چرا کودکان با خودشان حرف میزنند؟

فرزند شما و دوست جدید او همه کارها را با هم انجام می دهند. آنها بازی می کنند، می خورند، به داستان های خواب می پردازند ، از باغ وحش بازدید می کنند ، حمام می گیرند و تخت را به اشتراک می گذارند. تنها مشکل: شما هرگز دوست و فرزندتان را ندیده اید که او را گوش های بانی و بینی سبز توصیف کرده است. متعجب؟ اگرچه ممکن است نگران کننده به نظر برسد که فرزند شما بیشتر وقت خود را صرف شخصی می کند که حتی واقعی هم نیست ، اما او بخش مهمی از دوران کودکی است. کودکان و نوجوانان به دلایل مختلف دوستان خیالی را پرورش می دهند.
نشان می دهد که تا حدود 60 درصد از کودکان در مقطعی بین 3 تا 8 سالگی یک همراه خیالی یا یک دوست خیالی دارند. این دوستان و شخصیت های نامرئی می توانند افراد یا شخصیت هایی از عروسک ها و حیوانات عروسکی باشند که می تواند نشان دهنده ی رشد روانی کودک باشد.
همراهان خیالی کودک می توانند در روابط کودکان به آن ها کمک کنند و ما را در شناخت افکار و نحوه ی تفکر کودکان کمک کند. یکی از مواردی که درک کردن آن بسیار دشوار است ، آن است که کودکان روابطشان با بزرگسالان فرق دارد و فهمیدن این تفاوت سخت است.
به خصوص کودکان در سن پیش دبستانی ، که واقعاً درگیر دوستی هستند و خودشان با دوستانشان دوست می شوند. و مدتی طول می کشد که بفهمید دوستی چیست و چه کاری انجام می دهند و اینکه روابط او با شما و بزرگسالان دیگر و دوستانشان فرق دارد.

دوستان خیالی چیست؟
دوستان خیالی دوستانی هستند که کودک در تصورات خود آن را درست می کند و با آن ها ارتباط برقرار می کند.
دوستان خیالی به هر شکل و اندازه ای می توانند باشند.
این دوستان ممکن است همیشه آنجا باشند ، یا ممکن است بیایند و بروند. آنها ممکن است فقط در نقاط خاصی مانند اتاق خواب یا آشپزخانه وجود داشته باشند. و ممکن است بدون هیچ دلیل واضحی ظاهر شوند و از بین بروند.

چه موقع دوستان خیالی ظاهر می شوند و چه مدت دوام می آورند؟
کودکان در سن ۲ سالگی می توانند یک دوست خیالی داشته باشند.
یک مطالعه در سال 2010 نشان داد که نوجوانان پرخطر در معرض خطر با دوستان خیالی ، مهارتهای مقابله‌ای و تنظیمات مثبت بهتری نسبت به همسالان خود دارند.
بچه ها می فهمند که همراه خیالی آنها واقعاً در آنجا نیست .
به ندرت مواردی که کودک در تلاش است واقعیت را از فانتزی جدا کند ، صحبت با پزشک متخصص اطفال مهم است. این احتمال وجود دارد که کودک شما نتواند درک کند که دوست وی واقعاً وجود ندارد (که می تواند نشانه ای از یک مسئله سلامت روان باشد). اما بدانید که روانپریشی در کودکان نادر است.
یک دوست خیالی برای کودک نیز پیش بینی کننده روان پریشی در زندگی بعدی کودک نیست.پس نگران نباشید.
بنابراین بگذارید فرزندتان تصمیم بگیرد که چه زمانی از تعامل با دوست خیالی خود دست بکشد. در ضمن سعی کنید از یک شخص اضافی خیالی در خانه خود لذت ببرید.
دوست خیالی فرزند شما می تواند کسی باشد که:
فرزند شما را می شنود و پشتیبانی می کند.
با فرزند شما بازی می کند.
می تواند کارهایی انجام دهد که فرزند شما نتواند انجام دهد.
خاص است و فقط به فرزند شما تعلق دارد.
داوری نکنید و روی فرزندتان عیب نگذارید.

