رابطه دهانی در بارداری، مجاز یا غیر مجاز؟

پایبندی به اصول اخلاقی در ارتباط زناشویی و جلوگیری از روابط بدون چارچوب، مهمترین عامل در کاهش ابتلا به عفونت‌های جنسی است.

در صورتی که شما یا همسرتان بیماری عفونت مقاربتی نداشته باشید رابطه دهانی بی خطر است. در صورتی که پزشک توصیه کند در بارداری رابطه واژینال (در صورت ضعف دهانه رحم یا پایین افتادگی جفت) نداشته باشید، رابطه دهانی می تواند جایگزین شود.

بر اساس نظر پزشکان بهتر است بانوان باردار در حین تمام انواع مقاربت (رابطه دهانی، رابطه واژینال، و رابطه مقعدی) از کاندوم استفاده کنند. رابطه با فردی که احتمال مبتلا بودن به ویروس زیکا در او وجود دارد، از همین قانون پیروی می کند. برای محافظت از خودتان به روش صحیح و از ابتدا تا انتها از کاندوم استفاده کنید.

بدون محافظت، این احتمال وجود دارد که عفونت های مقاربتی مانند سوزاک ، کلامیدیا و تبخال یا ویروس پاپیلوما انسانی (HPV) ایجاد شود. برخی از STI ها می توانند باعث عوارض حاملگی شوند و به جنین آسیب می رسانند.

در صورت وجود بریدگی یا زخم روی لب یا دهان باید از محافظت استفاده کنید.

در حین رابطه دهانی در بارداری، همسر شما باید مراقب باشد هوا داخل واژن نکند. این امکان وجود دارد که یک حباب هوا یکی از رگ های خونی شما را مسدود کند. این به عنوان آمبولی هوا شناخته شده است و می تواند برای مادر و جنین خطرناک باشد. این اتفاق بسیار نادر است ، اما دانستن آن بسیار مهم است. در صورتی که همسر شما زبانش را وارد واژن کند و به شدت نفس بکشد، احتمال ورود اتفاقی هوا به درون واژن وجود دارد. بوسیدن و لیس زدن کلیتوریس و لبه های اطراف مهبل (واژن) مطمئن تر است.

برای داشتن رابطه دهانی در دوران بارداری به نکات زیر توجه کنید

- ممکن است در اثر رابطه جنسی دهانی باکتری وارد بدن زن شده و باعث بیماری عفونت آمیزشی گردد.

- اگر بارداری شما پر خطر محسوب شده و خطر زایمان زودرس وجود دارد بهتر است از رایطه دهانی پرهیز کنید.

- اگر مرد دچار بیماری‌هایی مثل سرماخوردگی بوده و گلوی او دچار التهاب است رابطه جنسی دهانی پرهیز شود چون باعث ویروس از طریق واژن وارد بدن زن می‌شود.

راه‌های پیشگیری و در امان ماندن از عوارض رابطه دهانی

با توجه به شواهد موجود مبنی بر تاثیر رابطه دهانی بر روی خطر ابتلا به دامنه گسترده‌ای از عفونت‌های باکتریایی، ویروسی و سرطان‌ها، واضح است که هم مردان و هم زنان باید سعی در پیروی از سیاست‌های کاهش خطرات و پیشگیری داشته باشند. اجتناب از رابطه جنسی دهانی تنها راه مطمئن و بی چون و چرای جلوگیری از عفونت‌های تناسلی با مسیر دهانی است؛ اما چون رابطه دهانی بخش مهمی از ایجاد لذت در رابطه را شامل می‌شود، این توصیه غیر عملی است.

در اولین قدم پایبندی به اصول اخلاقی در ارتباط زناشویی و جلوگیری از روابط بدون چارچوب، مهمترین عامل در کاهش خطر ابتلا به انواع عفونت‌های جنسی است. همچنین استفاده از انواع روش‌های محافظتی از قبیل: کاندوم و سد دندانی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. تزریق واکسن ضد HPV در کاهش خطر ابتلا به انواع عفونت‌های HPV نیز موثر می‌باشد.

درمان

اگر شما نگران این هستید که ممکن است در معرض ابتلا به بیماری‌های منتقله از راه جنسی باشید، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. با یک چکاپ ساده و نمونه برداری از بافت گلو برای آزمایشات بعدی می‌تواند به شما در درک وضعیت سلامتی خود در این زمینه اطمینان دهد.

منبع: سلامت بانوان اوما