داشتن دوست خیالی در کودک، توصیه‌های لازم

ایسنا:یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان اظهار داشت: دوستان و بازیهای خیالی کودکان مرحله‌ای طبیعی از رشد روانی- اجتماعی آنها در سنین ۴ تا ۲ سالگی است.

دکتر تهرانی دوست عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: بازیهای تخیلی به آن دسته از بازیها گفته میشود که طی آن کودک هرگونه ارتباطی را که با یک جاندار در عالم خارج دارد با وسایل بازی خود برقرار میکند.

وی اضافه کرد: نوع اسباب بازی بسته به جنسیت کودک تغییر میکند اما نکته مهم این است که کودک برای آن وسیله بازی، موجودیت قائل میشود.

این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان در توضیح علت روی آوردن کودکان به بازیهای تخیلی گفت: نیاز به برقراری ارتباط با دیگران مهم‌ترین علت روی آوردن به بازیهای تخیلی است و کودکان با استفاده از این بازیها سعی در برقراری ارتباط با محیط اطراف خود دارند.

وی افزود: بازیهای تخیلی ریشه در خلاقیت کودکان دارد. تخیل کودک به مرور و همگام با رشد ذهنی او از مرحله بازی خارج شده و به صحنه داستان‌ها وگفتارهای کودک کشیده میشود.

دکتر تهرانی دوست در ادامه در توضیح دوستان خیالی کودکان گفت: کودکان در جریان بازیهای تخیلی خود ممکن است دوستان خیالی برای خود تصور کرده و با آن ارتباط برقرار کنند.

وی در ادامه افزود: بیشتر این دوستان خیالی برگرفته از شخصیت‌های تلویزیونی و وسایل بازی خود کودک است، در واقع دوستان خیالی شخصیت‌های ایده آل کودکان هستند که کودکان به آنها هویت و موجودیت می دهند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در مورد نتیجه بازیها و دوستان خیالی کودکان گفت: زمانی که فرد با محیط بیرون و اجتماع ارتباط برقرار میکند بازی و دوستان خیالی کمرنگ و کم کم از بین میروند و به تدریج که ارتباط با دوستان واقعی بیشتر شد ارتباط با دوستان خیالی کمرنگ میشود.

به گفته وی، تحقیقات جدید نشان میدهد دوستان خیالی کودکان صرف نظر از این که دارای شخصیت‌های مثبت یا منفی هستند برای کودکان از جنبه‌های احساسی، اجتماعی، ادراکی مفید برخوردار هستند و به کودکان برای کسب آمادگی برای مواجه شدن با زندگی واقعی کمک میکند.

دکتر تهرانی دوست در ادامه در مورد نقش والدین در این مرحله از رشد کودکان گفت: بازی و دوستان خیالی پروسه‌ای طبیعی از رشد کودکان است و والدین در این شرایط نباید مانع از بازیهای خیالی کودکان خود شوند، والدین میتوانند با فراهم کردن شرایط و امکانات لازم کودک را در سپری کردن این پروسه طبیعی یاری کنند.

دکتر تهرانی دوست با تأکید بر نقش مهم و تاثیرگذار برنامه‌های تلویزیونی بر کودکان گفت: برنامه‌های تلویزیونی میتوانند ارتباطات اجتماعی کودکان را تسهیل بخشند؛ چرا که کودکان بسیاری از شخصیت‌های خیالی و ایده آل خود را از برنامه‌های تلویزیونی اقتباس میکنند و تلویزیون میتواند با ارائه شخصیت‌های مناسب و ایده آل به کودکان در پرورش دوستان و بازیهای خیالی که یک روند طبیعی رشد اجتماعی- روانی کودکان است - موثر و کمک کننده باشد.