علت دروغ گفتن کودکان چیست؟

بله ، بچه ها هم دروغ می گویند. والدین به عنوان نقشهای اصلی در زندگی کودکان ، نقش مهمی در نشان دادن صداقت دارند.همانطور که کودکان بالغ می شوند و درک پیچیده تری از آداب و معاشرت اجتماعی کسب می کنند ، والدین باید به کودکان کمک کنند تا بتوانند بین دروغ های مصلحتی و جدی تفاوت قائل شوند. دروغ گفتن کودکان تا یک حد و حدود مشخصی نمی تواند نگران کننده باشد اما در برخی مسائل بسیار جدی می تواند آسیب زا و به شدت نگران کننده باشد.
دروغ گفتن کودکان در سنین مختلف علت ها و درجات مختلفی دارد و در هر سن باید بدانید که چگونه با دروغ گفتن او برخورد کنید. اگاهی از علت دروغ گفتن کودکان بسیار حائز اهمیت است و بخش بسیار مهمیست تا به والدین کمک کند صداقت را به کودکشان یاد دهند.روس مناسب برخورد با دروغ گفتن کودک می تواند به کودک کمک کند تا در مواقع بعدی صداقت را اصل کار خود قرار دهد .پرخاشگری و رفتارهای نادرست کودک را به علت ترس از والدین به دروغ گفتن بیشتر ترغیب می کند. موضوع دروغگویی را به روشی متناسب با سن حل کنید. بیاموزید که چگونه به کودکانی در سنین مختلف پاسخ دهید که وقتی دروغ می گویند دروغ می گویند.

چرا کودکان دروغ می گویند؟
کودکان ممکن است دروغ بگویند:
چیزی را بپوشاند تا دچار مشکل نشود
ببیند شما چگونه پاسخ خواهید داد
داستانی را هیجان انگیز تر کند
موضعی را آزمایش کند.
جلب توجه کند .
چیزی را که می خواهند بدست آورید .
از صدمه زدن به احساسات شخصی خودداری کند - این نوع دروغ ها اغلب دروغ مصلحتی گفته می شود.

