اطلاعات درباره ناباروری، نکات مفید و به درد بخور
۶۰ تا ۷۰ درصد موارد نازایی مربوط به زنان و بقیه مربوط به مردان است.
روزنامه سلامت: ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد نازایی مربوط به زنان و بقیه مربوط به مردان است.
اغلب مردم تعریف نازایی را نمی‌دانند. ما از نظر علمی می‌گوییم اگر یک زوج حداقل یک سال در یک خانه زندگی و بدون استفاده از روشهای پیشگیری، برای بارداری اقدام کنند و خانم باردار نشود، مبتلا به نازایی هستند و باید به متخصص زنان، زایمان و نازایی مراجعه کنند تا تحت درمان قرار گیرند.
منظور از با هم بودن، در یک خانه زندگی کردن و جدانبودن های طولانی از هم است. برخی زوج ها با هم زندگی نمی‌کنند، مثلا شوهر شغلی دارد که ۳ ماه در مسافرت است و یک ماه در خانه حضور دارد بنابراین زمانی که تخمک گذاری آغاز می‌شود.
از آنجا که تخمک یک شبانه روز بیشتر زنده نیست، در صورتی که روابط زناشویی مداوم وجود نداشته نباشد، احتمال بارداری کاهش می‌یابد و زمان بارداری به تعویق می‌افتد. واقعیت هایی را در ادامه آورده ام که توصیه می‌کنم بخوانید.
چقدر مقاربت لازم است؟
در سنین جوانی، زوج هایی که می‌خواهند بچه دار شوند، بهتر است هفته ای 2-3 بار رابطه زناشویی داشته باشند. برای زوج هایی که از هم دورند، استاندارد خاصی برای تعداد روابط وجود ندارد اما به خصوص اگر سنشان بالا باشد، باید بعد از گذشت 2 - 1/5 سال از اقدام به بارداری و موفق نبودن، بررسی ها آغاز شود.
در کسانی که بعد از ۳۵ سالگی ازدواج می‌کنند یا از قبل سابقه بیماری خاصی دارند، مثلا شوهر سابقه جراحی بیضه یا واریکوسل یا بیضه نزول نکرده داشته باشد، باید پیش از یک سال بررسیها آغاز و در صورت نیاز درمان شروع شود.
در مطب پزشک چه می‌گذرد؟
وقتی زوجی با مشکل ناباروری به متخصص مراجعه می‌کنند، ابتدا پزشک شرح حال دقیقی شامل سن خانم و آقا، سابقه بیماری ها، داروهایی که مصرف می‌کنند، سابقه عمل های جراحی، سابقه کیست تخمدان، آپاندیسیت، جراحی های بزرگ شکمی، منظم بودن عادت ماهیانه و نشانگان تخمدان پلی کیستیک، درد هنگام عادت ماهیانه و ابتلا به انواع عفونت ها می‌گیرد.
احتمال بارداری افرادی که عادت ماهیانه مرتب دارند، بیشتر از کسانی است که هر چند وقت یکبار عادت ماهیانه می‌شوند یا نشانگان تخمدان پلی‌کیستیک دارند.
متخصص زنان دهانه رحم خانم را از نظر عفونت ها بررسی می‌کند و تست پاپ اسمیر می‌گیرد. رحم و تخمدان ها را معاینه و با سونوگرافی بررسی می‌کند.
گاهی نیاز به انجام آزمایش های هورمونی وجود دارد و بعد از این مراحل درمان های اولیه انجام می‌شوند. برای بررسی دلیل ناباروری، انجام یک اسپرموگرام از مرد نیز ضرورت دارد.
اگر نتیجه اسپرموگرام طبیعی باشد، نگرانی ها کم می‌شود اما اگر غیرطبیعی باشد، باید به متخصص اورولوژی مراجعه کند تا معاینه و آزمایش های اسپرموگرام و هورمونی تکرار شود و با تشخیص قطعی، درمان ها آغاز شوند.
دلیل ناباروری
معمولا در ۳۰ تا ۴۰ درصد موارد نازایی مربوط به مرد و بین ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد مربوط به خانم است. البته گاهی مشکلات مختلفی دارند.
