درد پهلو در بارداری

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: سلام. من ۳۵ هفته باردارم و دو روز است درد پهلو چپ دارم. سونوگرافی گفت احتمال سنگ یا عفونت است. آزمایش ادرار دادم wbc و rbc یک تا دو بود. نظر شما چیست؟ برای دردم چه کارکنم؟ چه کارکنم که دچار زایمان زودرس نشوم؟

پاسخ دکتر کتایون برجیس، متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ نازایی:
با یک آزمایش ادرار ساده نمی توانیم در مورد عفونت ادراری نظر قطعی بدهیم. لازم است کشت ادرار انجام بدهید و نتیجه آن را پزشک معالج تان ببینند و برای درمان اقدامات لازم را برای شما انجام دهند.

مهم‌ترین مطالب در این‌باره:
زایمان زودرس به زایمان قبل از هفته ی ۳۷ بارداری گفته می شود. دوران بارداری طبیعی حدود ۴۰ هفته طول می کشد.
هفته های آخر بارداری، برای افزایش وزن و رشد کامل ارگان های مختلف حیاتی از جمله مغز و ریه های کودک بسیار مهم است.
به همین دلیل است که نوزادان نارس ممکن است مشکلات سلامتی فراوانی داشته باشند و ممکن است نیاز ببه مراقبت های واژه ای در بیمارستان داشته باشد.
آنها همچنین ممکن است دارای مشکلات سلامتی طولانی مدت، مانند ناتوانی در یادگیری یا ناتوانی جسمی باداشته باشند. در گذشته، زایمان زودرس عامل اصلی مرگ و میر نوزادان در ایالات متحده آمریکا بوده است.
امروزه مراقبت از نوزادان نارس بسیار دقیق و با کیفیت می باشد. با توجه به مرکز کنترل بیماری و پیشگیری از زایمان زودرس، تولد زودرس هنوز هم دلیل اصلی مرگ و میر نوزادان در سراسر جهان است.
همچنین باعث بروز اختلالات طولانی مدت سیستم عصبی در نوزاد می شود.

علل زایمان زودرس
علت زایمان زودرس اغلب قابل شناسایی نیست. با این وجود، برخی عوامل، ابتلا به زایمان زودرس را افزایش می دهند. موارد زیر باعث زایمان زودرس در خانم ها می شود:
- دیابت
- بیماری قلبی
- بیماری های کلیوی
- فشار خون بالا

عوامل مرتبط با زایمان زودرس شامل موارد زیر است
- تغذیه ناسالم، قبل و بعد از بارداری
- سیگار کشیدن
- استفاده از داروهای غیرقانونی یا نوشیدن الکل در دوران بارداری
- عفونت های خاص دستگاه ادراری و عفونت های غشای آمنیوتیک
- داشتن سابقه زایمان زودرس
- داشتن رحم غیر طبیعی
- ضعیف و شل بودن دهانه رحم
در صورتی که خانم های باردار نیز کمتر از ۱۷ سال و بیشتر از ۳۵ سال داشته باشند، احتمال باردار شدن زود هنگام نیز در آن ها وجود دارد.

مشکلات بهداشتی در نوزادان نارس
هر چه زودتر نوزادان به دنیا بیایند، احتمال بروز مشکلات پزشکی در آن ها بیشتر است. یک نوزاد نارس ممکن است این علائم را داشته باشد:
- مشکلات تنفسی
- کمبود وزن
- کمبود چربی
- عدم توانایی در حفظ دمای ثابت بدن
- فعالیت کم نسبت به هم سن های خود
- مشکلات حرکتی و عدم هماهنگی اعضای بدن
- مشکلات تغذیه ای
- پوستی رنگ پریده و زرد
نوزادان نارس همچنین ممکن است با شرایط تهدید کننده ی سلامتی به دنیا بیایند. این تهدید ها می توانند شامل موارد زیر باشند:
- خونریزی مغزی یا خونریزی در مغز
- خونریزی ریوی یا خونریزی در ریه ها
- هیپوگلیسمی یا قند خون پایین
- سپسیس نوزادی و عفونت خون
- ذات الریه ، عفونت و التهاب ریه ها
- وجود یک سوراخ در رگ خونی اصلی قلب
- کم خونی کمبود گلبول های قرمز برای انتقال اکسیژن در بدن
- سندرم پریشانی نوزادی، اختلال تنفسی ناشی از ریه های توسعه نیافته
برخی از این مشکلات با مراقبت های درست و مناسب برای نوزادان می توانند برطرف شوند. نوزادان می توانند منجر به ناتوانی های طولانی مدت یا بیماری های خاص شوند.
پزشکان تست های مختلفی را روی نوزادان نارس بلافاصله پس از زایمان انجام می دهند. این آزمایشات به کاهش خطر و عوارض زایمان زودرس کمک می کنند. پزشکان همچنین نوزادان را بطور مداوم در مدت زمانی مشخص بستری و در بیمارستان تحت نظر می گیرند.

