سلامت روانی مادر و تولد فرزند سالم

سلامت: تغییرات هورمونی وسیع بارداری و تجربه کاملا خاص آن، چیزی نیست که بتوان نادیده اش گرفت و گفت این دوره هیچ تاثیری روی سلامت روان خانم ها ندارد. حالت های اضطرابی به دلیل ترس از احتمال وقوع سقط در ۳ ماه نخست، ناتوانی از مدیریت و کنترل تغییرات جسمی که در هر ماه روی تازه خود را نشان می دهد و جز تحمل آن و مدارا چاره ای برای مادر نیست؛ از تهوع و دردهای خاص و گذرا گرفته تا علایم جسمی طبیعی مرتبط با تغییرات هورمونی و ترس از زایمان در مراحل پایانی آن کاملاً طبیعی است.


اگر بارداری با برنامه باشد، تحمل این اضطراب ها راحت تر است و زن به وسیله همسرش حمایت می شود اما در بارداری های ناخواسته، این اتفاق و شوک برای مرد و زن دلهره آور است. در اغلب موارد روابط خانم ها و آقایانی که به هر دلیلی قصد بچه دار شدن نداشته اند، مثلا به دلیل مشکل اقتصادی یا اجتماعی یا طی روند دارودرمانی برای بیماری جسمی یا روانی، دچار مشکل می شود و این موضوع اضطراب زیادی را برای آنها در پی دارد. در مواردی که خانم دارودرمانی می شده باید اضطراب ناشی از عوارض احتمالی داروها روی جنین و نگرانی از چگونگی ادامه روند درمان و تداخل آن با بارداری را هم بر دیگر ترس های دلهره آور اضافه کرد. به طوری که گاهی مجبوریم این خانم ها را به روان پزشک ارجاع دهیم. البته در بیشتر موارد اگر زن و مرد در وضعیت مطلوب سلامت روان باشند، قادرند اوضاع را کنترل کنند و بر افکار خاصی که دلهره آور است و تحت تاثیر هورمون ها تشدید می شود، مسلط شوند.

پدری که آمادگی روانی پذیرش نقش جدید را دارد، می داند برای داشتن فرزند سالم باید سلامت روان همسرش را تامین کند. موضوعات ناراحت کننده چون مختل شدن ریتم خواب، تحریک پذیری خلق و حالت های جسمی ناخوشایند که شدتش در خانم ها متفاوت است و به راحتی با حمایت و توجه همسر و آرامش دادن به خانم قابل کنترلند. حتی در موارد شدید و نامتعارف اگر نیاز باشد مادر با نظر روان پزشک دارو بگیرد، نباید به خاطر ترس از عوارض دارو، فوایدی را که این آرامش و کاهش اضطراب بیمارگونه دارد، نادیده گرفت. مادر مضطرب فرزندی ناآرام دنیا می آورد و اضطراب کنترل نشده زمینه افسردگی و مشکلات جسمی و روانی دیگر را فراهم خواهد کرد.