وسایل برای سیسمونی، چی لازمه؟
زمانی بود که خانوادهها برای سیسمونی فرزند نورسیده، کهنه پارچههایی از جنس چیت، مشمع، تشکچه، بالشتک پر قو یا پشم شتر میخریدند.
یاد گهوارههای چوبی و کهنههای پارچهای!
سیسمونی در فرهنگ ایرانی معمولاً به رخت و لباس، لوازم خواب و حمام نخستین نوزاد خانواده گفته میشود ایرانیها رسم دارند خانواده عروس برای نخستین نوهشان، وسایل مورد نیاز را به خانه عروس و داماد بفرستند.
زمانی بود که خانوادهها برای سیسمونی فرزند نورسیده، کهنه پارچههایی از جنس چیت، مشمع، تشکچه، بالشتک پر قو یا پشم شتر میخریدند.
آنروزها که گهواره چوبی مد بود و تیله و مهره به عنوان اسباببازی برای پسر، بازار سنتی شهرها مکانی برای خرید سیسمونی داشتند اما با گسترش شهرها و افزایش جمعیت، نیاز بازار میطلبید که مراکز گوناگون فروش وسایل سیسمونی شکل بگیرد امروز به نقاط گوناگون شهر که سر بزنی، میتوانی رنگ و بویی از این بازارها و بورسها ببینی و حس کنی.
یک سیسمونی پروپیمان
سیسمونی را میتوان به لوازم و وسایل بهداشتی جانبی، سرویس رختخواب، لوازم بهداشتی کودک، لوازم موردنیاز مادر، اسباببازی، لوازم شیرخوارگی، سرویس کالسکه و تزئینات اتاق کودک، تقسیم کرد.
این لباس که پسرانه است بچه ما دختره!
هر چقدر هم که پول داشته باشی و به جیبات بنازی اما نمیتوانی به سنتهای خرید سیسمونی به ویژه زمانبندی آن بیاعتنایی کنی! چه امروزه که تکنولوژی همه دستاوردهایش را در اختیار ما گذاشته، چه در گذشته که سونوگرافی نبود و خانوادهها تا روز آخر هم نمیدانستند جنسیت بچه چیست تا برایش لباس مناسب بخرند، همواره به این سنتها احترام گذاشته شده است.
شلوغی خیابان باورکردنی نیست...
رانندگان، خودروهایشان را هرجا که گیر آوردهاند. پارک کردهاند... این شلوغی اما اعتراض کسی را برنمیانگیزد...
اینجا بازار فروش اسباببازی و لباس کودک است... جایی دوست داشتنی و شادی برانگیز... سرخوشیهای کودکان در اینجا دیدن دارد... یک آن لبخند از لبهایشان دور نمیشود... در بخشی از این بازار رنگارنگ اما گویی سیمهای ناپیدای خاردار، جلوی رفتن آقایان را میگیرند؛
بورس اجناس سیسمونی از اینجا به بعد، عرفا «ورود آقایان ممنوع» است مگر اینکه همراه داشته باشی با کارت خیلی ویژه باشد وگرنه مرد تنها که برای خرید سیسمونی به بازار نمیآید!
سیسمونی در فرهنگ ایرانی معمولاً به رخت و لباس، لوازم خواب و حمام نخستین نوزاد خانواده گفته میشود ایرانیها رسم دارند خانواده عروس برای نخستین نوهشان، وسایل مورد نیاز را به خانه عروس و داماد بفرستند.
زمانی بود که خانوادهها برای سیسمونی فرزند نورسیده، کهنه پارچههایی از جنس چیت، مشمع، تشکچه، بالشتک پر قو یا پشم شتر میخریدند.
آنروزها که گهواره چوبی مد بود و تیله و مهره به عنوان اسباببازی برای پسر، بازار سنتی شهرها مکانی برای خرید سیسمونی داشتند اما با گسترش شهرها و افزایش جمعیت، نیاز بازار میطلبید که مراکز گوناگون فروش وسایل سیسمونی شکل بگیرد امروز به نقاط گوناگون شهر که سر بزنی، میتوانی رنگ و بویی از این بازارها و بورسها ببینی و حس کنی.
یک سیسمونی پروپیمان
سیسمونی را میتوان به لوازم و وسایل بهداشتی جانبی، سرویس رختخواب، لوازم بهداشتی کودک، لوازم موردنیاز مادر، اسباببازی، لوازم شیرخوارگی، سرویس کالسکه و تزئینات اتاق کودک، تقسیم کرد.
این لباس که پسرانه است بچه ما دختره!
هر چقدر هم که پول داشته باشی و به جیبات بنازی اما نمیتوانی به سنتهای خرید سیسمونی به ویژه زمانبندی آن بیاعتنایی کنی! چه امروزه که تکنولوژی همه دستاوردهایش را در اختیار ما گذاشته، چه در گذشته که سونوگرافی نبود و خانوادهها تا روز آخر هم نمیدانستند جنسیت بچه چیست تا برایش لباس مناسب بخرند، همواره به این سنتها احترام گذاشته شده است.
شلوغی خیابان باورکردنی نیست...
رانندگان، خودروهایشان را هرجا که گیر آوردهاند. پارک کردهاند... این شلوغی اما اعتراض کسی را برنمیانگیزد...
اینجا بازار فروش اسباببازی و لباس کودک است... جایی دوست داشتنی و شادی برانگیز... سرخوشیهای کودکان در اینجا دیدن دارد... یک آن لبخند از لبهایشان دور نمیشود... در بخشی از این بازار رنگارنگ اما گویی سیمهای ناپیدای خاردار، جلوی رفتن آقایان را میگیرند؛
بورس اجناس سیسمونی از اینجا به بعد، عرفا «ورود آقایان ممنوع» است مگر اینکه همراه داشته باشی با کارت خیلی ویژه باشد وگرنه مرد تنها که برای خرید سیسمونی به بازار نمیآید!
منبع:
زندگی آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