روزنامه ایران : احتمال ابتلا به افسردگی در نخستین سالهای پس از تولد، وجود داشته اما شیوع آن در مقایسه با افسردگی بزرگسالان کمتر است. از این رو تشخیص بیماری در اکثر کودکان مبتلا به افسردگی در سنین پائین، دیر انجام گرفته و آنها را در معرض ابتلا به بیماریهای دیگر قرار میدهد .
مطالعات نشان میدهد، بیتوجهی به علائم افسردگی در دوران کودکی در اکثر موارد منجر به ادامه بیماری و بروز افسردگی مزمن در دوران تحصیل میشود .
مطابق با آمار، در بیش از ۷۵ درصد از خانوادهها به علائم افسردگی در کودکان زیر شش سال اهمیتی داده نمیشود. این درحالی است که اگرچه شیوع افسردگی کودکان کمتر از پنج درصد گزارش شده است اما عوارض ناشی از درمان نشدن بیماری جبرانناپذیر خواهد بود .
مرگ والدین، خشونت، تغییر مکان زندگی، مشاهده وقایع خشونتآمیز یا تصاویر ترسناک در مدت زمان طولانی، سابقه ژنتیکی یا بیماری از عوامل ابتلا به افسردگی در کودکان زیر شش سال است که بطور معمول با مشاوره و ورود کودکان به دوره پیشدبستانی و دبستان تحت نظر روانپزشک بهبود پیدا میکند .
بیتوجهی والدین و تنبیه بدنی یا زبانی مسئولان آموزشی و پدر و مادر، تحقیر کودک، تنها ماندن در خانه یا هنگام خواب از عواملی است که در تشدید علائم افسردگی نقش دارد. گاهی اوقات علائم افسردگی به صورت نشانههای بیشفعالی در کودکان تظاهر میکند و تشخیص غلط باعث بهبود نیافتن بیماری کودک میشود .
کاهش وزن، اختلال در خواب، گریه کردن و بیقراری، کاهش فعالیت کودک، تمرکز نداشتن در انجام کارهای ساده، فعالیت بیش از حد، خستگی مزمن، بیان کردن عباراتی که نشان از کاهش عزت نفس کودک است مانند «تو از من متنفر هستی یا من کودک بیاستعدادی هستم» از جمله علائم شایع در کودکان مبتلا به افسردگی به شمار میرود .
در مواردی، ترس بیش از حد کودک بویژه هنگام شب یا گفتن جملاتی مانند «کاش هرگز به دنیا نیامده بودم یا مرده بودم»، جیغ زدن یا صحبت نکردن در ساعات طولانی نشان از ابتلا به افسردگی در کودکان بوده که باید مورد توجه قرار گرفته و با پزشک معالج در میان گذاشته شود .
بررسی فضای خانوادگی یا آموزشی، سابقه بیماریهای روانی در افراد خانواده یا بررسی سابقه ابتلای کودک به بیماریهای جسمی از جمله روشهای تشخیص و استفاده از دارودرمانی، خانوادهدرمانی و... از جمله روشهای درمان این اختلال محسوب میشود .