کودکان اوتیسم می توانند به مدارس عادی بروند؟(۲)

مدرسه ها باز شده و بسیاری از والدین خوشحال اند که فرزندشان پا به عرصه تعلیم و تربیت می گذارد اما کم نیستند والدینی که به دلیل مشکل کودک خود مهر خود را با غم و غصه ها آغاز کردند و نمی خواهند فرزندشان به مدارس خاص فرستاده شود. در مطلب پیش درباره کودکان اوتیسم و مدارس خاص صحبت شد، در ادامه گفتگوی ما با دکتر حمیدرضا پوراعتماد را می خوانید:

متاسفانه اگر کودک اوتیستیک را از جامعه دور کنیم، به مرور گوشه گیر می شود و به جای آن که نیروی مولد باشد، مصرف کننده خواهد شد. در جامعه ما هنوز کودکان اوتیستیکی که از لحاظ شناختی - رفتاری بدون مشکل هستند و باید در جامعه حاضر شوند تا ضعف های شان کمتر شود، پذیرفته نمی شوند. این در حالی است که در تمام دنیا این کودکان با یک همراه یا مربی سایه در جامعه حاضر می شوند تا بتوانند به تدریج خود را با اجتماع سازگار کنند و مهارت های را بیاموزند.


کدام کودکان مربی سایه می خواهند؟
- کودکان اوتیستیک، کودکان مبتلا به تاخیرهای رشدی، کودکان با اختلال های یادگیری و کودکان مبتلا به بیش فعالی به معلم سایه نیاز دارند. مهارت معلم سایه برای تمام این کودکان یکسان نیست. معلم سایه، به یک کودک اوتیستیک روابط اجتماعی و به کودک بیش فعال، خودکنترلی را می آموزند.

مربی سایه کیست؟
- معلم سایه فردی است که اوتیسم را می شناسد، مدتی مربی اوتیسم بوده و آموزش های مربیگری اوتیسم را دیده است. این فرد قاعدتا باید روانشناسی خوانده باشد، شخصیت باز و منعطف داشته و برونگرا باشد. وی باید کودک را در محیط های اجتماعی مثل مهد یا مدرسه همراهی کند و در هفته های اول کودک را آرام نگه دارد تا متوجه دنیای اطرافش شود.

در ماه های اول کودک باید در محیط عادی با کودکان دیگر همگن شود. ممکن است کودک در این مدت ارتباط تنگاتنگی با دیگر کودکان برقرار نکند اما به محض اینکه با گروه همسالان ادغام شد باید مهارت های ارتباطی را به او آموخت. کودکان اوتیستیک در بازی های قاعده مند که استدلال اجتماعی حکم می کند کندتر عمل می کنند. معلم سایه در این شرایط باید سرعت کودک را به دیگر کودکان برساند و به مرور که کودک توانست داد و ستد اجتماعی کند، نقش خود را کمرنگ کند و به مرور حذف شود.

چرا جامعه ما پذیرای مربی سایه نیست؟
- واقعیت این است که اوتیسم در کشور ما سیاسی شده است. در رسانه برای اطلاع رسانی در مورد اوتیسم کودکی که اوتیسم شدید دارد، نشان داده می شود یا موردی که در دوران کودکی آموزش کافی ندیده و کنار اوتیسم مشکل های دیگری مثل تاخیر هوشی یا صرع دارد نشان می دهند اما واقعیت این است که نباید تنها روی این عده تمرکز کرد زیرا در این شرایط برداشت جامعه منفی خواهد شد.

به همین دلیل است که تا به کسی می گوییم فرزند شما روی طیف اوتیسم است، گارد می گیرد. درصد زیادی از کودکان اوتیستیک اینگونه نیستند و بالای 70 درصد کودکان اوتیستیکی که آموزش می بینند، به مدارس عادی راه می یابند و حتی وارد مدارس استعدادهای درخشان می شوند. بیایید نگاه خودمحور و فرهنگ اشتباه مان را اصلاح کنیم و به حقوق دیگر کودکان، همانند حقوق فرزندان مان احترام بگذاریم.