دروغ گفتن کودکان در سنین مختلف و رفتار مناسب با آن
کودکان نو پا و پیش دبستانی (سنین ۲ تا ۴)
از آنجا که مهارتهای زبانی کودکان نوپا به تازگی ظهور می کنند ، آنها هنوز تصور روشنی از حقیقت ندارند. در این سن ، کودکان نوپا نیز نسبت به تفاوت واقعیت ، آرزوها ، خیال و ترس نسبتاً متزلزل عمل می کنند.
احساسات شدید در کودک ۲ یا ۳ ساله می تواند موجب شود که دروغ بگوید.کودک نوپا در تلاش است استقلال خود را نشان دهد و در هر اختلاف نظری شروع به مبارزه می کند که یکی از مبارزاتش نگفتن حقیقت است.
کودک نوپا خیلی کوچک است که به علت دروغ گفتن مجازات شود و یا با او برخورد تندی کنید.بنابراین یک واکنش ملایم و دیپلماتیک را امتحان کنید که باعث شک و تردید می شود.
مثلا اگر به دروغ گفت که برادرم کوکی را خورد به جای اینکه او را مستقیما به دروغگویی متهم کنید ، غیر مستقیم به او بگویید که این خرده های کوکی نباید روی لباست باشه.او را غیر مستقیم به گفتن حقیقت تشویق کنید.
در حدود سن 4 سالگی ، وقتی کلام بچه ها قوی تر می شود ، می توانید از سؤالات واضح شروع کنید و هر موقع دروغ گفت از هر فرصتی استفاده کنید که او را متوجه کنید دروغ خوب نیست.
بهترین حالت زمانی است که کودک دروغ گفته و شما بلافاصله بعد از دروغ گفتن او از بدی های دروغ گفتن و اشکالات آن بگویید.ممکن است این یک گفتگوی طولانی نباشد ، اما به آنها بگویید که صداقت مهم است. در پاسخ به یک دروغ ، محکم و جدی باشید و بگویید " به نظر می رسد که شما حقیقت را نمی گویید" یا "آیا شما کاملاً مطمئن هستید که اتفاقی افتاده است؟"
این مسئله را روشن کنید که دروغ گویی را متوجه شدید و نمی توانید آن را قبول کنید اما مواظب باشید از کنکاش بیش از حد کودک خودداری کنید مگر اینکه اوضاع جدی باشد و توجه بیشتری را طلب کند.
سن مدرسه و بچه های بزرگ (سنین ۵ تا ۸)
در سنین 5 تا 8 سالگی ، کودکان ممکن است دروغ های بگویند ، به خصوص دروغ های مربوط به مدرسه - کلاس ، تکالیف ، معلمان و دوستان.
ممکن است کودک در گفتن دروغ حرفه ای تر شود و در پنهان کردن آن بهتر عمل کند اما باز هم حفظ کردن آن برایش سخت است.
مقررات و مسئولیت ها در این سن اغلب برای کودکان بسیار زیاد است.در نتیجه ، کودکان غالباً دروغ می گویند .
اما ، خوشبختانه ، اکثر دروغ ها قابل تشخیص است. با فرزندان خود آشکارا صحبت کنید و داستان هایی را که هدف اصلی آن آموزش راستگویی است را برایش بخوانید.قطعا آموزش این ارزش در این سن بسیار مهم است و کودک آن را یاد خواهد گرفت.
اما والدین عزیز به رفتار خودتان هم توجه داشته باشید.شاید خودتان متوجه نباشید که دروغ می گویید اما کودک این سیگنال ها را دریافت می کند و از شما یاد می گیرد.مثلا در خانه باشید اما به کودک بگویید به فلانی بگو مادرم یا پدرم خانه نیست.
مهم نیست که چقدر در مورد اهمیت صداقت صحبت می کنید ، اگر بچه ها رفتار غیرصادقانه ی شما را دیدند قطعا آموزش های قبلیتان ضعیف می شود.
(سنین 9 تا 12)
بیشتر کودکان در این سن به خوبی در راه ایجاد هویت سختکوش هستند.در این سن وجدان را درک می کنند و رفتار اشتباهشان به آن ها عذاب وجدان می دهد و بعد از دروغگویی قطعا احساس گناه بیشتری می کنند.
خیلی مهم است که در این سن بیشتر و بیشتر در مورد اهمیت صداقت با کودکتان صحبت کنید.
اما باید تفاوت دروغ های مصلحتی را به کودکتان بگویید.در مواقعی برخی دروغ های مصلحتی برای مودب بودن لازم است .باید به او بگویید برخی دروغ های کوچک و مصلحتی برای در نظر گرفتن احساسات دیگران لازم است.مثلا به کودک بگویید زمانی که به مهمانی می روید و غذا را دوست ندارید نباید برای بیان صداقتش غذا را نخورید و یا واضح به میزبان بگویید غذایتان را دوست ندارم بلکه برای احترام به میزبان و زحمتی که کشیده غذا را بخورید و از او تشکر کنید.مشخص کردن تفاوت و مرز دروغ های مصلحتی و دروغ های جدی بسیار کار دشواریست و باید با دقت و مطالعه ی کافی انجام شود.
کودکانی که با والدین خود رابطه مستقیمی برقرار می کنند و رابطه ی بهتر و راحت تری دارند به احتمال زیاد در افشای اطلاعات و بیان صداقت راحت تر هستند.

