مدرسه غیرانتفاعی بهتر است یا دولتی؟

بر اساس مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش مدارس دولتی می‌توانند زیر نظر وزارت آموزش و پرورش و به صورت هیات امنایی اداره شوند. اعضای هیات امنا شامل مدیر مدرسه، یک نفر از معاونان آموزشی مدرسه، یکی از کارکنان آموزشی، رئیس انجمن اولیاء و مربیان، یک نفر از اولیای دانش‌آموزان، دو نفر از صاحبنظران حوزه و دانشگاه، یک نفر خیر یا معتمد محل، یک نفر از اعضای شورا یاری محله یا موسسات فرهنگی و ورزشی و یک نفر از اعضای هیات مدیره مراکز تولیدی و خدماتی است. هیات امنا می‌تواند بر اساس قانون و پس از تایید شورای عالی مناطق برای برگزاری کلاس‌های فوق برنامه، جبرانی و تکمیلی از والدین شهریه دریافت کند. اگرچه هدف از هیات امنایی شدن برخی از مدارس دولتی از سوی مسئولان وزارت آموزش و پرورش مشارکت علمی، فکری، عاطفی و فرهنگی اولیاء در اداره مدرسه اعلام شده است اما منتقدان این طرح، آن را بهانه‌ای برای اخذ شهریه از سوی مدارس دولتی می‌دانند و نه بهبود کیفی امکانات و آموزش در این مدارس. مرضیه گرد، رئیس سازمان مدارس غیردولتی و توسعه مشارکت‌ها بر این باور است که فلسفه مدارس هیئت امنایی به انحراف کشیده شده است. وی همچنین در مصاحبه با خبرگزاری مهر هشدار داده که مدارسی که نتوانسته‌اند به ازای تشکیل هیئت امنا کیفیت خود را نسبت به سال گذشته افزایش دهند به وضعیت سابق باز می‌گردند و به مدارس عادی تبدیل می‌شوند. به نظر می‌رسد برخی مدارس هیات امنایی نتوانسته‌اند همزمان با اخذ شهریه از والدین کیفیت خدمت‌رسانی خود را به اندازه مدارس غیرانتفاعی بالا ببرند و این باعث شده تا والدین به کیفیت مدارس هیات امنایی به عنوان گزینه مناسب برای تحصیل فرزندانشان اعتماد نکنند.