خواب بد دیدن کودک، چاره چیست؟

دکتر توماس دانیگان محقق کلینیک سیستم سلامت در مایو گفت: کابوس های شبانه کودکان معمولا در فاصله سه تا شش سال آغاز می شوند و پس از ۱۰ سالگی کاهش می یابند. موضوع کابوس های شبانه ی دوران کودکی در سنین مختلف تغییر می کند. کودکان کوچکتر بیشتر درباره هیولاها و بزرگترها درباره مدرسه و یا برخی مشکلات در خانه کابوس می بینند.
به گفته دانیگان، عوامل زیر در کابوس های شبانه کودکان دخیل هستند:

- اضطراب و استرس حاصل از رویدادهای روزمره
- تغییر و تحول عمده همچون جابجایی و یا درگذشت یکی از اعضای خانواده
- کم خوابی
- مشاهده فیلم های ترسناک و یا خواندن و شنیدن داستان های ترسناک

کابوس های شبانه گاه و بیگاه کودکان معمولا جای نگرانی ندارند، اما در صورت تداوم و تکرار این کابوس ها به ویژه اگر موجب اختلال در خواب شود، کودک را از به خواب رفتن مجدد نگران کند و یا بروز مشکلاتی در رفتار روزانه وی را به دنبال داشته باشد، بهتر است هر چه زودتر به متخصص درمانی مراجعه شود.

به گفته دانیگان، برخی راهکارهای مناسب برای کاهش کابوس های شبانه کودکان موارد زیر هستند:
- گفت و گو با کودک. از کودک خود بخواهید کابوسی را که دیده است، برای شما تعریف کند، این که چه اتفاقی افتاد و چه عاملی موج ترس وی شد. این گفت و گو به کودک شما یادآوری می کند که کابوس واقعی نیست و نمی تواند آسیبی به وی وارد کند.
- عامل استرس زا را برطرف کنید. اگر کودک مضطرب و یا تحت فشار عصبی است، با او درباره آنچه وی را آزار می دهد، گفت و گو کنید.
- عروسکی را کنار او قرار دهید. احتمالا اگر یک عروسک و یا هر اسباب بازی دیگر مورد علاقه کودک را در کنارش قرار دهید، با احساس امنیت بیشتری به خواب می رود.
- محل خواب کودک را کاملا تاریک نکنید. اگر احیانا کودک در نیمه شب از خواب بیدار شود، تاریک نبودن اتاق به وی اطمینان خاطر می دهد.
- درهای اتاق ها را باز بگذارید. در اتاق کودک باید در طول شب باز باشد تا احساس تنهایی نکند. در اتاق والدین نیز باید باز باشد، تا در صورتی که کابوس شبانه به سراغ کودک آمد، امکان واکنش سریع از سوی والدین وجود داشته باشد.

به گفته دکتر دانیگان، صبوری، حفظ آرامش و اطمینان بخش بودن بهترین راهکار برای برخورد والدین در مواجهه با کابوس های وحشتناکی است که شب ها به سراغ کودکان می آیند.