمی بیشتر در بیمارستان بمانید.