داروی ضد قارچ در بارداری، منع مصرف ندارد؟

عفونت قارچی و خارش در زنان باردار نیز اتفاق می‌افتد و بسیاری از زنان در معرض عفونت قارچی قرار دارند. نکته مهم آن است که زنان باردار همه داروهای ضدقارچ را نمی‌توانند مصرف کنند و بسیاری از این داروها برای زنان باردار مضر است. به همین دلیل باید بدانید مصرف کدام داروی ضدقارچ در دوران بارداری مجاز است!

عفونت قارچی چیست؟
لازم به ذکر است قارچ‌هایی که انسان را آلوده می‌کنند در دو فرم عمده قرار می‌گیرند؛ کاندیدا و تینا. کاندیدا یا مخمر اغلب در محیط‌های مرطوب مانند حفره دهان و واژن یا مقعد رشد می‌کنند. عفونت کاندیدا معمولا با قرمزی و خارش همراه است. عفونت‌های تینا شامل گروهی از عفونت‌های پوستی است که در هر کجای پوست از جمله ناخن و مو اتفاق می‌افتد. این عفونت علائم متفاوتی دارد اما اغلب با تغییر رنگ پوست به سفید، قهوه‌ای یا صورتی همراه است. داروهای مورد استفاده برای عفونت‌های قارچی به دو دسته تقسیم می‌شوند.

داروهای ضدقارچ ایمن در بارداری
داروهای ضد قارچ موضعی شامل نیستاتین، کلوتریمازول، میکونازول، تربینافین، سیکلوپیرکس و سولفید سلنیوم است.
نیستاتین: شکل موضعی نیستاتین اغلب برای درمان عفونت‌های قارچی سطحی که معمولا به نام کاندیدا شناخته می‌شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به صورت خوراکی به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد زیرا جذب خون نمی‌شود. این دارو زمانی که به صورت واژینال استفاده می‌شود جزو داروهای رده A برای استفاده در دوران بارداری قرار می‌گیرد. اما فرم کرم و پماد و پودر این دارو جزوه رده C است زیرا هیچ مطالعه‌ای درباره ایمنی استفاده از آن صورت نگرفته است.
تربینافین: تربینافین موضعی اغلب برای درمان پای ورزشکار، خارش ژوک، کرم قارچ و انواع دیگر عفونت‌های قارچی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو در رده بندی در دسته B قرار می‌گیرد که نشان می‌دهد مطالعه‌ای روی انسان انجام نشده است. تربینافین موضعی به میزان زیادی از طریق پوست جذب نمی‌شود. اما استفاده از آن در دوران بارداری ایمن است.
کلوتریمازول: یکی دیگر از داروهای ضدقارچ برای درمان عفونت مخملی و لووواژینال کلوتریمازول است. این دارو معمولا برای درمان عفونت در دوران بارداری استفاده می‌شود و ایمن است. در سال 1999 مطالعه‌ای گسترده با بیش از 18 هزار بیماری نشان داد استفاده از کلوتریمازول در دوران بارداری با ناهنجاری جنین در ارتباط نیست. یکی دیگر از داروهای این رده میکونازول است که استفاده از آن نیز در دوران بارداری مشکلی ایجاد نمی‌کند
سیکلوپیرکس: در درمان بسیاری از موارد عفونت به کار می‌رود. این دارو معمولا موضعی استفاده می‌شود و در رده B قرار دارد. به همین دلیل می‌توان در دوران بارداری آن را استفاده کرد. اما اولین انتخاب درمانی به حساب نمی‌آید. اثرات این دارو در تغذیه با شیر مادر کمتر شناخته شده است.
سولفید سلنیوم: این ماده معمولا در شامپوها وجود دارد و برای درمان بیماری‌هایی مانند درماتیت سبوره استفاده می‌شود. این دارو جزو داروهای رده C قرار می‌گیرد. مطالعات حیوانی و انسانی برای ارزیابی ایمنی این دارو انجام نشده است. توصیه‌های جاری نشان می‌دهد که برای استفاده در محدوده زمانی محدود می‌توان آن را به کار برد.

داروهای ضدقارچ خوراکی در دوران بارداری
۵ داروی خوراکی برای درمان عفونت قارچی وجود دارد که عبارت است از: گریزوفولین، تربینافین و سه نوع داروی ضد قارچ از رده آزول از جمله فلوکونازول، کتوکونازول و ایتراکونازول.
گریزوفولین: یک داروی ضدقارچ خوراکی است که برای درمان عفونت‌های قارچی استفاده می‌شود. این دارو جزو رده C است.
تربینافین: این داروی خوراکی برای درمان عفونت‌های قارچی انگشت و ناخن استفاده می‌شود. این دارو برای درمان عفونت واژینال به کار نمی‎رود. اگرچه گزارشی از اثرات مضر این دارو بر جنین ثابت نشده اطلاعاتی در مورد ایمنی مصرف در بارداری در دست نیست.
داروهای رده آزول: برای درمان عفونت‌های دهان و واژن استفاده می‌شود. این داروها جزو رده C هستند. قرار گرفتن در معرض این داروها در سه ماهه اول بارداری می‌تواند در نوزادان مشکلات عصبی، قلبی، استخوانی و نقص صورت ایجاد کند. به همین دلیل باید در دوران بارداری از مصرف آنها خودداری کرد.
بدون شک برای استفاده از هرگونه داروی ضدقارچ در بارداری باید با پزشک متخصص مشورت کنید و به هیچ عنوان بدون تجویز از هیچ دارویی استفاده نکنید.