پرکاری تیروئید در بارداری، عوامل و نشانه ها

اختلال عملکرد تیروئید می تواند در طول یا بعد از بارداری در زنانی که مشکل تیروئید نداشتند شروع شود. از خطرات پرکاری تیروئید در طی بارداری برای مادر و جنین: افزایش فشار خون، تولد نوزاد کم وزن و... می باشد.

پرکاری تیروئید در بارداری چیست؟
اختلال عملکرد تیروئید -تغییر در نحوه عملکرد غده تیروئید- می تواند در طول یا بعد از بارداری در خانم هایی که قبلا هرگز مشکلات تیروئید نداشته اند شروع شود. این امر به این دلیل رخ می دهد که بارداری باعث تغییرات اساسی در سطح هورمون های ایجاد شده در غده تیروئید می شود. زمانی که تیروئید، هورمون های تیروئیدی T۳ و T۴ را بیش از حد تولید می کند آن را تیروئید بیش فعال یا پرکاری تیروئید می نامند. این مشکل همچنین باعث ایجاد سطح بسیار کمی از هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) می شود، هورمونی که به تیروئید می گوید T۳ و T۴ بسازد. این موضوع بدین دلیل است که مقدار بیش از حد T۳ و T۴ در بدن باعث می شود که تولید TSH متوقف شود. تیروئید بیش فعال متابولیسم (سوخت و ساز) بدن را بیش از حد افزایش می دهد. (نحوه استفاده بدن از انرژی) این اختلال اغلب روی زنان ۲۰ تا ۴۰ ساله در سن زایمان تاثیر می گذارد.
خوشبختانه پرکاری تیروئید در دوران بارداری رایج نیست. با این وجود این علائم ممکن است نادیده گرفته شوند، زیرا برخی از آنها می توانند از تغییرات هورمونی یک زن در یک بارداری طبیعی تقلید کنند. برای مثال: احساس گرمای زیاد، خستگی یا اضطراب. در صورت عدم درمان، پرکاری تیروئید در دوران بارداری خطری برای مادر و کودک دارد. بارداری زنان مبتلا به پرکاری تیروئید می تواند فشار خون بالا را ایجاد کند. همچنین خطر سقط جنین، زایمان زودرس و تولد نوزاد کم وزن را افزایش می دهد.

چه عواملی باعث پرکاری تیروئید در دوران بارداری می شود؟
یک دلیل رایج بیش فعال بودن تیروئید در زنان باردار بیماری گریوز است. این بیماری زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بیش فعال شود و آنتی بادی هایی (پروتئین ایمنی) بسازد که به تیروئید حمله کنند. این بیماری باعث می شود که غده تیروئید بزرگ شود و هورمون های تیروئید بیش از حد تولید کند. بیشتر زنان مبتلا به بیماری گریوز متوجه بیماریشان می شوند و قبل از اینکه باردار شوند تحت درمان قرار می گیرند. زنانی که حالت تهوع و استفراغ دارند یا کسانی که دوقلو باردارند ممکن است به پرکاری تیروئید موقتی دچار شوند. این پرکاری تیروئید تیروتوکسیکوز گذرای حاملگی نام دارد. این پرکاری به دلیل افزایش سطح هورمون بارداری به نام گنادوتروپین کوریونی انسانی یا HCG است. از آنجا که تا هفته ۱۴ تا ۱۸ بارداری این بیماری برطرف می شود زنان باردار برای درمان این وضعیت نیازی به داروهای ضد تیروئیدی ندارند.
گاهی اوقات پرکاری تیروئید طی بارداری به دلیل گره ها (توده های کوچک) در تیروئید شروع می شود. این گره ها هورمون های تیروئیدی بسیار زیادی می سازند. تیروئید همچنین می تواند پس از زایمان بیش فعال شود. در اولین سال پس از زایمان حدود 7% زنان تیروئیدیت پس از زایمان (التهاب تیروئید) می گیرند.
این مشکل با پرکاری تیروئید شروع می شود. اغلب اوقات بدون درمان در طی چند هفته یا چند ماه پاک می شود. اما گاهی اوقات التهاب به کم کاری تیروئید منجر می شود. شرایط مخالفی که در آن غده تیروئید به اندازه کافی هورمون تیروئید تولید نمی کند. در بیشتر موارد این کم کاری تیروئید به تنهایی از بین می رود.

نشانه های پرکاری تیروئید در دوران بارداری چیست؟
نشانه های پرکاری تیروئید عبارتند از:
احساس گرمای بیش از حد وقتی که دیگران راحت هستند.
ضربان سریع قلب
لرزش دستان
کاهش وزن زمانی که به اندازه کافی غذا می خورید
خستگی و / یا مشکل در خواب
احساس زودرنجی و اضطراب

پرکاری تیروئید چگونه تشخیص داده می شود؟
اغلب اوقات زنان قبل از اینکه باردار شوند متوجه پرکاری تیروئیدشان می شوند. برای تشخیص پرکاری تیروئید پزشک معاینه فیزیکی می کند و دستور آزمایش خون می دهد تا میزان هورمون تیروئید را اندازه بگیرد. سطح پایین TSH و سطح بالای T۴ (تیروکسین نیز نامیده می شود) نشان دهنده پرکاری تیروئید است.
آزمایش دیگر برای پرکاری تیروئید آزمایش جذب ید رادیواکتیو است. زنان باردار و شیرده نباید این آزمایش را انجام دهند. بنابراین اگر باردار یا شیرده هستید به دکتر خود بگویید. این آزمایش مقدار یدی که تیروئید جذب می کند را اندازه می گیرد. تیروئید برای تولید هورمون تیروئید از ید استفاده می کند. یافتن علت بیش فعالی تیروئید مهم است لذا دکتر می داند که آیا به درمان نیاز است یا خیر.

