چرا کودکان انگشت خود را میمکند؟
پسری یک ساله دارم که دقیقا از ۴۰ روزگی شروع به مکیدن انگشت شست کرده است.
پرسش: پسری یک ساله دارم که دقیقا از ۴۰ روزگی شروع به مکیدن انگشت شست کرده است و بیشتر در موقع خواب و گرسنگی این کار را می کرد. اما الان شب ها شاید یک تا دو ساعت مداوم در حال مکیدن انگشتش در خواب است. این موضوع باعث ناراحتی من و پدرش شده چرا که دوست نداریم فرزندمان انگشتش را بخورد. رفتار ما با وی خیلی خوب و کلا در خانواده بسیار دوست داشتنی و مورد توجه و محبت است. دیگر اینکه وقتی پدرش نیست در زمانی که من در حال انجام کارهای روزمره هستم مدام به پاهای من چسبیده و حتی تا پشت در دست شویی با من می آید. نکته مهم دیگر اینکه چون خانواده من تهران هستند دو ماهی یک بار با پسرم ده روز آنجا می مانیم. آنجا خیلی خوشحال و شاد است و وابستگی اش به من اندکی کمتر.
پاسخ: مسائلی را که بیان می کنید خیلی طبیعی است و اصلا جای نگرانی ندارد. تمام این عادات به آنجا مختلف و به شکل های متفاوت در کودکان خود را نشان می دهد و به مرور هم رفع می شود. توصیه می کنم به انگشت مکیدن کودکتان خیلی حساس نشوید تا او متوجه این حساسیت نشود. اگر فرزندتان متوجه شود د؟که شما و پدرش به این مساله حساس هستید رفتارش شدت می گیرد.
لذا هر گاه شاهد این رفتار کودکتان بودید خیلی آرام دستش را از دهانش دور کنید و او را متوجه یک فعالیت سرگرم کننده نمایید. در مورد وابستگی شان هم همین طور. برای یک کودک یک ساله همه دنیا مادرش است حال وقتی کودک با افرادی مختلف هم ارتباط نداشته باشد وابستگی به مادرش بیشتر می شود. خودتان را ناراحت نکنید سعی کنید کم کم محیط های شادتر و غنی تر برای کودکتان ایجاد کنید. مثلا بردن کودک به خانه های اسباب بازی، پارک، ترغیب وی به شرکت در فعالیت های جمعی و ... همه از شدت این مسائل می کاهد.
البته فراموش نکنید که تازه کودکان بعد از سه سالگی نیاز دارند که در جمع حضور داشته و بازی کنند اما تا قبل از آن سعی کنید فرزندتان را به محیط های چند نفره و بازی ها موازی عادت دهید تا به مرور بتواند راحت تر از شما مستقل شود.
پاسخ: مسائلی را که بیان می کنید خیلی طبیعی است و اصلا جای نگرانی ندارد. تمام این عادات به آنجا مختلف و به شکل های متفاوت در کودکان خود را نشان می دهد و به مرور هم رفع می شود. توصیه می کنم به انگشت مکیدن کودکتان خیلی حساس نشوید تا او متوجه این حساسیت نشود. اگر فرزندتان متوجه شود د؟که شما و پدرش به این مساله حساس هستید رفتارش شدت می گیرد.
لذا هر گاه شاهد این رفتار کودکتان بودید خیلی آرام دستش را از دهانش دور کنید و او را متوجه یک فعالیت سرگرم کننده نمایید. در مورد وابستگی شان هم همین طور. برای یک کودک یک ساله همه دنیا مادرش است حال وقتی کودک با افرادی مختلف هم ارتباط نداشته باشد وابستگی به مادرش بیشتر می شود. خودتان را ناراحت نکنید سعی کنید کم کم محیط های شادتر و غنی تر برای کودکتان ایجاد کنید. مثلا بردن کودک به خانه های اسباب بازی، پارک، ترغیب وی به شرکت در فعالیت های جمعی و ... همه از شدت این مسائل می کاهد.
البته فراموش نکنید که تازه کودکان بعد از سه سالگی نیاز دارند که در جمع حضور داشته و بازی کنند اما تا قبل از آن سعی کنید فرزندتان را به محیط های چند نفره و بازی ها موازی عادت دهید تا به مرور بتواند راحت تر از شما مستقل شود.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