با لجبازی کودکان چه کنیم؟

همه بچه‌ها گاهی در مقابل پدر و مادرشان می‌ایستند و به اصطلاح، بدقلقی می‌کنند. خلاف تصور معمول که همه، این رفتار بچه‌ها را بدتلقی می‌دانند.

شهرزاد: همه بچه‌ها گاهی در مقابل پدر و مادرشان می‌ایستند و به اصطلاح، بدقلقی می‌کنند. خلاف تصور معمول که همه، این رفتار بچه‌ها را بدتلقی می‌دانند، برخی از محققان معتقدند که بدقلقی بچه‌ها، در واقع شیوه‌ای است که آن‌ها با استفاده از آن، استقلال و فردیت خود را ابراز می‌کنند؛ اما وقتی پدرها و مادرها با این رفتار بچه‌ها روبه‌رو می‌شوند، ممکن است احساس کنند قدرت و کنترل خود را در خانه خودشان از دست می‌دهند. آن‌چه در پی می‌آید، چند راهنمایی کوچک برای شما و فرزندتان است تا بتوانید این مرحله سخت را از سر بگذرانید.

سعی کنید منشأ و دلیل اصلی رفتار بد کودک را کشف کنید. استرس در خانه که ممکن است نتیجه تنش در رابطه پدر و مادر باشد یا ناتوانی کودک در پیدا کردن دوست و هم‌چنین روز بدی که در مدرسه داشته است، همه و همه می‌توانند منشأ رفتار بد کودک و بدقلقی‌اش در خانه باشند. هم‌چنین بد نیست نگاهی به رفتار دیگر اعضای خانواده بیندازید. این‌که تا چه اندازه قادر هستند بدون استرس و عصبانیت و با آرامش، مشکلات خود را حل کنند، می‌تواند در ریشه‌یابی دلیل رفتار بد فرزندتان کمکتان کند.

با او حرف بزنید. به جای آن‌که همواره در مقابلش بایستید، سعی کنید خودتان را در لباس دوست، به او نزدیک کنید و با او حرف زده و نظرهایش را بشنوید. برایش توضیح دهید که شما هم به تغییری که در رفتارش به وجود آمده است، پی برده‌اید و فکر می‌کنید که ممکن است برای او مشکلی پیش آمده باشد. از او بخواهید با شما صحبت کند و به شما بگوید که دلیل تغییر رفتارش چیست.

همیشه سعی کنید در مقابل رفتار بد او خونسرد باشید. سعی کنید که در قدم اول، خودتان اصل احترام گذاشتن را رعایت کنید. اگر شما هم در مواجهه با رفتار بد فرزندتان، پاسخی مشابه بدهید و به اصطلاح، با او بگومگو کنید، تنها چیزی که او یاد می‌گیرد، سرپیچی و بی‌احترامی بیش‌تر است. اگر هر دوی شما کنترل خودتان را از دست دادید، بلافاصله کمی به خودتان استراحت بدهید تا خونسردی‌تان را به دست آورید.

اگر رفتار خوبی داشت، حتما از او تعریف کنید. همیشه وقتی فرزندتان رفتار خوبی از خودش نشان می‌دهد یا محترمانه رفتار می‌کند، او را تشویق کنید. به یاد داشته باشید که همیشه تأثیر تشویق، از تنبیه، بیش‌تر است.

به یاد داشته باشید که بچه بودن، اصلا آسان نیست. بچه‌ها همیشه فکر می‌کنند که بیش‌تر از آنی که هستند، توانایی دارند. آن‌ها نمی‌توانند درک کنند که چه محدودیت‌هایی دارند. بد نیست نگاهی به گذشته خودتان نیز بیندازید. حتما یادتان می‌آید که شما هم وقتی کوچک بودید، گاهی با پدر و مادرتان دچار مشکل می‌شدید.

اما نکته آخر این‌که اگر بچه شما بیش از اندازه بدقلقی می‌کند و به اصطلاح، به هیچ صراطی مستقیم نیست، ممکن است واقعا مشکل جدی داشته باشد. در این مورد بد نیست به پزشک یا روان‌پزشک مراجعه کرده و با او مشورت کنید. روان‌پزشک‌ها یا متخصصان رفتار‌درمانی می‌توانند به شما کمک کنند.