درمان پرکاری تیروئید در دوران بارداری چیست؟
۱. در دوران حاملگی
درمان ترجیحی برای زنان باردار مبتلا به پرکاری تیروئید ناشی از بیماری گریوز داروهای ضد تیروئیدی است. این داروها از تولید بیش از حد هورمون های تیروئیدی توسط تیروئید جلوگیری می کنند. پرکاری موقتی تیروئید (حاملگی) نیازی به درمان ندارد. زنان باردار مبتلا به پرکاری تیروئید گریوز یا گره های تیروئیدی باید شروع به درمان با داروهای ضد تیروئیدی کنند یا در صورت استفاده از این داروها درباره دوز آنها به پزشک خود مراجعه کنند.
پرکاری تیروئید ناشی از بیماری گریوز اغلب اوقات با پیشرفت بارداری بهبود می یابد. اما ممکن است در طول شش ماه اول بعد از تولد بدتر شود. بنابراین ممکن است نیاز باشد در طول یا بعد از بارداری دکتر دوز داروهای ضد تیروئیدی را تغییر دهد. در سه ماهه اول بارداری، داروی ترجیحی برای درمان پرکاری تیروئید پروپیلیتوراکیل (PTU) است. داروی دیگر ضد تیروئید متیمازول است، که اگر در اوایل بارداری مصرف شود ممکن است باعث نقص هنگام تولد شود. زنان در سه ماه اول بارداری اگر قادر به تحمل PTU نباشند ممکن است نیاز به مصرف متیمازول داشته باشند.
پس از سه ماهه اول متخصصان توصیه می کنند که داروها از PTU به متیمازول تغییر کنند. این توصیه به این دلیل است که در موارد نادر PTU می تواند باعث آسیب شدید کبدی شود. این دو دارو به یک اندازه موثر هستند. با دکتر خود درباره فواید و خطرات این داروها صحبت کنید و هر کدام که بهتر است را برای خود انتخاب کنید.
داروی ضد تیروئیدی می تواند بیشتر موارد بیماری گریوز در دوران بارداری را درمان کند. به ندرت ممکن است بعضی از خانم ها برای برداشتن بخشی از تیروئید به عمل جراحی نیاز داشته باشند. بهترین زمان برای این عمل در دوران بارداری سه ماهه دوم (ماه های ۴ تا ۶) است. زنانی که باردارند یا ممکن است باردار شوند نباید ید رادیواکتیو دریافت کنند. این داروی رادیواکتیو معمولا غده تیروئید بیمار را از بین می برد تا از بیش فعال بودن آن جلوگیری کند. و می تواند به تیروئید نوزاد متولد نشده آسیب بزند.
2. دوران شیردهی
زنانی که شیرده هستند نباید تحت درمان ید رادیو اکتیو قرار بگیرند. در صورت مصرف داروی تجویز شده، ممکن است داروهای ضد تیروئید را ادامه دهند.

آیا کودک شما نیاز به مراقبت ویژه دارد؟
بیشتر افراد مبتلا به بیماری گریوز دارای آنتی بادی های قابل اندازه گیری در خون هستند که به عنوان ایمونوگلوبولین های تحریک کننده تیروئید شناخته می شوند. در زنان باردار مبتلا به بیماری گریوز این آنتی بادی ها می توانند از طریق جفت به نوزاد منتقل شوند. اگر چه این امر اغلب اتفاق نمی افتد، اما می تواند باعث بیماری تیروئید و سایر مشکلات پزشکی برای نوزاد شود. تمام نوزادان مادران مبتلا به بیماری گریوز برای این آنتی بادی ها مثبت هستند که باید از نظر علائم مشکلات تیروئیدی بررسی شوند و اگر نیاز باشد تحت درمان قرار گیرند.

برای کمک به داشتن نوزاد سالم چه کاری می توانید انجام دهید؟
شما می توانید هم از سلامت نوزاد و هم از سلامت خود اطمینان حاصل کنید. با ارائه دهنده مراقبت از بارداری و متخصص غدد خود، متخصصی که با شرایط مرتبط هورمون را درمان می کند، برای دریافت مراقبت های پزشکی مناسب قبل، در دوران و بعد از بارداری کار کنید. داروهای خود را طبق تجویز مصرف کنید. پزشک می تواند در مورد برنامه بارداری به شما توصیه کند. اگر بیماری گریوز فعال دارید، بارداری خود را تا وقتی که بیماری شما به خوبی کنترل شود به تاخیر اندازید. همچنین اگر تحت درمان ید رادیو اکتیو بودید قبل از تلاش برای بارداری ۶ تا ۱۲ ماه صبر کنید.