تقویت حافظه در نوزادان، آنچه در ذهنشان می‌ماند
سالها پیش کارشناسان براین باور بودند نوزادان چیز زیادی نمیدانند و آنچه میفهمند، مدت زیادی دوام نمی آورد، اما اکنون نتایج کاملا تغییر کرده است!
سالها پیش کارشناسان براین باور بودند نوزادان چیز زیادی نمیدانند و آنچه میفهمند، مدت زیادی دوام نمیآورد؛ اما این روزها کارشناسان حرف های مسائل کودک، همان چیزی را اظهار می کنند که والدین، مدتها در مورد آن تردید داشتند: «نوزادان می توانند مسائل را درک کرده، اطلاعات قابل توجهی را حفظ کنند و ظرفیت حافظه آنها با افزایش سن و بلوغ افزایش مییابد.
فراتر از حافظه مادرزادی
با وجود اینکه درک چیزهایی که نوزاد میداند و به خاطر میسپارد دشوار است (چون او نمیتواند به شما بگوید به چه فکر میکند)؛ اما علائم مشخصی هستند که به پدرومادر کمک میکنند، بدانند نوزاد درحال جمع آوری اطلاعات است. مدت زمان زیادی طول نمیکشد تا نوزاد با پرستاران اولیه خود و چهره های آشنا ارتباط برقرار کند و این ثابت میکند که نوزاد، توانایی به خاطر سپردن را دارد. حتی قبل از اینکه نوزاد شما، خوردن غذای جامد را شروع کند(حدودا در 6 ماهگی)، وقتی میبیند شما برای او شیرگرم میکنید، هیجان زده میشود یا وقتی پیش مادر است، خوب میفهمد که قرار است چه اتفاقی بیفتد. این انتظار کودک، به وضوح، توانایی حافظه او را نشان میدهد. بعضی از نوزادان در 6 ماهگی، پدرومادر خود را میشناسند، وقتی اسم آنها را صدا میزنند به سمت آنها برمیگردند و البته بعید نیست که همان کلمه را تکرار کنند. این واقعیت که نوزاد حافظه رو به رشدی دارد، گاهی میتواند برای پدرومادر مشکل ساز شود. اولین ملاقاتهای نوزاد با دکتر، هیچ مشکلی برای نوزاد ایجاد نمیکند تا وقتی که نوزاد اولین سوزش واکسن را احساس کند؛ اما وقتی نوزاد کمی بزرگتر شد، ممکن است به محض ورود به مطب کج خلقی
کند و احساس ناخوشایند خود را از دیدن دکتر نشان دهد. این، پیشرفت قابل ملاحظ ه ای در رشد ادراکی نوزاد است؛ اما اگر نوزاد از نوع بداخلاق باشد، معمولا خیلی به پدرومادر خوش نمیگذرد!
نوزاد نورسیده
زمانی که نوزاد قدم به این دنیا میگذارد، عملکرد او فقط براساس غریزه است. او از نظر غریزی به واکنشهای اولیه لازم برای بقا مانند جست وجو کردن و مکیدن مجهز است. اگر شما گونه نوزادتان را نوازش کنید، او به همان سمت برمیگردد و برای شیرخوردن به دنبال سینه مادر یا شیشه شیر میگردد و دراین حالت، به طور خودکار شروع به مکیدن میکند.
حفظ خاطرات
از آنجا که تقریبا تمام پدرها و مادرها اذعان دارند که نوزاد آنها حافظه کوتا همدت فوق العاده ای دارد، تخمین توانایی حفظ اطلاعات به مدت طولانی کار دشواری است. اگر نوزاد نزد پدربزرگ و مادربزرگ خود باشد و مرتبا آنها را ملاقات کند، احتمالا با لبخند خود فورا به آنها واکنش نشان میدهد؛ اما دیدارهایی که هر از گاهی اتفاق میافتند، کمتر مورد استقبال نوزاد قرار میگیرند. این نشان میدهد که نوزاد، نمیتواند اطلاعات را در درازمدت به ذهن بسپارد. اگرچه برخی از محققان با این مسئله مخالف هستند. نتیجه یک مطالعه درسال 1999 نشان داد نوزادان یکساله، نه تنها میتوانند اطلاعات را فورا پردازش کنند، بلکه به مدت حداقل یک ماه آن را به خاطر میسپارند. آنها به گروهی از نوزادان 5 نوع اسباب بازی مختلف و طریقه بازی با آنها را نشان دادند. البته مراقب بودند والدین آن را یاد نگیرند تا بعدا دوباره آن را برای کودک تکرار کنند. بزرگترها هریک فقط به مدت 20 ثانیه اسباببازی را به کودک خود نشان دادند. نتیجه؟ 3 دقیقه بعد ، 0 7درصد از نوزادان روشی که به آنها نشان داده شده بود را به خاطر داشتند! این درصد در عرض یک هفته به 50 درصد کاهش یافت و 4 هفته پس از
اولین ملاقات، حدود 50 درصد از نوزادان همچنان با همان اسباب بازی، بازی میکردند که از اول به آنها نشان داده شده بود. نتیجه فوق العاده بود، مخصوصا اگر بدانید که اسباب بازیها را فقط به مدت 20 ثانیه به نوزادان نشان داده بودند! بدیهی است که نوزادان توانایی حفظ و یادآوری خاطرات را دارند.
یادآوری گذشته
با اینکه معلوم نیست نوزادان تا چه مدت میتوانند خاطرات را در ذهن خود حفظ کنند، اما قطعا حافظه کوتاه مدت آنها خوب کار میکند. اولین خاطرات ما معمولا به دوران نوزادی باز نمیگردند بلکه احتمالا به سالهای اول مدرسه مربوط میشوند. تلاش برای به خاطر آوردن تصویر واضحی از دوران کودکی میتواند کمی مشکل باشد، زیرا تمییزدادن بین آنچه ما واقعا به خاطر داریم، از آنچه داستان موردعلاقه ما درباره خودمان است و مانند یک خاطره به نظر میرسد کار دشواری است. معروف است که پدرها و مادرها قصه های زیادی درباره زیبایی فرزندان خود در دوران کودکی تعریف میکنند و کودکان نیز روزی همان را تکرار و احساس میکنند واقعا همان اتفاقات را به یاد میآورند!
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