کودکم بهانه گیر است، چیکار کنم؟

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: سلام. کودک ۲ ساله بسیار بهانه گیر و غرغرویی دارم. مثلا حین غذا خوردن یا حتی خواب و بازی کردن یکدفعه جیغ می زند. نمی گذارد بیرون برویم یا دستشویی حتی، آن قدر جیغ می زند تا او را ببریم. هر میوه و خوراکی را هم دور می اندازد و اعلام می کند نه. نمی دانم چکار کنم. کلافه شدم. با ملایمت و حتی تحکم با هیچ روشی آرام نمی شود. چکار کنم؟

پاسخ دکتر پریناز بنیسی، روانشناس تربیتی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی آزاد:
گاهی اوقات برخی از اختلالات رفتاری را که در کودکان می بینیم با بررسی های بیشتر مشخص می شود که این اختلالات رفتاری به دوران بارداری که مادر طی کرده، باز می گردد. به عبارت ساده تر، اگر مادری دوران بارداری را به خوبی نگذارنده باشد و این دوران همراه با استرس و تنش باشد و مادر نتواند به نیازهای روانی خود پاسخ بدهد، وجود همین استرس و تنش ها و حضور در محیط های پرتلاطم زندگی و رفتارهای نامطلوب در محیط باعث می شود که استرس ها به نوعی جنین منتقل شود. درنتیجه وقتی نوزاد به دنیا می‌آید، به تدریج آثار منفی که دوران بارداری بر جنین گذاشته، تظاهر پیدا می کند. بنابراین لازم است که ما بدانیم آیا شما دوران بارداری تان را به خوبی سپری کرده و به دور از استرس و تنش بوده اید یا نه. در چنین شرایطی پیشنهاد می شود محیط خانه را به دور از هر گونه استرس و در آرامش باشد و با فرزندتان بدخلقی نکنید. به رفتارهای خود و همسرتان توجه داشته باشید چراکه بچه ها الگوپذیری خوبی از والدین دارند. درخصوص اینکه کودکتان حین خواب یا حتی بازی جیغ می‌زند، به نظر می رسد هنوز نتوانسته اید رابطه عاطفی خوبی با او برقرار کنید. همانطور که بارها تاکید شده برای تقویت و بهبود این رابطه به شما مادر گرامی هم توصیه می شود که در طول روز با کودک خود صحبت کنید، او را در آغوش بگیرید و فراموش نکنید هر چه میزان محبت بیشتر باشد، کودک آرامتر خواهد بود. توجه به این مسائل اثرات مثبتی بر کاهش خشم کودک دارد. با توجه به اینکه دو سال اول زندگی کودک، دورانی است که از نظر عشق و علاقه در شکل گیری شخصیتش نقش حساسی دارد و دلبستگی را ایجاد می کند، بنابراین محبت کردن به او می تواند اثرات تربیتی مفیدی در بلندمدت داشته باشد.
اینکه کودک به شما اجازه بیرون رفتن را نمی دهد و حتی دستشویی رفتن، این مساله به وابستگی کودک به مادر باز میگردد.اصولا از نظر تربیتی مادر باید سعی کند کودک به او دلبسته شود تا وابسته. بنابراین هر چه از وابستگی‌تان بکاهید و به سمت دلبستگی بروید کودک کمتر در زمانی که شما حضور ندارید، بی تابی خواهد کرد.