سن سینه خیز رفتن (۱)

هرچه کودک‌تان بزرگ‌تر می‌شود علاقه‌اش به استقلال در حرکت هم بیشتر می‌شود. با ما باشید تا ببینید فرزندتان چطور از خزیدن به یک دونده ماهر تبدیل می‌شود. کودک شما با بزرگ شدن تحرکش هم بیشتر می‌شود. او ابتدا با رفلاکس‌های نوزادی آغاز می‌کند تا حرکاتش به صورت اختیاری و ارادی در بیایند. اگر دوست دارید بدانید آن نوزاد ناتوان و کم تحرک چطور ناگهان می‌غلتد، می‌ایستد و راه می‌افتد تا بدود این مطلب را تا آخر بخوانید.

سینه‌خیز رفتن و خزیدن
یکی از مهم‌ترین قدم‌ها در راه استقلال حرکتی کودک همین سینه‌خیز رفتن است. اولین حرکات نوزاد از روی غریزه و رفلاکس‌های حرکتی است. وقتی نوزاد را روی شکم می‌گذارید و گردنش را بالا می‌گیرد رفلاکس تونیک گردن باعث می‌شود او به صورت غریزی و برای پاسخ به این حالت دست‌هایش را صاف کرده و زانو‌هایش را نیز خم کند و کم‌کم به صورت چهار دست و پا قرار بگیرد و با تکرار در این کار به مهارت برسد و آن را به صورت ارادی انجام دهد.


او به تدریج می‌فهمد چهار دست و پا رفتن چه حسی دارد و از این به بعد برای تقویت ماهیچه‌ها و عضلاتش تلاش می‌کند تا بتواند این وضعیت را در حالت پایداری حفظ کند، سپس گیرنده‌های عضلانی با تمرین‌های مداوم به صورت آماده باش در می‌آیند و در حرکت دادن دست‌ها و پا‌هایش به او کمک می‌کنند.

اما هنوز کوچولوی شما تعادل کافی برای جلو رفتن و ایجاد هماهنگی بین دست‌ها و پا‌ها را ندارد. ممکن است مدتی به همین حالت خودش را به جلو و عقب تاب بدهد تا تعادل لازم را به دست بیاورد. حالا دیگر وقت آن رسیده که کانال‌های تعادلی که در گوش داخلی قرار دارند وارد عمل شوند.

تا زمانی که این هماهنگی ایجاد نشود، کودک شما قادر نخواهد بود به درستی حرکت کند و احتمالا شما بار‌ها و بار‌ها شاهد زمین خوردن و تلاش‌های ناموفق او خواهید بود. این‌ها همه مراحلی از رشد کودک هستند و شما می‌توانید کودک را به تلاش بیشتر تشویق کنید. نگران نباشید بالاخره موفق خواهد شد چهار دست و پا از سمتی به سمت دیگر حرکت کند و آنقدر در این کار مهارت پیدا خواهد کرد که دیگر حتی شما به گرد پایش نرسید. وقتی کودک چهار دست و پا این طرف و آن طرف می‌رود، چیزهای زیادی یاد می‌گیرد.

شاید از این‌که ببینید کودک‌تان لحظه‌ای آرام نمی‌گیرد و مدام در حال گشت‌وگذار زیر میز و صندلی و در چهار گوشه خانه است، خسته شوید اما این برای کودک تنها جابه‌جایی‌های ساده نیست. او با متر کردن خانه در حال کشف محیط اطراف است، محیطی که تا دیروز رسیدن به گوشه و کنارش برایش یک آرزو بود، حالا که می‌تواند حرکت کند حتی لحظه‌ای از وقتش را برای استراحت هدر نخواهد داد.

او با چهار دست و پا رفتن یاد می‌گیرد چه چیزهایی بالای سرش یا زیر شکمش قرار دارند، چه مسیرهایی پهن‌تر و کدام‌ها باریک‌ترند، چه جاهایی ممکن است گیر کند و از چه جاهایی به راحتی عبور می‌کند و یاد می‌گیرد اشیا چگونه در اطرافش قرار گرفته‌اند. وقتی او در حالت چهار دست و پا ناگهان سرش را زمین می‌گذارد و به اطراف نگاه می‌کند، در حال بررسی محیط از زاویه‌ای دیگر است، با دقت نگاه می‌کند که یک لیوان چطور روی زمین قرار گرفته یا یک گلدان چطور در کنار میز تلویزیون ایستاده. همچنین سینه‌خیز رفتن به کودک شما کمک می‌کند تا بتواند گردن، دست‌ها و پا‌هایش را با هم تکان دهد و این اولین گام در آماده‌سازی مغز برای یادگیری حرکات پیچیده‌تر است. پس این تلاش‌ها و خطاهای نوزاد را جدی بگیرید و با تشویق او را به ایجاد این هماهنگی‌ها مشتاق‌تر کنید.

ادامه دارد...