کودکم خیلی وابسته است، کلافهام کرده
دعوایش نکنید و رفتاری پرخاشگرانه نداشته باشید. کودک را در ابتدا بغل کنید بعد بگذارید کنارتان بنشنید. از او بخواهید که برخی کارها را دو تایی انجام دهید.
سوال مخاطب نینیبان: دختر 2 ساله من به شدت به من که مادرش هستم وابسته است و لحظه ای با خودش بازی نمی کند. هر جا من می روم دنبالم می آید و همیشه می خواهد با من باشد و نه کس دیگر. واقعا این وابستگی اجازه هیچ کاری را به من نمی دهد! لطفا راهنمایی کنید.
پاسخ دکتر محمود بنی اعمام، متخصص بیماریهای کودکان و نوزادان:
باید با نوزاد فقط مدارا کنید تا کم کم به شرایط کنار بیاید. پذیرش تغییرات ناگهانی برای نوزاد سخت و دشوار است. بهتر است در این سن، زمانیکه می خواهید از او دور شوید، با او صحبت کنید و بگویید که به زودی بر می گردید. حرفهای شما به او احساس امنیت می دهد. در این سن، زمانیکه قصد دور شدن از او را دارید، چیزی را که به او آرامش می دهد و به آن وابستگی دارد، مثلا عروسکش، در اختیارش بگذارید. احتمالا در اوایل با بی قراری و گریه نوزاد مواجه خواهید شد ولی کم کم خواهید دید که به این شرایط عادت می کند.
دعوایش نکنید و رفتاری پرخاشگرانه نداشته باشید. کودک را در ابتدا بغل کنید بعد بگذارید کنارتان بنشنید. از او بخواهید که برخی کارها را دو تایی انجام دهید. اسباب بازی هایش را با هم مرتب کنید. با استفاده از روش حساسیت زدایی وابستگی کودکتان را به خود کاهش دهید. پیشنهاد می شود برای کاهش وابستگی کودک وقتی کنارتان می نشیند، او را به آغوش بگیرید اما در روزهای بعد وقتی کودک کنارتان نشست، بغلش نکنید بلکه دستش را بگیرید و نوازش کنید. مدتی بعد فقط دست کودک را بگیرید و با او حرف بزنید. بعد از مدتی در مراحل بعدی بدون اینکه دست او را بگیرید، فقط با او حرف بزنید. به تدریج با این روش میزان وابستگی فرزندتان هم به شما کمتر خواهد شد.
اگرچه وابستگی به والدین در کودکان تا حدود زیادی طبیعی است ولی گاهی وابستگی شکل منفی به خودش می گیرد و کودک بیش از حد به مادر وابسته است و نبود او باعث ترس و بی قراری کودک می شود. در این شرایط لازم است که پدر و مادر راهکارهای لازم را برای از بین بردن این حالت به کار ببرند.
پاسخ دکتر محمود بنی اعمام، متخصص بیماریهای کودکان و نوزادان:
باید با نوزاد فقط مدارا کنید تا کم کم به شرایط کنار بیاید. پذیرش تغییرات ناگهانی برای نوزاد سخت و دشوار است. بهتر است در این سن، زمانیکه می خواهید از او دور شوید، با او صحبت کنید و بگویید که به زودی بر می گردید. حرفهای شما به او احساس امنیت می دهد. در این سن، زمانیکه قصد دور شدن از او را دارید، چیزی را که به او آرامش می دهد و به آن وابستگی دارد، مثلا عروسکش، در اختیارش بگذارید. احتمالا در اوایل با بی قراری و گریه نوزاد مواجه خواهید شد ولی کم کم خواهید دید که به این شرایط عادت می کند.
دعوایش نکنید و رفتاری پرخاشگرانه نداشته باشید. کودک را در ابتدا بغل کنید بعد بگذارید کنارتان بنشنید. از او بخواهید که برخی کارها را دو تایی انجام دهید. اسباب بازی هایش را با هم مرتب کنید. با استفاده از روش حساسیت زدایی وابستگی کودکتان را به خود کاهش دهید. پیشنهاد می شود برای کاهش وابستگی کودک وقتی کنارتان می نشیند، او را به آغوش بگیرید اما در روزهای بعد وقتی کودک کنارتان نشست، بغلش نکنید بلکه دستش را بگیرید و نوازش کنید. مدتی بعد فقط دست کودک را بگیرید و با او حرف بزنید. بعد از مدتی در مراحل بعدی بدون اینکه دست او را بگیرید، فقط با او حرف بزنید. به تدریج با این روش میزان وابستگی فرزندتان هم به شما کمتر خواهد شد.
اگرچه وابستگی به والدین در کودکان تا حدود زیادی طبیعی است ولی گاهی وابستگی شکل منفی به خودش می گیرد و کودک بیش از حد به مادر وابسته است و نبود او باعث ترس و بی قراری کودک می شود. در این شرایط لازم است که پدر و مادر راهکارهای لازم را برای از بین بردن این حالت به کار ببرند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