رابطه والدین با کودک، مهر مادری
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد، داشتن روابط خوب با مادر در اوایل جوانی، کیفیت روابط عاطفی را دوران بعد بهبود می‌دهد.
تابناک: محققان در این باره می‌گویند، این یافته‌ها نشان دهنده اهمیت روابط فرزندان و والدین است که رابطه مستقیم بر تعمیق روابط زناشویی و استحکام بنیان خانواده ها و درک درست همسران از یکدیگر دارد. تحقیقات جدید، نشان می‌دهد نحوه ارتباط شما با والدین در نوجوانی، می‌تواند بر روابط عاشقانه و استحکام خانواده به هنگام تشکیل زندگی، آن هم در یک دهه بعد تأثیرگذار باشد.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد، داشتن روابط خوب با مادر در اوایل جوانی، کیفیت روابط عاطفی را دوران بعد بهبود می‌دهد.محققان در این باره می‌گویند، این یافته‌ها نشان دهنده اهمیت روابط فرزندان و والدین است که رابطه مستقیم بر تعمیق روابط زناشویی و استحکام بنیان خانواده ها و درک درست همسران از یکدیگر دارد.
«کونستانس گگر»، از دانشگاه ایالتی «مونتکلر نیوجرسی» می‌گوید: روابط والدین و کودکان اهمیت بسیاری دارد و عامل تأثیرگذار بر گسترش توانایی‌های ما برای ارتباط با دیگر بزرگسالان است؛ بنابراین، اگر کودکان با والدینشان احساس نزدیکی نکنند، احتمالا نمی‌توانند از این رابطه، الگوی مثبتی برای رابطه با دیگر بزرگسالان داشته باشند.
با این حال، به نظر می‌رسد، قدرت روابط کودکان و والدین پس از چهارده سالگی، بر روابط عاشقانه فرزندان تأثیری نداشته باشد که می‌تواند به علت بالا رفتن سن و کاهش این تأثیرگذاری باشد.
خانم گگر گفت: بزرگسالی تقریبا از سن چهارده سالگی شکل می‌‌گیرد و دیگر تأثیر روابط والدین بر کودکان کمرنگ‌تر می‌شود.
در این باره، یک تیم تحقیقاتی، به تحلیل نتایج یک نظرسنجی ملی از حدود هفت هزار زوج آمریکایی پرداخته است به این مضمون که بین سال‌های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۴، از مادرها، پدرها و کودکان ده تا هفده سال پرسش‌هایی درباره روابطشان با یکدیگر مطرح شد و حدود یک دهه بعد نیز یعنی بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ کودکانی که هم اکنون بین ۲۰ تا ۲۷ سال سن داشتند، درباره روابطشان با دیگر بزرگسالان مورد سؤال قرار گرفتند.
هیچ چیز جای مهر مادری را نمی گیرد
در این تحقیق، نکته بارزی که به چشم می‌‌خورد، رابطه مادر و کودک بود که به تنهایی می‌توانست پیش‌بینی کننده روابط عاطفی آینده فرزند باشد؛ کودکانی که به ویژه با مادرشان روابط گرم و نزدیکی داشتند، دارای رضایت بیشتر و اختلافات کمتری با نزدیکانشان بودند.
هرچند پدرها نیز در دهه‌های اخیر، رابطه بیشتری با زندگی کودکانشان پیدا کرده‌اند، اما تحقیقات نشان می‌دهد رابطه با پدر نمی‌تواند چندان بر زندگی عاطفی آینده کودکان تأثیرگذار باشد.
گگر می‌گوید: زنها هنوز هم دوسوم مسئولیت کار خانه و مراقبت از کودکان را بر دوش می‌کشند.
وی افزود: در آینده، تمرکز بیشتری بر دیدگاه کودکان در زمینه این رابطه و تأثیرات آن بر آینده آنها انجام خواهد شد.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد، داشتن روابط خوب با مادر در اوایل جوانی، کیفیت روابط عاطفی را دوران بعد بهبود می‌دهد.محققان در این باره می‌گویند، این یافته‌ها نشان دهنده اهمیت روابط فرزندان و والدین است که رابطه مستقیم بر تعمیق روابط زناشویی و استحکام بنیان خانواده ها و درک درست همسران از یکدیگر دارد.
«کونستانس گگر»، از دانشگاه ایالتی «مونتکلر نیوجرسی» می‌گوید: روابط والدین و کودکان اهمیت بسیاری دارد و عامل تأثیرگذار بر گسترش توانایی‌های ما برای ارتباط با دیگر بزرگسالان است؛ بنابراین، اگر کودکان با والدینشان احساس نزدیکی نکنند، احتمالا نمی‌توانند از این رابطه، الگوی مثبتی برای رابطه با دیگر بزرگسالان داشته باشند.
با این حال، به نظر می‌رسد، قدرت روابط کودکان و والدین پس از چهارده سالگی، بر روابط عاشقانه فرزندان تأثیری نداشته باشد که می‌تواند به علت بالا رفتن سن و کاهش این تأثیرگذاری باشد.
خانم گگر گفت: بزرگسالی تقریبا از سن چهارده سالگی شکل می‌‌گیرد و دیگر تأثیر روابط والدین بر کودکان کمرنگ‌تر می‌شود.
در این باره، یک تیم تحقیقاتی، به تحلیل نتایج یک نظرسنجی ملی از حدود هفت هزار زوج آمریکایی پرداخته است به این مضمون که بین سال‌های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۴، از مادرها، پدرها و کودکان ده تا هفده سال پرسش‌هایی درباره روابطشان با یکدیگر مطرح شد و حدود یک دهه بعد نیز یعنی بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ کودکانی که هم اکنون بین ۲۰ تا ۲۷ سال سن داشتند، درباره روابطشان با دیگر بزرگسالان مورد سؤال قرار گرفتند.
هیچ چیز جای مهر مادری را نمی گیرد
در این تحقیق، نکته بارزی که به چشم می‌‌خورد، رابطه مادر و کودک بود که به تنهایی می‌توانست پیش‌بینی کننده روابط عاطفی آینده فرزند باشد؛ کودکانی که به ویژه با مادرشان روابط گرم و نزدیکی داشتند، دارای رضایت بیشتر و اختلافات کمتری با نزدیکانشان بودند.
هرچند پدرها نیز در دهه‌های اخیر، رابطه بیشتری با زندگی کودکانشان پیدا کرده‌اند، اما تحقیقات نشان می‌دهد رابطه با پدر نمی‌تواند چندان بر زندگی عاطفی آینده کودکان تأثیرگذار باشد.
گگر می‌گوید: زنها هنوز هم دوسوم مسئولیت کار خانه و مراقبت از کودکان را بر دوش می‌کشند.
وی افزود: در آینده، تمرکز بیشتری بر دیدگاه کودکان در زمینه این رابطه و تأثیرات آن بر آینده آنها انجام خواهد شد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