علائم سلامت نوزادان، حتما بخوانید
ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻭﺟﻮﺩ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﻱ زیر، کودک را هرچه سریع تر به مراکز درمانی برسانید.
ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﻱ ﺧﻄﺮ ﺩﺭ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺯﻳﺮ ۲ ﻣﺎﻩ
ﺗﻨﻔﺲ ﺗﻨﺪ: ﺗﻨﻔﺲ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻧﻮﺑﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﻳﻚ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺷﻤﺮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺗﻨﻔﺲ ﻛﻮﺩک 60 ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﻚ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺧﻄﺮﺍﺳﺖ.
ﭘﺮﺵ ﭘﺮﻩﻫﺎﻱ ﺑﻴﻨﻲ: ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮔﺸﺎﺩ ﺷﺪﻥ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻫﺎﻱ ﺑﻴﻨﻲ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻨﻔﺲ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ
ﺗﻮﻛﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﻴﻨﻪ: ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﭘﺎﻳﻴﻨﻲ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﻤﻞ ﺩﻡ. ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺭﺥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﻛﻮﺩﻙ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻋﻤﻞ ﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻼﺷﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭﺍﻥ ﻛﻢ ﺳﻦ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﺮﻡ ﺑﻮﺩﻥ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺧﻔﻴﻒ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﻭﻟﻲ ﺗﻮﻛﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺷﺪﻳﺪ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻋﻤﻴﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﻲ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ.
ﻧﺎﻟﻪ: ﺻﺪﺍﻱ ﻧﺮﻡ ﻭ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻨﻔﺲ ﺑﺎﺯﺩﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺭﺥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
ﻛﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻱ: ﺑﻲﺣﺎﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﻛﻮﺩﻙ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﻴﺪﺍﺭﻱ ﻳﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﻴﺪﺍﺭﻛﺮﺩﻥ ﻫﻢ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
ﺑﻲﻗﺮﺍﺭﻱ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﻚﭘﺬﻳﺮﻱ: ﮔﺮﻳﻪ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﻭ ﺑﻲ ﺍﻣﺎﻥ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻫﻢ ﺳﺎﻛﺖ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ.
ﺗﺤﺮﻙ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻭ ﺑﻲﺣﺎﻟﻲ: ﻳﻚ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﻛﻢ ﺳﻦ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺳﺖﻫﺎ ﻳﺎ ﭘﺎﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺗﻜﺎﻥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻭ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮﺩﺍﻧﺪ.
ﺑﺮﺁﻣﺪﮔﻲ ﻣﻼﺝ: ﺩﺭ ﻟﻤﺲ ﻣﻼﻳﻢ ﻣﻼﺝ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ (ﻣﺤﻞ ﻧﺮﻣﻲ ﺭﻭﻱ ﺳﺮ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭﺍﻥ ﻛﻢ ﺳﻦ ﻛﻪ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺮﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ) ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ به ﻧﻈﺮ ﻣﻲﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ
ﻧﺎﺷﻲ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﻣﻨﻨﮋﻳﺖ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﺍﻳﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺧﻄﺮ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ.
ﺩﺭﺟﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺑﺎﻻ: ﺩﻣﺎﻱ ﺯﻳﺮ ﺑﻐﻞ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ۷۳ ﺩﺭﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻲ ﮔﺮﺍﺩ
ﺩﺭﺟﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﭘﺎﻳﻴﻦ: ﺩﻣﺎﻱ ﺯﻳﺮ ﺑﻐﻞ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ۶۳ ﺩﺭﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻲ ﮔﺮﺍﺩ
ﺭﻧﮓ ﭘﺮﻳﺪﮔﻲ ﺷﺪﻳﺪ: ﺭﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮔﺮﻳﻪ ﻧﻴﺰ ﭘﻮﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﻗﺮﻣﺰ ﺗﻴﺮﻩ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺳﻴﺎﻧﻮﺯ: ﻛﺒﻮﺩﻱ ﺩﺳﺖﻫﺎ ﻭ ﭘﺎﻫﺎﻱ ﻧﻮﺯﺍﺩ (ﺳﻴﺎﻧﻮﺯ ﺍﻧﺘﻬﺎﻫﺎ) ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺍﻭﻝ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﻳﺪﮔﻲ ﻭ ﺳﻴﺎﻧﻮﺯ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺨﺎﻁ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻠﺘﺤﻤﻪ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﻴﺎﻧﻮﺯ، ﻟﺐ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺨﺎﻁ ﻫﺎ ﻛﺒﻮﺩ ﺍﺳﺖ.
ﺯﺭﺩﻱ ﺩﺭ ۲۴ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﻭﻝ: ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱﻫﺎﻱ ﺧﻄﺮﻧﺎﻙ ﻣﺜﻞ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻭﺟﻮﺩ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﻱ ﺑﺎﻻ کودک را هرچه سریع تر به مراکز درمانی برسانید.
ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﮔﺮﻡ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺟﻬﺖ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﻱ ﺍﺯ ﺍﻓﺖ ﻗﻨﺪ ﺧﻮﻥ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺑﺎ ﺷﻴﺮﻣﺎﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﺑﺪ.
