آسیب پذیری کودکان تک والدی، راهکارهای کاهش استرس
عشقتان را به فرزندتان نشان دهید. به یاد داشته باشید که کودکان را تشویق کنید و به آنها جایزه بدهید. به آنها بدون قید و شرط عشق بورزید و از آنها حمایت کنید.
پارسه گرد: اگر والدی تنها هستید، نگران نباشید، با دانستن این نکات می توانید فرزندتان را بدون هیچ گونه اضطرابی به ثمر برسانید.
بزرگ کردن کودکتان به تنهایی میتواند استرس آور باشد. اگر تنها هستید، یاد بگیرید که چگونه با فشارها کنار بیایید، حمایت دیگران را دریافت کنید و کودکتان را پرورش دهید. بدانید که چگونه چالشهایی که برخی والدین تنها تجربه میکنند را مدیریت کرده و چه کاری میتوانید انجام دهید تا کودکی شاد و سالم پرورش دهید.
رایجترین چالشهای والدهای تنها (بدون همسر) کدام هستند؟
پرورش کودک میتواند در هر شرایطی مشکل باشد. البته بدون همسر، این مشکلات بیشتر خودشان را نشان میدهند. به عنوان یک والد بدون همسر شما باید به تنهایی مسئولیت تمام مراقبتهای روزمره از فرزندتان را به عهده بگیرید.
این میتواند به شما فشار، استرس و خستگی مضاعفی را وارد کند. اگر شما بسیار خستهتر و مشغولتر از آن باشید که بتوانید از لحاظ عاطفی کودکتان را حمایت کنید و قوانین را به او یاد بدهید، ممکن است کودکتان برخی مشکلات رفتاری را بروز دهد.
افزون بر این، در بیشتر موارد، خانوادههایی که در آنها تنها یکی از والدین حضور دارند، درآمد کمتری دارند و در نتیجه دسترسی کمتری به خدمات سلامتی دارند.
انجام همزمان کارها و مراقبت از کودک میتواند از لحاظ مالی سخت و از نظر عاطفی محدود کننده باشد. شما همچنین ممکن است درباره کمبود الگوی نقش مادری یا پدری برای فرزندتان نگران باشید.
والدین بدون همسر چگونه میتوانند با این چالشها کنار بیایند؟
برای کاهش استرس در خانواده تک والدی:
عشقتان را به فرزندتان نشان دهید. به یاد داشته باشید که کودکان را تشویق کنید و به آنها جایزه بدهید. به آنها بدون قید و شرط عشق بورزید و از آنها حمایت کنید.
یک برنامه منظم داشته باشید. ساختار- مانند وعدههای غذایی منظم و زمان خواب منظم- به کودکتان کمک میکند تا بداند باید انتظار چه چیزی را داشته باشد.
زمان معاشرت خانواده را در الویت قرار دهید. هر روز زمانی را به بازی، خواندن یا فقط نشستن با فرزندتان و صحبت با او اختصاص دهید.
یک مرکز یا فرد با صلاحیت را برای مراقبت از کودک انتخاب کنید. هر چند که یک خواهر یا برادر بزرگتر میتواند گاهی اوقات از خواهر یا برادر کوچکترش مراقبت کند، روی او به عنوان تنها مراقب کودکتان حساب نکنید. در مورد درخواست از دوستان جدید برای نگهداری از کودکتان نیز مراقب باشید. اگر به مراقبت مداوم از کودک نیاز دارید، به دنبال یک پرستار با صلاحیت بگردید تا بتوانید در محیطی ایمن، محرکهای مورد نیاز برای رشد و پرورش کودک را به او ارائه کند.
محدودیتهای متعادل و منطقی تعیین کنید. قوانین خانه و انتظاراتی که از فرزندتان دارید به او توضیح دهید (مانند صحبت کردن مؤدبانه) و به یاد داشته باشید که هر زمان رفتار معقول و مناسبی را نشان داد او را تشویق کنید. در مورد قوانینتان با مراقبان او نیز صحبت کنید تا اطمینان حاصل کنید که تربیتی دائمی برقرار نموده اید.
هر چند وقت یکبار به یاد داشته باشید که قوانین اساسی را مورد ارزیابی دوباره قرار دهید، زیرا با افزایش سن کودکتان قابلیت مسئولیت پذیری او افزایش مییابد و در نتیجه قوانین باید در صورت نیاز مطابق سن او تغییر کرده و دوباره تعیین شوند. پرورش استقلال فردی را از کودکی شروع کنید.
احساس گناه نکنید؛ خودتان را سرزنش نکنید و هرگز برای پُر کردن جای خالی والد دیگر، کودکتان را لوس نکنید.
از خودتان مراقبت کنید. این شامل فعالیت فیزیکی به صورت منظم و روزانه، رژیم غذایی سالم و داشتن خواب کافی است. همچنین زمانی را به فعالیتهایی که از انجام آنها به تنهایی لذت میبرید یا بودن با دوستان نزدیکتان اختصاص دهید.
تنها به دلیل اینکه شما یک والد بدون همسر هستید به این معنا نیست که باید همه کارها را خودتان انجام دهید. یک برنامه نوبتی مراقبت از فرزندان با والدین دیگر ترتیب دهید. میتوانید از افراد قابل اعتماد مورد علاقهتان و همچنین دوستان و همسایگان مورد اعتماد نیز کمک بگیرید. از پیوند کودک با پدربزرگ و مادربزرگ استفاده کرده و اوقاتی را برای خلوت خود فراهم کنید.
مثبت باقی بمانید. خلق و خو و نگرش شما میتواند در کودکتان اثر خوبی بگذارد. ایرادی ندارد که اگر دوران سختی را میگذرانید، با کودکتان صادق باشید، اما به او یادآوری کنید که همه چیز بهتر خواهد شد. همچنین سعی کنید هنگام مقابله با چالشهای روزمره، حس شوخ طبعیتان را نیز حفظ کنید.
چگونه یک والد تنها میتواند با کودک در مورد جدایی یا طلاق صحبت کند؟
بسیاری از خانوادههای تک والدی نتیجه یک جدایی یا طلاق هستند. اگر این امر در مورد خانواده شما درست است، با کودکتان در مورد تغییراتی که با آنها روبرو خواهید شد صحبت کنید. به احساسات فرزندتان گوش دهید و سعی کنید که به پرسشهای او پاسخ راست و درست دهید- در عین حال از پرداختن به جزئیات غیر ضروری یا بازگوی نکات منفی در مورد همسر سابقتان بپرهیزید؛ به فرزندتان یادآوری کنید که او موجب جدایی و طلاق شما نشده است و هر دوی شما او را برای همیشه دوست خواهید داشت.
پ
نظر کاربران
بسیار سپاسگزارم بابت مطالب زیبا درمورد خانواده تک والدی از خدا طلب خیر برایتان دارم