آزمایش های متداول که روی نوزادان انجام می شود شامل موارد زیر می باشد
- اشعه ایکس قفسه سینه برای ارزیابی پیشرفت قلب و ریه
- آزمایش خون برای ارزیابی سطح گلوکز ، کلسیم و بیلی روبین
- تجزیه و تحلیل خون برای تعیین سطح اکسیژن خون

درمان نوازادان نارس
پزشکان غالباً با دادن داروهای خاصی به مادر، می توانند از زایمان زودرس جلوگیری کنند و زایمان را به تأخیر اندازند.
اگر نشود زایمان زودرس را متوقف کرد یا نوزاد نیاز به تولد زودرس داشت، پزشکان برای زایمان پرخطر آماده می شوند. ممکن است مادر نیاز داشته باشد به بیمارستانی که دارای بخش مراقبت های ویژه نوزادان است (NICU) برود.
این امر باعث می شود که نوزاد بعد از تولد مراقبت فوری داشته باشد. در چند روز و هفته اول زندگی نوزاد نارس ، مراقبت های بیمارستانی بر حمایت از پیشرفت اعضای بدن حیاتی است.
نوزاد ممکن است در یک دستگاه کنترل دما نگهداری شود. تجهیزات مانیتورینگ و پزشکان، ضربان قلب، تنفس و میزان اکسیژن خون کودک را ردیابی می کنند. ممکن است این مراقبت ها هفته ها یا ماه ها پس از تولد طول بکشد.
بسیاری از نوزادان نارس نمی توانند از طریق دهان غذا بخورند زیرا هنوز نمی توانند مکیدن و بلع را درک کنند. این نوزادان به صورت داخل وریدی یا از لوله ای که از طریق بینی یا دهان و داخل معده وارد شده است، از مواد مغذی حیاتی تغذیه می شوند.
هنگامی که کودک به اندازه کافی برای مکیدن و بلعیدن آماده باشد، معمولاً شیردهی به کودک امکان پذیر است. در صورت عدم رشد کامل ریه ها، ممکن است به نوزادان نارس اکسیژن متصل شود.

ممکن است یکی از موارد زیر برای ارائه اکسیژن به نوزادان استفاده شود
- دستگاه تهویه هوا، دستگاهی است که هوا را به داخل و خارج از ریه ها پمپ می کند.
- فشار مستمر راه هوایی مثبت، درمانی که از فشار هوای ملایم برای باز نگه داشتن مجاری هوایی استفاده می کند.
- هود اکسیژن، وسیله ای که برای تأمین اکسیژن روی سر نوزاد قرار می گیرد.

به طور کلی، زمانی که موارد زیر در نوازد حل شود می تواند از بیمارستان مرخص شود
- تغذیه با شیر مادر یا بطری
- رفع مشکلات تنفسی و نفس کشیدن بدون دستگاه اکسیژن
- متعادل شدن دمای بدن

مراقبت های ویژه
نوزادان نارس غالباً نیاز به مراقبت ویژه دارند. به همین دلیل است که آنها معمولاً زندگی خود را در NICU شروع می کنند. NICU محیطی را فراهم می کند که استرس را برای کودک محدود می کند.
همچنین پزشکان، گرما، تغذیه و محافظت لازم برای رشد و نمو کودک را فراهم می کنند. با توجه به پیشرفت های اخیر در مراقبت های پس از زایمان از مادران و نوزادان، میزان بقا در نوزادان نارس بهبود یافته است.
یک مطالعه ی منتشر شده توسط JAMATrusted Source نشان داد که میزان بقا برای نوزادان متولد شده قبل از ۲۸ هفته که بسیار زودرس محسوب می شوند از ۷۰ درصد در سال ۱۹۹۳ به ۷۹ درصد در سال ۲۰۱۲ افزایش یافته است.
با این وجود، تمام نوزادان نارس در معرض عوارض طولانی مدت هستند. مشکلات رشدی، پزشکی و رفتاری می تواند در دوران کودکی ادامه یابد. برخی از این مشکلات حتی ممکن است باعث ناتوانی های دائمی شوند.

مشکلات طولانی مدت متداول مرتبط با زایمان زودرس، شامل موارد زیر می باشد
- مشکلات شنوایی
- تاری دید یا نابینایی
- ناتوانی در یادگیری
- معلولیت های جسمی
- تاخیر در رشد و عدم هماهنگی اعضای بدن
والدین نوزادان نارس، باید توجه جدی به رشد و نمو فرزند خود داشته باشند. این توجه شامل دستیابی به مهارت های خاصی مانند لبخند زدن، نشستن و راه رفتن است.
برخی از نوزادان نارس ممکن است در طول کودکی به گفتار درمانی یا فیزیوتراپی احتیاج داشته باشند.

جلوگیری از زایمان زودرس
مراقبت و تحت نظر پزشک بودن در دوران بارداری، احتمال تولد زودرس را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.

سایر اقدامات مهم پیشگیری از زایمان زودرس شامل موارد زیر است
- قبل و بعد از دوران بارداری رژیم غذایی سالم داشته باشید. مقدار زیادی غلات سبوس دار، پروتئین های بدون چربی، سبزیجات و میوه بخورید . مصرف مکمل های اسید فولیک و کلسیم نیز در حین بارداری بسیار توصیه می شود.
- روزانه مقدار زیادی آب بنوشید. مقدار توصیه شده برای نوشیدن آب، روزانه هشت لیوان است، اما در صورت ورزش کردن باید آب بیشتری بنوشید.
- مصرف آسپرین به صورت روزانه در سه ماهه اول می تواند به شما کمک کند. در صورت داشتن فشار خون بالا یا سابقه زایمان زودرس، پزشک شما ممکن است روزانه ۶۰ تا ۸۰ میلی گرم آسپرین را برای شما توصیه کند.
- سیگار را ترک کنید و از داروهای غیرقانونی یا استفاده بیش از حد از داروهای بدون نسخه اجتناب کنید. این فعالیت ها در دوران بارداری ممکن است منجر به خطر بیشتر برخی نقایص هنگام تولد و همچنین سقط جنین شوند.
- اگر نگران زایمان زودرس هستید با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما ممکن است اقدامات پیشگیرانه دیگری را برای شما ارائه دهد که می تواند به شما در کاهش خطر زایمان زودرس کمک کند.