بررسی سقط مکرر، علل و عوامل

شایع ترین عارضه بارداری، از دست دادن خود به خود بارداری قبل از فرارسیدن زمان زنده ماندن جنین خارج رحم (زایمان) است.

شایع ترین عارضه بارداری، از دست دادن خود به خود بارداری قبل از فرارسیدن زمان زنده ماندن جنین خارج رحم (زایمان) است. معمولا زمان آن از لقاح تا ۲۰ الی ۲۴ هفته است که در ۱۵ الی ۲۰ درصد از حاملگی ها رخ می دهد. سقط مکرر در یک درصد زوج ها اتفاق می افتد. پس از سه سقط متوالی، خطر سقط جنین در بارداری بعدی به ۴۰ درصد افزایش می یابد. ممکن است فرد بعد از یک بارداری موفق دچار سقط مکرر شود. افزایش سن مادر به دلیل افزایش سن تخمک و احتمال مشکلات کروموزومی آن می تواند از عوامل خطر سقط های مکرر باشد.

علل سقط مکرر
اختلالات ژنتیکی
سقط مکرر ممکن است مربوط به ناهنجاری کروموزومی در 2 تا 5 درصد از زوج ها باشد.
انتقال متقابل بین کروموزوم ها یا نوع رابرتسونی از رایج ترین انواع آن است.

سندرم فسفولیپید
از مهم ترین علل قابل درمان که در حال حاضر علت ۱۵ درصد از سقط های مکرر است.

مشکلات ساختاری
ناهنجاری رحم (کمانی و یا سپتوم دار) در بین ۱۰ الی ۲۵ درصد از موارد سقط مکرر دیده می شود. تنها ۵۰ درصد بارداری های همراه با ناهنجاری رحم به زایمان ختم می شود. فیبروئید رحم در بیش از ۳۰ درصد از زنان وجود دارد ولی تاثیر آن بر سقط جنین نامشخص است. بی کفایتی دهانه رحم (سقط قبل از پارگی خود به خودی کیسه آب یا اتساع دهانه رحم بدون درد) اغلب ممکن است از علل سقط مکرر سه ماه دوم باشد. سقط سه ماهه دوم ممکن است با ناهنجاری های رحمی مانند سپتوم رحم مرتبط باشد.

غدد درون ریز
زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بیش تر در معرض خطر سقط جنین هستند که ممکن است با مقاومت به انسولین و هیپرانسولینمی مربوط باشد. دیابت کنترل نشده ،بیماری تیروئید، هیپرپرولاکتینمی، نقص فاز لوتئال از دیگر علل سقط راجعه است.

ایمنی
زنان دارای سابقه سقط مکرر دارای سلول های کشنده طبیعی بیشتری در مخاط رحم خود هستند که میزان احتمال سقط جنین در حاملگی های بعدی این افراد را افزایش می دهد. با این حال، هیچ ارتباطی بین سطح سلول های کشنده طبیعی در خون محیطی و در مخاط رحم وجود ندارد. سطح سلول های کشنده طبیعی در خون محیطی، نتیجه بارداری در زنان با سابقه سقط مکرر را پیش گویی نمی کند.

ترومبوفیلی ارثی
ترومبوفیلی ارثی، مانند کمبود پروتئین C و S ممکن است به دلیل افزایش خطر ابتلا به ترومبوز در گردش خون نقشی در سقط مکرر داشته باشد.

عفونت ها
واژینوز باکتریال در سه ماهه اول بارداری، یک عامل خطر برای سقط جنین در سه ماهه دوم و زایمان زودرس است. احتمالا عفونت هایی مانند باکتری لیستریا مونوسیتوژنز، توکسوپلاسما گوندی، سرخجه، ویروس هرپس سیمپلکس، سرخک و سیتومگال ویروس در سقط خود به خودی نقش دارند.

عوامل محیطی
مصرف الکل،کافئین،سیگار و نیکوتین حاصل از آن می تواند یکی دیگر از دلایل سقط های مکرر باشد.

بررسی های سقط مکرر
آنتی بادی آنتی فسفولیپید
وجود این آنتی بادی با سقط جنین زودرس و عوارض آن در مادران همراه است. برای انجام تست آن حداقل شش هفته زمان نیاز است. در زنان با سابقه سقط مکرر در سه ماهه اول و همه زنان با یک یا چند سقط، در سه ماهه دوم باید آنتی بادی آنتی فسفولیپید قبل از بارداری، مورد بررسی قرار گیرد.

ترمبوز ارثی
زنان با سابقه سقط در سه ماهه دوم باید از نظر ترمبوفیلی ارثی از جمله فاکتور V لیدن، عامل II(پروترومبین) جهش در ژن و پروتئین S بررسی شوند.

ناهنجاری ساختار رحم
همه زنان با سقط راجعه در سه ماهه اول و همه زنان با یک یا چند سقط جنین در سه ماهه دوم باید برای ارزیابی آناتومی رحم سونوگرافی انجام دهند. اگر ناهنجاری رحم تشخیص داده شده است برای بررسی بیش تر ممکن است هیستروسکوپی یا لاپاراسکوپی، لازم باشد.

کاریوتایپ
بعد از سومین سقط باید کاریوتایپ محصولات حاملگی بررسی شود. اگر یک اختلال کروموزومی ساختاری نامتعادل وجود داشت باید به مشاوران ژنتیک ارجاع داده شود. کاریوتایپ خون محیطی هر دو والدین نیز برای بررسی ناهنجاری های کروموزومی لازم است.

درمان دارویی
در سندرم فسفولیپید، هپارین همراه با دوز پایین آسپیرین، نرخ تولد زنده را تا 70 درصد بهبود می بخشد. اطلاعات کمی درمورد حمایت از استفاده هپارین در زنان بدون این سندروم وجود دارد.برخی از شواهد نشان می دهد که استفاده از متفورمین در دوران بارداری با کاهش نرخ سقط جنین در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک همراه است.برخی مطالعات نشان داده پروژسترون درمانی در زنان با سابقه سقط مکرر تاثیر مفیدی داشته است. از لحاظ آماری تفاوت قابل توجهی در میزان عوارض جانبی وجود ندارد.

جراحی
سرکلاژ دهانه رحم در موارد شک به کفایت دهانه رحم برای نگه داری محصولات حاملگی و بیشتر در سقط های سه ماه دوم استفاده می شود. البته سرکلاژ خطر تحریک انقباضات رحمی را به همراه دارد. تاثیر سرکلاژ در دهانه رحم های کوتاه تر از 25 میلی متر افزایش پیدا می کند.

منبع: ماما سایت