اگر قصد سزارین دارید، حتما بخوانید

حداقل شش ساعت پیش از زمان زایمان سزارین باید از خوردن و نوشیدن پرهیز کنید و از قبل درباره ی مصرف داروهای روزانه تان با پزشک خود مشورت کرده باشید. دو ساعت پیش از برنامه ی زمانی در بیمارستان حضور یابید. شما باید پیشتر مراحل پر کردن برگه ها و پذیرش را طی کرده باشید تا در روز عمل فقط بر زایمان تمرکز کنید. برای گذراندن مراحل پذیرش و بستری در بیمارستان از قبل با تیم پزشکی خودهماهنگ شوید.

پس از پذیرش در بیمارستان برای زایمان سزارین، شما را به بخش زنان می برند تا در اتاقتان مستقر شوید. کادر پرستاری علایم حیاتی شما (فشار خون و ضربان قلب) می سنجد و برگه های پذیرش را پر می کنند. پر کردن این برگه ها برای اطلاع از وضعیت سلامت شما و سوابق مصرف دارویی الزامی است. آن گاه اگر خودتان موهای ناحیه ی شرمگاهی را نتراشیده باشید، در بیمارستان این کار را برایتان انجام می دهند. در آخر، بدون پوشیدن لباس زیر، روپوش بیمارستانی را به تن شما می کنند.


پیش از بی حسی ستون فقرات، سرم می گیرید. این کار در بخش یا در اتاق عمل انجام می شود. بهتر است تزریق سرم در دست غیر غالب شما باشد (اگر راست دست هستید، دست چپ شما و یا برعکس) به این ترتیب، برای مراقبت از نوزاد تسلط بیشتری دارید.

ده دقیقه پیش از زمان برنامه ریزی شده برای زایمان سزارین، با چرخ دستی به محل انتظار اتاق عمل برده می شوید.

اینک وقت رفتن به اتاق عمل برای زایمان سزارین است. با پنبه ای آغشته به محلول ضد میکروب پشت شما پاک می کنند و بعد متخصص بی هوشی دست به کار می شود تا ستون فقرات شما را بی حس کند. برای این کار، بی حرکت بنشینید و پشت خود را به سمت متخصص بی هوشی خم کنید. البته این کار با داشتن شکمی بزرگ چندان ساده نیست، پس می توانید هنگام تزریق سوزن به نرس یا دستیار اتاق عمل تکیه دهید. حدود ده تا پانزده دقیقه طول می کشد تا مسکن تاثیر کند، گرچه تقریباً فوراً آن را احساس خواهید کرد.

پس از این تزریق، کتتری (لوله باریکی) به داخل مثانه ی شما فرستاده می شود. اکنون داروی مسکن پایین تنه ی شما را بی حس کرده است، بنابراین وقتی کتتر وارد مثانه می شود، دردی احاس نخواهید کرد. هنوز هر حرکات یا فشار و احتمالاً سوزن سوزن و مور مور شدن را احساس می کنید که این بسیار عادی است.

برای زایمان سزارین با محلول ضد عفونی کننده شکمتان را پاک می کنند و پس از آن، با روکش های استریل رویتان را می پوشانند. برخی از پزشکان زنان و زایمان پرده ای بین شما و شکمتان قرار می دهند و عده ای نیز با روکشی استریل بدنتان را می پوشانند تا نواحی دیگر را پاکیزه و مصون نگه دارند.

احتمالاً برش جراحی را نخواهید دید، زیرا شکمتان یا پرده ی استریل مانع دید شما می شود، اما وقتی جراح برای اجرای برش به سمت پایین فشار می آورد، فشار را احساس کنید. چنین احساس می شود که زیپ شماباز شده است، اما دردی وجود ندارد.

به عنوان بخشی از جراحی زایمان سزارین، متخصص زنان و زایمان باید بریدگی هایی ایجاد کند. معمول ترین بریدگی های سزارین، برش بیکینی در زیر شکم است. با این شیوه، زخم بهتر التیام می یابد و در مراحل بهبودی کمتر اذیت می کند. برش عمودی یا کلاسیک معمولاً فقط در سزارین اورژانسی حقیقی اجرا می شود. بریدن لایه های پوست، چربی و جدا کردن ماهیچه ها به اطراف کشیده می شود، کشیدگی زیادی را احساس می کنید. هر رگ خونی سوزانده می شود تا از خونریزی پیشگیری شود. احتمالاً بوی بسیار غریب و ناخوشایندی به مشام می رسد و شاید کمی دود ببینید بنابراین، آماده باشید و نترسید.

پس از بریدگی در رحم، کیسه آب پاره می شود و باز هم دردی احساس نخواهید کرد، فقط صدای شر شر یا قل قل می شنوید، زیرا مایع خارج می شود.