درمان های زنانه ناباروری
ساده ترین دلیل قابل درمان ناباروری، اشکال در تخمک گذاری است. اگر خانم هایی که تخمک گذاری موفق ندارند، به تخمدان پلی کیستیک مبتلا هستند، تخمدان های کم کار دارند و... که تخمدانشان با مصرف دارو فعال و چند تخمک آزاد می‌شود.
اگر داروها اثربخش نباشند، بررسی های پیشرفته تر آغاز می‌شود و گرفتن عکس رنگی از رحم، بررسی رحم و دهانه رحم و ضایعات داخل آن و لوله ها لازم است.
اگر تنگی یا چسبندگی لوله رحم مشاهده شود، با هیستروسکوپی مشکل برطرف می‌شود و ضایعات داخل رحم و پولیپ ها و چسبندگی ها را هم می‌توان درمان کرد.
در صورتی که چسبندگی شدید یا انسداد در لوله های رحمی وجود داشته باشد، کار سخت تر می‌شود. البته اگر چسبندگی یک طرفه باشد، خانم می‌تواند با لوله سالم دیگر باردار شود اما اگر هر دو لوله کاملا بسته باشند، درمان سخت تر می‌شود.
این خانم ها باید تحت عمل IVF قرار بگیرند. در این عمل دارو به خانم داده می‌شود تا به جای یک تخمک، چند تخمک در تخمدان رشد کند. در اتاق عمل تخمک ها گرفته و با اسپرم شوهر لقاح داده می‌شوند و جنین تشکیل شده به داخل رحم منتقل می‌شود. IVF پیشرفته ترین روش ناباروری است.
درمان های مردانه ناباروری
با مشاهده آزمایش اسپرموگرام، کم بودن تحرک اسپرم یا غیرطبیعی بودن شکل آن یا کم بودن تعداد آنها مشخص می‌شوند. معمولا این آزمایش تکرار می‌شود و اگر نتیجه باز هم مناسب نباشد، مرد باید به متخصص اورولوژی مراجعه کند.
بعد از معاینه دستگاه تناسلی و انجام بررسی ها و آزمایش های هورمونی، در برخی موارد با تجویز دارو، کیفیت اسپرم بهبود می‌یابد و بارداری رخ می‌دهد. تحرک اسپرم آقایان مبتلا به واریکوسل به دلیل بیش ازحد پرخون بودن سیاهرگ های بیضه که حرارت بالا در بیضه ایجاد می‌کنند، پایین است ولی تعداد اسپرم ها به بالای ۱۰ میلیون در هر سانتی متر مربع می‌رسد.
بنابراین با تلقیح یا IVF درمان انجام می‌شود؛ یعنی به خانم دارو می‌دهند و زمانی که تخمک گذاری انجام شد، زن و شوهر به مراکز نازایی مراجعه می‌کنند، نمونه ای از اسپرم به آزمایشگاه تحویل داده می‌شود، بعد از کار روی اسپرم و شستشو دادن آن و جداشدن اسپرم های خوب و فعال، با سوزنی بسیار نازک آنها را داخل رحم تزریق می‌کنند.
این عمل سرپایی و همانند یک معاینه است و درد و بستری شدن و بی حسی یا بیهوشی ندارد. تلقیح را چند مرتبه می‌توان تکرار کرد اما اگر پاسخ مثبت دریافت نشود، باید جراحی انجام شود.
در برخی موارد ممکن است اسپرمی در نمونه اسپرموگرام وجود نداشته باشد. در این شرایط اگر انسدادی در مسیر لوله های تناسلی آقایان وجود داشته باشد، به این معنی که اسپرم در بیضه ساخته شود، ولی نتواند خارج شود، با عمل میکرو، باروری ایجاد خواهد شد یعنی از طریق پوست از بیضه اسپرم می‌گیرند و داخل تخمک تزریق می‌کنند و بعد از تشکیل، جنین به داخل رحم خانم منتقل خواهد شد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