ﺗﻨﻔﺲ ﺗﻨﺪ: ﺗﻨﻔﺲ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻧﻮﺑﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﻳﻚ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺷﻤﺮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺗﻨﻔﺲ ﻛﻮﺩک 60 ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﻚ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺧﻄﺮﺍﺳﺖ.
ﭘﺮﺵ ﭘﺮﻩﻫﺎﻱ ﺑﻴﻨﻲ: ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮔﺸﺎﺩ ﺷﺪﻥ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻫﺎﻱ ﺑﻴﻨﻲ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻨﻔﺲ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ
ﺗﻮﻛﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﻴﻨﻪ: ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﭘﺎﻳﻴﻨﻲ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﻤﻞ ﺩﻡ. ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺭﺥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﻛﻮﺩﻙ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻋﻤﻞ ﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻼﺷﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭﺍﻥ ﻛﻢ ﺳﻦ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﺮﻡ ﺑﻮﺩﻥ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺧﻔﻴﻒ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﻭﻟﻲ ﺗﻮﻛﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺷﺪﻳﺪ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻋﻤﻴﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﻲ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ.
ﻧﺎﻟﻪ: ﺻﺪﺍﻱ ﻧﺮﻡ ﻭ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻨﻔﺲ ﺑﺎﺯﺩﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺭﺥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
ﻛﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻱ: ﺑﻲﺣﺎﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﻛﻮﺩﻙ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﻴﺪﺍﺭﻱ ﻳﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﻴﺪﺍﺭﻛﺮﺩﻥ ﻫﻢ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
ﺑﻲﻗﺮﺍﺭﻱ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﻚﭘﺬﻳﺮﻱ: ﮔﺮﻳﻪ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﻭ ﺑﻲ ﺍﻣﺎﻥ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻴﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻫﻢ ﺳﺎﻛﺖ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ.
ﺗﺤﺮﻙ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻭ ﺑﻲﺣﺎﻟﻲ: ﻳﻚ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﻛﻢ ﺳﻦ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺳﺖﻫﺎ ﻳﺎ ﭘﺎﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺗﻜﺎﻥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻭ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻲﮔﺮﺩﺍﻧﺪ.
ﺑﺮﺁﻣﺪﮔﻲ ﻣﻼﺝ: ﺩﺭ ﻟﻤﺲ ﻣﻼﻳﻢ ﻣﻼﺝ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ (ﻣﺤﻞ ﻧﺮﻣﻲ ﺭﻭﻱ ﺳﺮ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭﺍﻥ ﻛﻢ ﺳﻦ ﻛﻪ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻫﺎﻱ ﺳﺮﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻞ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ) ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ به ﻧﻈﺮ ﻣﻲﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ
ﻧﺎﺷﻲ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﻣﻨﻨﮋﻳﺖ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﺍﻳﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺧﻄﺮ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ.
ﺩﺭﺟﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺑﺎﻻ: ﺩﻣﺎﻱ ﺯﻳﺮ ﺑﻐﻞ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ۷۳ ﺩﺭﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻲ ﮔﺮﺍﺩ
ﺩﺭﺟﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﭘﺎﻳﻴﻦ: ﺩﻣﺎﻱ ﺯﻳﺮ ﺑﻐﻞ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ۶۳ ﺩﺭﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻲ ﮔﺮﺍﺩ
ﺭﻧﮓ ﭘﺮﻳﺪﮔﻲ ﺷﺪﻳﺪ: ﺭﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮔﺮﻳﻪ ﻧﻴﺰ ﭘﻮﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﻗﺮﻣﺰ ﺗﻴﺮﻩ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺳﻴﺎﻧﻮﺯ: ﻛﺒﻮﺩﻱ ﺩﺳﺖﻫﺎ ﻭ ﭘﺎﻫﺎﻱ ﻧﻮﺯﺍﺩ (ﺳﻴﺎﻧﻮﺯ ﺍﻧﺘﻬﺎﻫﺎ) ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺍﻭﻝ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﻳﺪﮔﻲ ﻭ ﺳﻴﺎﻧﻮﺯ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺨﺎﻁ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻠﺘﺤﻤﻪ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﻴﺎﻧﻮﺯ، ﻟﺐ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺨﺎﻁ ﻫﺎ ﻛﺒﻮﺩ ﺍﺳﺖ.
ﺯﺭﺩﻱ ﺩﺭ ۲۴ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﻭﻝ: ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱﻫﺎﻱ ﺧﻄﺮﻧﺎﻙ ﻣﺜﻞ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻭﺟﻮﺩ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﻱ ﺑﺎﻻ کودک را هرچه سریع تر به مراکز درمانی برسانید.
ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﮔﺮﻡ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺟﻬﺖ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﻱ ﺍﺯ ﺍﻓﺖ ﻗﻨﺪ ﺧﻮﻥ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺑﺎ ﺷﻴﺮﻣﺎﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﺑﺪ.
منبع:
zimed
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