چگونه کودکان خود را تنبیه کنیم؟
من پسری ۴ سال و هفت ماهه دارم متاسفانه پسرم فوق العاده پرخاشگر است.
پرسش: من پسری ۴ سال و هفت ماهه دارم متاسفانه پسرم فوق العاده پرخاشگر است و اصلا به حرف ما گوش نمی کند تنها فرزند ما است طوری رفتارش برایم آزار دهنده شده که با حضور در مهمانی ها به دلیل بی قراری ها و بددهنی هایش احساس بدی دارم از مهر ماه هم اورا به مهد می برم در آنجا هم مربی به شدت از دست گاز گرفتن بچه های دیگر و نافرمانیهایش و بد دهنی هایش خسته شده نمی دانم چه کنم در ضمن ما در منزل اصلا با هم مشکلی نداریم و محیط خانه آرام است اما نمی دانم دلیل این بی قراری و ناآرامی او چیست لطفا کمکم کنید چرا که خودم هم دیگر به شدت تحریک پذیر شده و گاهی از بچه خود احساس تنفر دارم .
پاسخ: از روش بی اعتنایی استفاده نمایید. در این روش باید:
تماس چشمی قطع شود
به صورت فیزیکی ازکودک دور شوید
صورت بیتفاوت باشد
به تمام مطالبی که کودک عنوان میکند بی اعتنا باشید
کم توجهی را فورا عرضه کنید
بی توجهی را ادامه دهید .
تا حذف رفتار آزار دهنده این تکنیک را ادامه دهید.
اگر بی توجهی جواب نداد از اتاق تنهایی استفاده کنید:
قبلا به اطلاع بچه برسانید که چه رفتارهایی به اتاق تنها منتهی میشود .
اولین مرحله تنبیه شامل نشستن و نگاه کردن به کودک است .
دومین مرحله تنبیه شامل یاد آوری قانون " زدن ، گاز گرفتن ، پرتاب کردن ممنوع" است
سومین مرحله تنبیه شامل تذکر دادن به کودک است : کمی صدای خود را بالا تر از حد معمول برده و به او بگویید :
"اگر یک بار دیگر این کار را بکنی به اتاق تنهایی خواهی رفت ."
اگر کودک مجددا خشونت کرد فرمان رفتن به اتاق تنهایی را صادر کنید
قطعا کودک اوائل که اقتدار، جدیت و مصمم بودن شما را احساس نکرده فرمان شما را اجرا نخواهد کرد .
در این مرحله مجازات فیزیکی تا حد گرفتن شانه ها و بردن به اتاق تنهایی جایز است .
طول زمان در اتاق تنهایی بین3 تا 7 دقیقه است ( البته بهتر است رفتار نامناسب قطع شده باشد )
به کودک درزمان رفتن به اتاق تنهایی باید بی اعتنایی کامل شود .
به هیچ وجه در اتاق تنها با کودک وارد بحث یا صحبت نشوید چون کودک دائما سعی میکند شما را تحریک کرده و به بحث بکشاند.
بعد از پایان مجازات دیگر راجع به اینکه چرا مجازات شدی صحبتی نشود .
بعد از پایان وقت به کودک بگوئید : "وقت تنها تمام شد میتوانی بیرون بیایی" . به یاد داشته باشید که زمان بیرون آمدن را شما تعیین می کنید نه کودک .
درب اتاق نباید بسته باشد . همچنین اتاق از نور کافی برخوردار باشد .
بعد از اتاق تنهایی باید کودک را مورد پاداشهای اجتماعی قرار داد .
جهت تنبیه روش توقیف اسباب بازی را هم می توانید به کار بگیرید، در این مورد چند اسباب بازی را آزاد گذاشته و بقیه را توقیف نمایید.
پاسخ: از روش بی اعتنایی استفاده نمایید. در این روش باید:
تماس چشمی قطع شود
به صورت فیزیکی ازکودک دور شوید
صورت بیتفاوت باشد
به تمام مطالبی که کودک عنوان میکند بی اعتنا باشید
کم توجهی را فورا عرضه کنید
بی توجهی را ادامه دهید .
تا حذف رفتار آزار دهنده این تکنیک را ادامه دهید.
اگر بی توجهی جواب نداد از اتاق تنهایی استفاده کنید:
قبلا به اطلاع بچه برسانید که چه رفتارهایی به اتاق تنها منتهی میشود .
اولین مرحله تنبیه شامل نشستن و نگاه کردن به کودک است .
دومین مرحله تنبیه شامل یاد آوری قانون " زدن ، گاز گرفتن ، پرتاب کردن ممنوع" است
سومین مرحله تنبیه شامل تذکر دادن به کودک است : کمی صدای خود را بالا تر از حد معمول برده و به او بگویید :
"اگر یک بار دیگر این کار را بکنی به اتاق تنهایی خواهی رفت ."
اگر کودک مجددا خشونت کرد فرمان رفتن به اتاق تنهایی را صادر کنید
قطعا کودک اوائل که اقتدار، جدیت و مصمم بودن شما را احساس نکرده فرمان شما را اجرا نخواهد کرد .
در این مرحله مجازات فیزیکی تا حد گرفتن شانه ها و بردن به اتاق تنهایی جایز است .
طول زمان در اتاق تنهایی بین3 تا 7 دقیقه است ( البته بهتر است رفتار نامناسب قطع شده باشد )
به کودک درزمان رفتن به اتاق تنهایی باید بی اعتنایی کامل شود .
به هیچ وجه در اتاق تنها با کودک وارد بحث یا صحبت نشوید چون کودک دائما سعی میکند شما را تحریک کرده و به بحث بکشاند.
بعد از پایان مجازات دیگر راجع به اینکه چرا مجازات شدی صحبتی نشود .
بعد از پایان وقت به کودک بگوئید : "وقت تنها تمام شد میتوانی بیرون بیایی" . به یاد داشته باشید که زمان بیرون آمدن را شما تعیین می کنید نه کودک .
درب اتاق نباید بسته باشد . همچنین اتاق از نور کافی برخوردار باشد .
بعد از اتاق تنهایی باید کودک را مورد پاداشهای اجتماعی قرار داد .
جهت تنبیه روش توقیف اسباب بازی را هم می توانید به کار بگیرید، در این مورد چند اسباب بازی را آزاد گذاشته و بقیه را توقیف نمایید.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