چرا فرزندم سرش را به زمین می کوبد؟

سوال: حدود چهار سال پیش ازدواج کردن واکنون با همسر وفرزندم که پسر و یکساله میباشد زندگی میکنیم. خودم کارمندم وهمسرم خانه دار میباشد. هیچ مشکل جسمی وروحی ای نیز در ما وجود ندارد. از حدود یک وماه نیم پیش یعنی درحدود سن ده ماهگی به بعد به تدریج فرزندمان نوعی رفتار خاص را (در شرایطی که مورد نهی کردن از حرکتی قرار میگیرد ویا وسیله ای را ازدست او میگیریم) به شکل کوبیدن سر به زمین انجام میدهد وبعضا گاهی هم بی دلیل در شرایطی که مورد توجه قرار میگیرد موی سرش را چنگ میزند ومیکشد.

من وهمسرم بسیار نگران این نوع واکنش عجیب او هستیم برخی میگویند این رفتار مربو ط به دورانی است که کودک میخواهد شروع به صحبت کردن بکند. او از سن یازده ماهگی قادر به راه رفتن است بسیار بازیگوش وکنجکاو است هنوز توانایی حرف زدن ندارد وفقط برخی کلمات شبیه بابا ، دد را تکلم میکند. معمولا خنده رو و شاد است و جز درمواقع گرسنگی، خواب آلودگی و خیس کردن خودش گریه نمیکند. درضمن به دلیل زندگی آپارتمانی صبح تا شب همراه مادرش درخانه تنها میباشد. درضمن در ابتدای نه ماهگی که کم کم سعی کردیم تنوع غذایی اورا بیشتر کنیم با استقبال او مواجه شدیم ولی از حدود یک ماه پیش تا کنون میل چندانی به خوردن غذاهای غیر ازشیر مادر ندارد ومعمولا بعداز خودرن چند قاشق اول غذا علائم سیر شدن را نشان میدهد.

طبق چکابهای ماهانه دکترش وزن وقد متعارف وخوبی دارد واز لحاظ اندامی نیز نه چاق ونه لاغر است ولی میزان غذا خوردن او بسیار کم شده. نسبت به هردوی ما احساسات وعلاقه مشخصی را ابراز میکنددرضمن در روابط خانوادگی ماهیچ برخورد تنش زا ومشاجرات و هیاهویی وجود ندارد و از محیط نسبتا ارامی در تربیت فرزندمان بهره میگیریم.

پاسخ: برای پی بردن به حضور یا عدم حضور نشانه های عصبی در کودک لازم است که مشاهده مستقیم صورت گیرد. سابقه کودک و چگونگی بارداری مادر (همراه بودن با استرس) و عوامل محیطی مورد بررسی قرار گیرد. اما درعین حال تشخیص چنین امری در این سن بسیار قضاوت زودرس و بیهوده ای است و نیاز به بالاتر رفتن سن او دارد. درحال حاضر من می تونم به شما این مژده را دهم که این رفتار احتمالاً به صورت رفتار آموخته شده رشدی است و به صورت عادت درآمده. لذا به صبر, تغییر واکنش شما و گذر زمان نیاز داریم. سعی کنید پیش زمینه های ایجاد این رفتار را تغییر دهید, تا کمتر به او امر و نهی کنید. از تکرار رفتار او با بهانه ها و وسایل مختلف و ایجاد حواس پرتی جلوگیری کنید تا از دخالت عادت خارج شود. خوب است توسط متخصص اطفال یک چکاپ کامل صورت گیرد تا کمخونی علتی برای رفتارهای عصبی در او نگردد. (تبیان)