چرا بچه ها دروغ می گویند، و آیا این طبیعی است؟
کودکان معمولاً در سن پیش دبستانی ، بین دو تا چهار سال ، دروغ گفتن را شروع می کنند. این تلاش های عمدی برای فریب ممکن است والدین را نگران کند ، که می ترسند فرزندشان به یک انحراف اجتماعی با اندازه کوچک کشیده شوند و در آینده ی او تاثیر منفی بگذارد.
اما از دیدگاه رشد ، دروغ گفتن در کودکان به ندرت باعث نگرانی می شود. در حقیقت ، دروغ گفتن یکی از نشانه هایی است که نشان می دهد در کودک خردسال "تئوری ذهن" فعال شده است .در واقع کودک در حالی دروغ گفته که ذهن طرف مقابل را برای صادق بودنش آنالیز کرده.
توجه کنید به هیچ عنوان دروغ گفتن را تشویق نمی کنیم اما والدین باید بدانند که دروغ گفتن جزیی از مراحل رشد کودک است و می تواند تا حد زیادی طبیعی باشد.
در حالی که دروغ گفتن ممکن است مطلوب اجتماعی نباشد ، توانایی دانستن آنچه دیگران فکر می کنند و احساس می کنند یک مهارت مهم اجتماعی است. این مربوط به همدلی ، همکاری و مراقبت از دیگران در هنگام ناراحتی است.

چقدر دروغگویی با افزایش سن تغییر می کند
اولین دروغ های کودکان خردسال اغلب طنز هستند تا موثر.کودکی را تصور کنید که ادعا می کند هیچ کیک نخورده در حالی که دهانش هنوز پر است ، یا کودکی که عروسکش یا خواهر و بردار شیرخوارش را مقصر نقاشی روی دیوار می داند. کودکان خردسال ممکن است بدانند که می توانند دیگران را گول بزنند ، اما هنوز مهارت خوبی برای انجام این کار ندارند.
در یک مطالعه ، از کودکان سه تا هفت ساله خواسته شد که به یک اسباب بازی که در پشت سر آنها قرار گرفته بود ، هرگز نگاه نکنند. تقریباً همه این کار را کردند ، و تقریباً همه بعداً درباره آن دروغ گفتند .
اما در تمام گروه های سنی ، کودکان نیز در حفظ دروغ مشکل داشتند. مثلا کودکان سه تا پنج ساله به طرز شگفت انگیزی در نگه داشتن دروغ خوب بودند اما در اکثریت با توصیف آن اسباب بازی سعی داشتند از دروغ گفتن دور بمانند. کودکان شش تا هفت ساله دارای موفقیتهای مختصری بودند .
هرچه کودکان بزرگتر می شوند و توانایی چشم انداز آنها رشد می کند ، آنها به طور فزاینده قادر به درک انواع دروغ هایی هستند که برای دیگران قابل باور است. آنها همچنین در حفظ دروغ به مرور زمان بهتر می شوند.
کودکان جوان تر احتمال دارد برای منافع شخصی دروغ بگویند ، در حالی که کودکان بزرگتر به طور فزاینده ای پیش بینی می کنند که اگر دروغ بگویند احساس بدی در مورد خودشان دارند.
کودکان و نوجوانان بزرگتر نیز احتمال بیشتری برای تمایز بین انواع مختلف دروغ ها دارند.

چه موقع کودکان شروع به دروغ گفتن می کنند؟
کودکان می توانند یاد بگیرند که دروغ را از سنین پایین ، معمولاً در حدود سه سالگی ، بیان کنند. این زمانی است که کودک شما متوجه می شود که شما نمی توانید ذهن او را بخوانید.
کودکان در سن 4-6 سال بیشتر دروغ می گویند.
با بزرگتر شدن کودکان ، آنها می توانند با موفقیت بیشتری دروغ بگویند بدون اینکه گرفتار شوند. دروغها همچنین پیچیده تر می شوند ، زیرا کودکان کلمات بیشتری دارند و بهتر می توانند درک کنند که دیگران چگونه فکر می کنند.
در بزرگسالی ، کودکان به طور منظم برای جلوگیری از صدمه زدن به احساسات دیگران ، دروغ های سفید می گویند.
تشویق کودکان به گفتن حقیقت
هنگامی که کودکان به اندازه کافی بزرگ می شوند تا تفاوت ها را درک کنند ، خوب است که آنها را در گفتن حقیقت تشویق و حمایت کنند.
شما می توانید این کار را با تأکید بر اهمیت صداقت در خانواده و کمک به کودکان در درک آنچه می تواند در صورت دروغ گفتن رخ دهد ، انجام دهید.
در اینجا چند نکته آورده شده است:
در مورد دروغ گفتن و گفتن حقیقت با فرزندان خود صحبت کنید. به عنوان مثال ، "اگر پدر به او دروغ می گوید ، مادر چه احساسی خواهد داشت؟" یا "وقتی شما به معلم دروغ می گویید چه اتفاقی می افتد؟"
به کودک خود کمک کنید تا از موقعیتهایی که احساس نیاز به دروغگویی دارد جلوگیری کند. به عنوان مثال ، اگر از فرزندتان می پرسید که آیا شیر خود را ریخته است ، ممکن است وسوسه شود که دروغ بگوید. برای جلوگیری از این وضعیت ، فقط می توانید بگویید ، شما با شیرتان برخورد کردید بیایید آن را با هم تمیز کنیم .جلوی دروغ گفتن او را بگیرید.
فرزند خود را تحسین کنید وقتی که او وظیفه انجام کار اشتباه را دارد. به عنوان مثال ، من بسیار خوشحالم که شما به من گفتید چه اتفاقی افتاده است. بیایید با هم کار کنیم تا مسائل را مرتب کن یم.
خودتان برای گفتن حقیقت و بیان صداقت الگو باشید.
در اینجا چند ایده دیگر برای مقابله با دروغ عمدی آورده شده است:
وقت بگذارید تا با فرزند خود آرام صحبت کنید و به او بگویید که دروغگویی شما چه احساسی را به شما می دهد ، چگونه بر روابط شما با او تأثیر می گذارد و اگر خانواده و دوستان دیگر به او اعتماد نکنند چه اتفاقی می افتد.
هرگز به کودکتان نگویید دروغگو .با گفتن این حرق او را بیشتر ترغیب به دروغ گفتن می کنید زیرا خود را دروغگو می داند.به جای این حرف به او بگویید شما با من همیشه صادق هستید اما من هنوز نمی توانم برای اتفاقی که افتاده حرف شما را درک کنم.او را برای گفتن حقیقت به آرامی ترغیب کنید .
به دنبال علت دروغ گفتن او باشید. به عنوان مثال ، اگر فرزند شما برای جلب توجه به شما دروغ گفت ، روش های مثبت تری را امتحان کنید که می توانید به او توجه کنید و اعتماد به نفس او را تقویت کنید . اگر او برای بدست آوردن چیزهایی که می خواهد دروغ می گوید ، یک سیستم پاداش در نظر بگیرید که به جای دروغ گفتن از راه های دیگر به خواسته اش برسد.
فرزند خود را به خاطر صداقتش همیشه ستایش کنید .او را با عواقب دروغ گفتن آشنا کنید با اینکار کمتر احتمال دارد کودک دروغ بگوید.

دروغ گفتن در مورد مسائل جدی تر را چگونه حل کنیم؟
بعضی اوقات کودکان راجع به مسائل جدی راز نگه می دارند و دروغ می گویند . به عنوان مثال ، کودکی که توسط یک فرد بزرگسال مورد آزار و اذیت قرار گرفته ، اغلب دروغ می گوید زیرا می ترسد در صورت گفتن مجازات شود.احساس گناه می کند و این حس گناه موجب دروغگویی او می شود.
در صورتی که فکر می کنید فرزند شما برای محافظت از شخص دیگری دروغ می گوید چه باید کرد:
به فرزندتان اطمینان دهید که اگر حقیقت را بگوید در امان خواهد بود.
به فرزندتان اطلاع دهید که می توانید همه چیز را برای بهتر شدن اوضاع انجام دهید.
برخی از کودکان ممکن است غالباً برای اینکه بگویند بزرگ شده اند و از رفتار بزرگترها الگو برداری کنند رفتارهای جدی و غیر قانونی مانند آتس سوزی ، سرقت و یا صدمه به حیوانات را انجام می دهند.
اگر در مورد رفتار ، ایمنی یا بهزیستی فرزند خود نگرانی دارید ، کمک حرفه ای فکر کنید.