مشکل زوج های نابارور ایرانی

به رغم این که ناباروری به عنوان یک معضل جدی درمانی است نه یک معضل زیبایی و سطحی اجتماعی اما متأسفانه نابارورها انگار بی پناه هستند و سرپرستی هم برای حمایت ندارند.

دکتر حسن جمشیدیان ضمن بیان این مطلب اظهارکرد: در ایران از میزان زوجین نابارور آماردقیقی در دست نیست اما در دنیا چیزی حدود ۱۵ درصد افراد دچار ناباروری اولیه هستند(یعنی در یک سال اول بدون جلوگیری نیز بارداری رخ نمی دهد)؛ حدود ۵ تا ۷ درصد از این افراد در سال های بعد بچه دار می شوند و بین ۵ تا ۱۰درصد از افراد نابارور باقی می مانند که در درصدی از موارد برای آنها باید از روش های باروری استفاده کرد. متأسفانه در درصدی از موارد هم به دلیل نداشتن نطفه در زن و مرد هیچ وقت بارداری میسر نمی شود.


وی هشدار داد: در واقع با افزایش ناباروری گاهی خودکشی، طلاق و آسیب های روحی و روانی عمیقی در این افراد ایجاد می شود؛ بنابراین دولت باید بیمه ها را در ارتباط با ناباروری موظف کند تا قدم های بزرگی بردارند؛ چراکه روش هایی مانند زیفت،میکرو اینجکشن، آی یو آی؛ آی وی اف و هر روش دیگرپرکاربرد باید به صورت بیمه ای و رایگان برای بیماران انجام شود اما به دلیل هزینه های گران روش های درمانی مذکور این گونه نمی شود.

وی بااشاره به اینکه گران ترین درمان ناباروری مربوطه به میکرو اینجکشن است که هزینه های چند میلیونی دارد گفت: به دلیل هزینه های بالای روش های درمانی ناباروری،اغلب بیماران ازدرمان شان شانه خالی می کنند.چراکه قادر به پرداخت هزینه های ناباروری نیستند.حتی برخی ها باید خانه، ماشین و زندگی اشان را به خاطربچه دارشدن بفروشند؛ نکته دیگر آن که به رغم استفاده برخی از زوجین از روش های درمان ناباروری در بیمارستان های دولتی اما باز هم هزینه های زیادی به آنها تحمیل می شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران خاطرنشان کرد: البته اغلب داروهای ناباروری وارداتی هستند و در این خصوص بیمه ها درست می گویند زیرا هزینه هایشان زیاد است؛پس باید حق بیمه ها تعدیل و ادارات بیمه حمایت شوند که متولی این امر وزارت بهداشت و درمان است که این توازن را ایجاد کند.