انواع مختلفی از همراهان خیالی چیست؟
کودکان معمولا با دو نوع دوست خیالی ارتباط بگیرند .
نوع اول همراهان و دوستان کاملا نامرئی که می توانند اشخاص کارتون ها ، اسطوره ها و حیوانات و یا عروسک های خیالی باشند.برخی کودکان با سایه ی خیالیشان دوست می شوند.هر کدام از آن ها شخصیت های مستقل و جدایی دارند که کودک با آن ها به صورت خیالی ارتباط برقرار می کنند و مدام با آن ها رابطه می گیرند و زندگی می کنند.
نوع دوم دوست های خیالی برای کودکان به اصطلاح عروسک ها ، حیوانات عروسکی و اشیا اسباب بازی مانند ماشین ها ، قطار یا هر اسبابی بازی دیگرباشد.
برخی کودکان هم خود را جای شخصیت های واقعی می گذارند مانند مادر ، پدر و یا یک شخصیت کارتونی و یا یک ابر قهرمان در شخصیت های کارتونی

تفاوت دوستان خیالی نوع یک و دو
بین این دو نوع اول همراهان خیالی تفاوت های جالبی وجود دارد. بطور خاص ، کودکان اغلب - نه همیشه - اما غالباً با دوستان نامرئی روابط دوستانه مساوات ایجاد می کنند ، اما با اشیاء شخصیتی ، بیشتر به یک رابطه سلسله مراتبی گرایش پیدا می کنند. بنابراین کودک مسئولیت پذیرتر و شایسته تر است و به هر شکلی که باشد ، از شی مراقبت می کند.
شما از نظر نحوه تفکر در مورد روابط خود در مورد بچه ها با اصحاب خیالی نامرئی یا اشیا و اسباب بازی ، تفاوتهای جالبی را می یابید ، آنها از نظر درک دوستی و تفکر کمی از همسالان خود جلوتر هستند. در مورد آن رابطه به نظر می رسد آنها کمی بیشتر از هم سالان خود فهمیده اند.

برخی از نشانه هایی که کودک دارای همراهی خیالی است چیست؟
کودکانی که دوستان و همراهان خیالی دارند نشانه های زیر را دارند:
همیشه در حال صحبت کردن با هوا هستند.
در هنگام بازی با اسباب بازی ها ، عروسک ها و حیوانات اسباب بازی خود صحبت می کنند.
برخی کودکان این دوست خیالی را به والدینشان معرفی می کنند
یا ممکن است به شما بگوید فلان شخصیت در کلاسمان یا مهدکودکمان وجود دارد اما شما متوجه شوید که اصلا چنین نامی در مدرسه وجود ندارد و یک شخصیت کاملا خیالی است.
کودک داستان های خیالی با شخصیت های خیالی تعریف می کند.

حرف زدن کودک با شحصیت های خیالی خطر دارد ؟
خیر نمی تواند خطرناک باشد و نمی تواند نشان از مشکلی در کودک باشد .
دلایل زیادی وجود دارد که کودکان شخصیت های خیالی را می سازند اما همه ی آن ها شناخته شدده نیستند.
اما می توان گفت یکی از اصلی ترین علت های ساخت این شخصیت های خیالی سرگرمی و لذت است.
بسیاری از کودکان این شخصیت ها را ایجاد می کنند زیرا سرگرم کننده هستند. بچه هایی که آنها را می آفرینند ، تمایل دارند بسیار اجتماعی باشند. به عنوان مثال ، آنها معمولاً کمتر خجالتی هستند.
آن ها به راحتی به طور مستقل بازی می کنند و برای بازی کردن نیاز چندانی به همبازی ندارند اما باز هم در بازی های گروهی با راحتی ارتباط برقرار می کنند.
این شخصیت های خیالی برای کودکان راه و مسیری ایجاد می کند برای ارتباط راحت تر با شخصیت های بزرگسال .
آن ها به راحتی می توانند صاحب نظر باشند و در حرف های بزرگسالان شرکت کنند .
می توانند به راحتی به سوالات بزرگسالان به طور مستقل پاسخ دهد .

