محبت در زندگی زناشویی، تاثیرش چیست؟

پرسش: حدود یکماه است با آقایی ۳۰ساله که ازلحاظ اقتصادی وفرهنگی واعتقادی وبسیاری جنبه های دیگرتناسب داریم نامزد کرده ام اودرابراز محبت وعشق به من هرگز کوتاهی نمیکندوتاحدتوان به من توجه میکندولی چون دغدغه فکری من کم شدن این علاقه وسیرشدن او از من است به بهانه های مختلف ازاو دلخور میشوم و رفتاربسیار بدی بااو دارم که بعداز این وضعیت خودم بیشتر از اوعذاب میکشم اما نمیتوانم کوتاه بیایم مثلا درمواردی که ازاومیخواهم با من باشد واو بگویدجایی پیش دوستانش است . چه کارکنم زودرنج وبهانه گیرنباشم؟


پاسخ: متاسفانه شما درگیر افکار وسواس گونه ای هستید که با غلبه بر ذهنتون می تواند خوشی های حال را به ناخوشی تبدیل کرده و علاوه بر آن به دلیل تظاهرات رفتاری روابط شما را نیز تخریب کند. هر اضطرابی می تواند زودرنجی و بی حوصلگی و تند خویی را به دنبال داشته باشد و همه این موارد قادر است به سردی در ورابط دامن بزند. لذا باید وسواس ذهنی خود را از بین ببرید . از افکار منفی و ترس ها اجتناب کنید . از بودن در حال لذت ببرید وبه فکر تقویت این روابط باشید .

علاوه بر آن سعی کنید به خود بیاموزید با ازدواج قرار نیست کسی را به اسارت درآوریم و او را در زندان علاقه به خود حبس کنیم. انسان ها پس از ازدواج هم موجودات مختار و آزادی هستند و به شرط این که این آزادی افراطی نشود می تواند روابط زناشویی را هم تحکیم بخشد. هرچه بیشتر او رامحدود کرده و مورد مواخذه قرار دهید بیشتر او را از خود رانده اید . او همسر شما هست اما نیاز به بودن با دوستان هم دارد . علائقش را بشناسید و احترام کنید .