اگر فرزندتان با خودش حرف می زند والدین چه کاری می توانند انجام دهند؟
خیال پردازی کودک می تواند جنبه ای از فرزند پروری باشد.اگر از آن لذت می برید ، آن را پرورش داده و تشویق می کنید. ممکن است در مورد آن همراه خیالی سؤال کنید. بعضی از والدین احساس می کنند که صحبت کردن در مورد چیزی که وجود ندارد مناسب نیست و شما چیزی را که وجود ندارد پرورش می دهید. برای برخی از والدین ، این یک نوع فعالیت داستان پردازی خلاق است ، و برای والدین دیگر ، این دروغ است. بنابراین بسته به فرهنگ خانواده خود و اینکه در مورد آن چه احساسی دارید ، به روشهای مختلف پاسخ خواهید داد. و حتی برای کسانی که فکر می کنند فوق العاده و سرگرم کننده است ، محدودیت هایی وجود دارد و برای بودن این شخصیت خیالی در محیط های مختلف برای کودکشان محدودیت قائل می شوند.
شاید مواقع رسمی وجود داشته باشد که همرزم خیالی شما نتواند صندلی ای در محیط داشته باشد ، اما شاید هر روز در وقت ناهار ، همراه با شما یک صندلی و وسایل مخصوص به خود را داشته باش و هر نوع محدودیت دیگر.والدین باید تصمیم بگیرند که در کجا می خواهند محدودیت ها را تعیین کنند.

اگر کودک اشتباهاتش را به گردن شخصیت های خیالی انداخت چه کار کنید؟
باز هم اینجا جایی است که شما می توانید محدودیت ایجاد کنید .لازم نیست به این حرف عکس المعل نشان دهید اما بگویید اشخاص نامرئی نمی توانند کاری را انجام دهند و فقط می توانند حرف بزنند پس خودت باید خرابکاری را جمع کنید .او را متهم به دورغ گویی نکنید .

آیا داشتن یک دوست خیالی سن خاصی دارد؟
اول از همه ، حتی کودکان کم سن می فهمند که همراهان خیالی آنها واقعی نیستند. بارها و بارها با یک فرد ۳ ساله درباره مصاحبه خیالی آنها مصاحبه شده و آنها با جزئیات بسیار خوبی می گویند همه این چیزها راجع به همسفر خیالی آنها و اینکه چه می گوید و انجام می دهد و کارهایی که با هم انجام می دهند ، و تقریباً در نیمه راه ، می گویند ، "می دانید ، که او واقعی نیست. او فقط یک دوست خیالی من است. پس همه ی آن ها می دانند که این شخصیت کاملا خیالی است.
در مورد بسیاری از کودکان پیش دبستانی هم مطالعه صورت گرفته است ، زیرا آنها در مورد یاران خیالی خود صحبت می کنند. کودکان بسیار بزرگتر از کودکان پیش دبستانی دوستان خیالی دارند. آنها به اندازه ی کودکان کوچکتر با آنها صحبت نمی کنند و ممکن است آنها کمی تردید داشته باشند که در مورد آن به شما بگویند ، اما آنها این دوستان را دارند. و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد کودکان بسیار بزرگتر هم دوست خیالی داشته اند نمی توان گفت که نشانه ی عدم سلامت روانی است زیرا نکته اصلی این است که آنها می دانند که این دوستان خیالی واقعی نیستند.

چه زمانی باید نگران شد؟
زمانی کودک درک نکند و نپذیرد این شخصیت ها خیالی هستند در این شرایط می تواند نگران کننده باشد .یک کودک سالم باید بداند که این شخصیت ها خیالی هستند.
چرا بچه ها دوستان خیالی را اختراع می کنند
اصحاب اعتقاد راسخ می توانند بیشتر از نحوه بازی تظاهر به کودکان بیاموزند.

آیا والدین باید نگران باشند؟
این دغدغه ای برای نگرانی نیست. این می تواند یک بخش معمول از رشد عادی کودک باشد.

چرا بچه ها دوستان خیالی ایجاد می کنند؟
یکی از علت های اصلی که کودک برای خود دوست خیالی ایجاد می کند تنهایی و کسلی می باشد تا بتواند با آن سرگرم باشد و اوقاتی را سپری کند.
ممکن است کودک از دوست خیالی برای شرایط سخت مانند جابه جایی از خانه ، نبودن خواهر و یا برادر بزرگتر استفاده کند تا برای او یک همدم برای تنهاییش باشد.

دوستان خیالی چه موقع از بین می روند؟
دوستان خیالی معمولاً با رفتن بچه ها به مدرسه ناپدید می شوند ، جایی که می دانند این دوستان خیالی از نظر اجتماعی قابل قبول نیستند.
اگر فرزند شما هنوز هم یک یا دو دوست خیالی دارد ، ارزیابی کنید که آیا این دوستان خیالی می توانند موجب عدم معاشرت صحیح او با دوستانش شود یا خیر.این دوستان خیالی نباید کودک را منزوی کند.